Chapter 27*(Just Friends)

6K 84 9
                                    

Chapter 27*

(Just Friends)

@Karen's POV@

I cant beleive this.Ang sakit.Looking at that wall kung saan pinapalabas yung mga pictures nila.Sobrang sakit.They look so perfect dun sa pictures.And I'am so stupid na patuloy paring nakatingin dun.Ewan ko.Di ko Kayang alisin yung paningin ko sa wall.Ang saya nila tingnan.You can see true love in there eyes.

Ayo kong maniwalang nangyayari to lahat.Nagbabaka sakali akong panaginip lang to.Na gigising ako at pagising ko kaya ko pa itama yung mga mali ko.

Napatingin ako sa stage.Nakatingin sa taong mahal ko na hinayaan kung mawala sakin ng basta-basta.Bumaba sya ng stage habang kumakanta.Hindi napansin ng ibang studyante ang pagbaba ni Vinz.Halos lahat nakatingin lang sa wall.Ilang saglit lang di ko na makita si Vinz.Nahaharangan na kasi sya ng ibang mga studyante.Nakatayo na kasi kami lahat.

Biglang sumigaw yung mga nonood kaya napatingin ulit ako sa wall.

Sana pala di nalang ako tumingin ulit.Mas nadagdagan yung sakit eh.Mas nasaktan ako sa nakita ko.Kahit minsan di ko naranasan yan.Ang halikan si Vinz sa pisngi.Buti pa si Rose nagawa nya ang mga bagay na yun.

Yung puso ko sinisigaw na wag nako tumingin.Kasi masasaktan lang ako pagtumingin pako jan.Pero yung utak ko nagsasabing tingnan ko para malaman ko kung gano ako kabobo para ibaliwala yung nararamdaman ko para sakanya.At ngayon.Huli na ang lahat.

Yung ibang nanuod kinikilig.Yung iba naman napapangiti.Si Rose mangiyak-ngiyak na sa sobrang tuwa.Pero ako.Mangiyak-ngiyak na sa sobrang sakit ng nararamdaman ko.

Sa ngayon sobrang naiinggit ako kay Rose.Ang swerte nya kasi nageffort si Vinz para sakanya.Gumawa si Vinz ng special moment para sa kanya.For sure lahat ng nandito hindi na makakalimotan toh.Kahit ako di ko na makakalimotan kung gano kasakit ang araw na to.Dahil yung taong mahal ko nagtatapat sa taong mahal nya.

They say nasakin na daw lahat.Popularity,Brain,Beauty and even loving friends.Di lang nila alam.Half of my life yung wala.Kasi yung taong mahal ko.Wala sakin.Nasa iba nagtatapat ngayon.And it hurts me so much.Kasi nakikita ko pa talaga sya ngayon.Nakikita ko pa lahat ng toh.Mas ok pa sana na malaman ko sa iba eh.Pero yung ako mismo makakita nito.It breaks my heart.

"Hey.Everyone.Good evening.I have a short massage to someone."ngayon naman video ni Vinz na naka tuxido na.Kanina ata nila ginawa toh nung hilain nila si Vinz palayo sakin."Ahmm.Rose."

Huminto muna sya tapos ngumiti na parang nahihiya pa.Ngiting ngayon ko lang nakita sa mga labi nya.Ngiting alam kong isang tao lang ang dahilan.At sana ako na lang yun.

Yung ibang student sumisigaw na naman.Halos lahat kinikilig dahil sa sobrang sweet ni Vinz.

"Do you still remember nung first day na nagkakilala tayo?That was first day of our 3rd year life.Akala ko isang schoolmate lang kita.Yun pala.You also enter my whole life.Natapunan kita ng milo nun.Nung unang tingin ko sayo suplada,masungit.Naiirita ako dahil dun sa milo kailangan ko tuloy magmukhang basahan for how many hours.Nung una gusto ko nalang ibaon sa limot yun kasi ang pangit ng memory na yun."nagpause muna sya tsaka nagsmile ulit.Ang sarap siguro sa pakiramdam kung para sakin ang mga ngiting yun.Kaya lang pait yung nararamdaman ko."Pero ngayon.That was the most beautiful memory I have.Kasi nung araw nayun nakilala ko ang babaeng mamahalin ko.The one who stolen my heart."

Naramdaman kung may humawak sa dalawang balikat ko."Uwi na tayo Karen."

"N-no.D-dito lang m-muna tayo Mae."naiyak na talaga ako.Kasi naman eh.First time ko marinig si Vinz magpakita ng pagmamahal.Sana ako nalang yun.Sana ako nalang minahal nya.Sana ako nalang si Rose.

My Crush is a Lesbian(Lesbian love story)Where stories live. Discover now