// FOOLS - Troye Sivan //✗
ถ้าผมสามารถตะโกนใส่หน้ามนุษย์ทุกคนได้โดยไม่มีความผิด สิ่งแรกที่ผมจะตะโกนบอกพวกเขาก็คือ
ผมไม่ได้เป็นเกย์
แม้ว่าจะโดนคนหัวเราะเยาะกับความพยายามที่ล้มเหลวและไร้ซึ่งความน่าเชื่อถืออยู่หลายหน ด้วยความที่บังเอิญโชคร้ายเกิดมาเป็นผู้ชายร่างผอมสูงที่น่าตาจัดว่าหวานเกินกว่าผู้ชายปกติทั่วไป ดังนั้นคุณว่าฉายาแรกของผมจะเป็นชื่ออะไรได้ นอกเสียจาก
"ไอ้ทรอยใจตุ๊ด"
และแม้จะเกลียดชื่อเรียกนั้นเต็มอก แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมก็สามารถอดทนอดกลั้นความรู้สึกโกรธเคืองในใจได้อยู่หมัด ตอนนี้ใครจะว่ายังไงผมไม่สนหรอก ไม่สน...
ผมก้มหน้ามองเท้าตัวเองอย่างคนไร้ประโยชน์ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องรีบพรวดพราดออกมาจากบ้านเหมือนคนโง่เพียงเพราะอยากจะให้เขาตื่นมาพบผมเป็นคนแรกในตอนเช้า
งี่เง่าใช่ไหมละ?
เอาเถอะ มันนับว่าเป็นความสุขเล็กๆที่ผมควรจะได้รับบ้างในหนึ่งวันที่เต็มไปด้วยความขมขื่นและคราบน้ำตาที่ไม่ทีวันจางหาย
"คุณซิวาน"
ผมเงยหน้าขึ้นทันทีก่อนส่งยิ้มจางๆให้แม็กกี้นางพยาบาลร่างท้วมผิวขาวอมชมพู พลางผลักตัวเองขึ้นจากเก้าอี้และเดินตามเธอเข้าไปในห้องสีขาวสะอาดตาที่ประกอบด้วยเฟอร์นิเจอร์น้อยชิ้น ผมรอจนเธอตรวจสายน้ำเกลือและจัดแจงเช็คอาการคนไข้ตามปกติจนเสร็จ แล้วจึงกล่าวขอบคุณเมื่อเธอปิดประตูตามหลังไป
ตอนนี้ก็เหลือแค่ผมกับคนไข้ที่นอนสงบนิ่งอยู่บนเตียง ผมทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้างเตียงสีขาวซีด โน้มตัวลงมองหน้าของออกัสตัสซึ่งกำลังนอนหลับด้วยความสงบอย่างพินิจพิจารณา ผมสีน้ำตาลทองที่ล้อมกรอบหน้าได้รูปของเขาส่องประกายเจิดจ้าตัดกับผิวสีแทนอ่อนๆ ปากบางเผยอเล็กน้อยโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว ทำเอาผมต้องแอบอมยิ้มกับภาพตรงหน้าอยู่นานจนกระทั่งเปลือกตาของเขาเริ่มขยับก่อนจะเปิดออกช้าๆ
YOU ARE READING
| Theory of Something |
Poviedkyเพราะบางครั้งชีวิตก็อาจต้องการแค่ 'บางสิ่ง' Short Story by : SherlockSyn -