De Grijze Jager, De Onvertelde Verhalen (gaat herschreven worden)

Koffie (AU)

Note: Carly en Gilan zijn studenten die toevallig op dezelfde universiteit zitten

Het meisje pakte een boek van de tafel en las de achterkant. Na een paar minuten legde ze het boek bij de fors groeiende stapel die ze op haar arm droeg.

Ze draaide zich om en liep verder langs de boekenkasten. Omdat ze naar de boeken keek, zag ze de jongen niet aankomen.

Ze botsten tegen elkaar op en beiden lieten hun boeken vallen. 'Het spijt me,' verontschuldigde het meisje zich. Haar stem was zacht, maar toch duidelijk te verstaan.
'Nee, nee. Het was mijn schuld,' zei de jongen. In zijn stem was een vleugje van een Brits accent te horen.

De jongen en het meisje zakten allebei naar de grond om hun boeken te verzamelen.
'Ik geloof dat deze van jou is.' De jongen hield haar een boek voor, wat ze met een knikje aannam.

Tegelijk kwamen ze overeind. De ongemakkelijkheid tussen hun was bijna tastbaar. 'Uhm... Ik ga deze even afrekenen,' verbrak het meisje de stilte en ze tilde de stapel boeken in haar armen een klein beetje op om aan te geven wat ze bedoelde.
'Ja... Fijne dag nog,' mompelde de jongen. Zijn wangen waren rood, of het uit schaamte of iets anders was, was niet te zien.

'Jij ook nog een fijne dag,' nam het meisje afscheid. Zonder om te kijken, liep ze naar de kassa.

'Hé,' hoorde ze opeens achter zich. Ze draaide zich om, om aan te geven dat de jongen haar aandacht had.
'Heb je zin om een keer koffie te gaan drinken?'
'Hoe weet je dat ik van koffie houd?' vroeg ze verbaasd.

De jongen hield een kaartje met stempels en het logo van de universiteit omhoog. 'Deze moet uit je tas gevallen zijn. En aan de stempels te zien, drink je veel koffie.'
Het meisje dacht hier even over na en knikte toen een paar keer. 'Het lijkt me heel leuk om een keer koffie met je te drinken.'

Ze draaide zich weer om en liep naar de kassa.

'En je kaart dan?' vroeg de jongen.
'Hou hem maar.'
'Dankjewel. Ik ben Gilan trouwens.'
'Carly,' zei ze over haar schouder.