Ik? Jaloers? (bruiloft deel II)

344 21 86
                                    

Gilan keek met een blik vol twijfel naar de kleren die hij aanhad. 'Hoe is Crowley hier ooit opgekomen?' vroeg hij zich hardop af.

'Ik heb geen idee, maar het staat je best goed,' klonk Carly's stem opeens achter hem. Gilan draaide zich net op tijd om om te zien hoe ze haar grijns probeerde te verbergen. Hij stond op het punt om een opmerking terug te maken, maar hij kon niets uitbrengen toen hij zag wat ze aanhad. Ze droeg een lange, donkergroene jurk die haar schouders bloot liet en lange mouwen had die wijder uitliepen vanaf haar ellebogen. Haar haar viel in zachte golven over haar rug en om haar hoofd zat een zilveren haarbandje ter vervanging van een kroon. Toen hij haar zo zag realiseerde Gilan zich voor het eerst pas dat ze de troonopvolgster van Gallica was.

'Je... mooi...,' was het enige wat hij uit kon brengen. Twee ronde blosjes verschenen op de wangen van zijn vriendin en hij moest de neiging bedrukken om haar te zoenen. 'Je ziet er echt geweldig uit,' wist hij uiteindelijk te zeggen.
Carly bloosde nog heviger hierdoor en ze mompelde een bedankje.

Er was een korte stilte waarin Gilan Carly alleen maar aan kon staren. De kleur van de jurk deed hem ergens aan denken en hij fronste zijn wenkbrauwen terwijl hij nadacht. 'Is dat dezelfde kleur groen als het groen op de Jagersmantels?'
Carly schoot in de lach en knikte. 'Dat klopt. De naaisters wilden de jurk eerst donkerrood maken, maar ik heb ze toch weten te overtuigen om voor groen te gaan.'
Nu schoot Gilan ook in de lach. 'Ik kan me wel voorstellen hoe dat gesprek is gegaan.'

Door die uitspraak moesten ze nog harder lachen. 'Groen is trouwens niet de enige kleur die ze erin verwerkt hebben,' vertelde Carly hem. Ze begon heen en weer te lopen en Gilan zag gelijk wat ze bedoelde.
'Ze hebben het vlekkenpatroon van de mantel in je rok verwerkt!' Bewonderend keek hij naar de jurk. 'Hij is echt heel mooi gemaakt.'

'Zullen we naar Halt en Pauline gaan? Ik neem aan dat je klaar bent,' vroeg Carly hem. Gilan gaf geen antwoord, in plaats daarvan liep hij naar de deur en greep in het voorbijgaan zijn boog mee. Hij hield de deur voor zijn vriendin open en volgde haar daarna door de gangen naar het appartement van Halt en Pauline.

Hoewel het nog erg vroeg in de ochtend was, waren de gehaaste voetstappen van bedienden al te horen. Al een paar keer waren ze bijna omver gelopen door meiden met versieringen en de geuren die door de ramen naar binnen dreven gaven aan dat de koks al bezig waren met het feestmaal.

Ze stopten voor een simpele deur. Gilan hief zijn hand om op de deur te kloppen, maar die werd al opengedaan. 'Gilan, Carly!' begroette vrouwe Pauline hen enthousiast.

Gilan omhelsde en feliciteerde haar. 'Het spijt me dat ik niet eerder langs ben gekomen, maar ik heb het nogal druk gehad.'
Pauline's ogen schoten van hem naar Carly en ze knipoogde. 'Dat begrijp ik wel,' zei ze. Terwijl Pauline Carly omhelsde, liep Gilan verder het appartement in.

Halt zat in een gemakkelijke stoel wat rapporten te lezen, maar stond op toen zijn ex-leerling naar hem toe liep. Ook zij omhelsden elkaar.

Carly kwam naast hem staan en zij en Halt stonden een paar seconden ongemakkelijk tegenover elkaar voordat ze elkaar stevig omhelsden.

'Oh, Gilan, Jenny komt ook zo,' deelde Pauline hem mee. Gilan knikte alleen maar.
'Wie is Jenny?' Carly's hoofd schoot van Gilan naar Pauline en weer terug met een vragende blik in haar ogen.
'Een vriendin van Will. En ze is het tweede bruidsmeisje,' legde Gilan haar uit.
Nu mengde ook Pauline zich in het gesprek. 'Het spijt me echt heel erg dat je niet samen met Gilan kan zijn tijdens de bruiloft, Carly, maar het was al niet zeker of je kwam en Cassandra hebben we ook al geen officiële rol gegund.'
Pauline keek haar medelijdend aan en het jonge meisje glimlachte geruststellend naar haar. 'Geen zorgen, ik begrijp het helemaal.' Voor de meeste mensen zou het lijken alsof Carly het echt niet erg vond, maar Gilan wist wel beter.

Hij deed zijn mond open om iets te zeggen, maar werd afgeleid door een zachte klop op de deur. Pauline deed de deur open en Jenny liep naar binnen, al helemaal omgekleed. Ze bloosde toen ze Gilan zag en mompelde een begroeting.

'Ik moet gaan, mijn vader vraagt zich vast af waar ik blijf. Ik zie jullie later wel weer.' En met die woorden liep Carly de kamer uit. Gilan's blik schoot een paar keer heen en weer tussen de openstaande deur waar zijn vriendin net door verdwenen was en Jenny die blozend zijn blik vermeed. 'Excuseer me,' zei Gilan en hij rende het appartement uit, achter Carly aan.

'Lyn! Lyn, wacht nou, alsjeblieft!'

De lange rok belemmerde haar om hard te lopen, maar ze had hem tot boven haar knieën opgetrokken en het duurde een tijdje voordat Gilan haar eindelijk had ingehaald.
'Het spijt me,' was het eerste wat hij zei toen hij voor had stond.
'Je hoeft je niet te verontschuldigen. Dit is niet jouw schuld. Het was mijn eigen keus om in Gallica te blijven, niet de jouwe.'

Gilan legde zijn handen op haar schouders en wilde een kusje op haar voorhoofd drukken, maar ze draaide haar hoofd weg. Gekwetst trok Gilan zich terug.

Het bleef lange tijd stil tussen hen. 'Waarom ben je niet bij Jenny gebleven?' Ze keek hem niet aan
'Die vermaakt zich wel.' Gilan wilde een haarlok uit haar gezicht strijken, maar hield zich nog net op tijd in.
'Het is niet aardig om haar zo achter te laten. Ga maar naar haar toe, zij heeft je gezelschap harder nodig.'

De toon waarop ze dat zei, deed Gilan zich iets realiseren. 'Lyn, ben je jaloers?'
'Ik? Jaloers? Op Jenny? Natuurlijk niet.' Ze sloeg haar armen om zich heen alsof ze het koud had. Ze keek hem nog steeds niet aan.

Gilan staarde haar aan voor een paar minuten, maar ze zei niets meer. 'Dan moet je het zelf weten.' Boos liep hij weg. Hij stak zijn handen in zijn zakken en voelde daar het doosje zitten. Hij haalde het eruit en staarde er een tijdje naar voordat hij het met een grote boog weggooide.

Haat me alsjeblieft niet al te erg! Doodsbedreigingen zijn toegestaan!

Dag, dag mijn Jagertjes.

XxCharlie    

De Grijze Jager, De Onvertelde Verhalen (gaat herschreven worden)Where stories live. Discover now