The omega and the Prince

[#] 32 [#]

'Goedemorgen' glimlach ik terug.

Liam gaat weer op de rand zitten. 'Hoe voelt u zich' vraagt de dokter.

'Wel goed, heb alleen een beetje pijn aan mijn arm omdat mijn mate erop lag.'

'Daar moet u mee oppassen Sire' zegt de dokter tegen Liam, 'daar moet u mee oppassen.'

Liam rolt met zijn ogen waardoor ik gniffel. 'Prins Liam zei dat er een zilveren kogel in uw schouder zat' zegt de arts, 'de pijn zou erger moeten zijn als dat waar is.'

'Oh' zeg ik, 'nou... het zit zo. Ik kan blijkbaar tegen zilver.'

'Dat heb ik nog nooit gehoord' zegt de dokter, 'ik denk dat de wond dan precies hetzelfde heelt als andere wonden.'

'Dat hoop ik ook' zegt Liam met een glimlach.

Ik glimlach naar hem. 'Mag ze gaan' vraagt Liam aan de dokter.

'Ja natuurlijk Sire. Als er iets moet u wel direct terug komen.'

'Dat zullen we doen' zegt Liam, 'dank u.'

'Dan wens ik u veel beterschap nog' zegt de dokter.

'Dank u' zeg ik met een glimlach.

Daarna vertrekt hij. Liam staat op en tilt mij op. 'Kom' zegt hij, 'dan breng ik je naar mijn kamer.'

Ik stap uit bed en pak zijn hand beet. Hij neemt me mee naar zijn kamer waar hij me op het bed duwt. 'Eerst ga jij douchen' zegt hij, 'daarna gaan we naar het ontbijt. Mijn vader heeft veel vragen voor je.'

'Jij niet dan' vraag ik.

'Jawel'  zegt hij, 'maar ik ben erbij als mijn vader die vragen stelt dus krijg ik ook de antwoorden.'

Ik knik. 'Ook goed.'

Hij glimlacht en laat me los. 'Ga maar douchen. Ik blijf hier.'

'Je mag ook mee hoor' zeg ik zacht.

Hij kijkt me aan. 'Weet je dat zeker' vraagt hij.

Ik knik. 'Ja.'

'Als jij dat wil' grijnst hij.

Hij tilt me op en draagt me naar de badkamer toe. Daar zet hij me neer op de wastafel. 'Je hebt echt geen idee hoe gek je me maakt baby' gromt hij in mijn oor.

Ik hap naar adem en duw mijn heupen zijn richting op. 'Geen mateproces' zegt hij, 'weet je nog baby?'

'Dan moet je dat soort dingen niet zeggen.'

Hij grinnikt en trekt weg. 'Gemeen' zeg ik met een pruillip.

Hij grinnikt en loopt naar de douche. Die zet hij aan waarna hij terug loopt. Nog voordat hij mij is heeft hij zijn shirt al uit. Ik hap weer naar adem. Hij grijnst waardoor ik op mijn lip bijt. Als hij bij me is trekt hij mijn shirt ook uit.

Terwijl hij kusjes geeft in mijn nek trekt hij de rest van mijn kleding uit. Daarna kleed hij zichzelf uit. Terwijl hij dat doet ren ik snel de douche in. Hij grinnikt en komt snel daarna achter me aan.

We douchen even en opeens duwt hij me tegen de muur aan. Ik hol mijn rug door de koude tegels. Hij gromt en bijt zacht net boven mijn sleutelbeen. 'Ik houd van je baby' gromt hij, 'maar ik denk niet dat we dit vaker moeten doen. Dan zal ik me niet aan mijn belofte kunnen houden.'

Ik bijt op mijn lip. Hij gromt laag. 'En daarmee moet je ook mee stoppen' gromt hij in mijn oor.

'Liam' fluister ik.

Hij laat me snel los en zegt: 'We moeten stoppen. Anders gaat het echt mis.'

Ik knik. Hij zet de douche uit en we drogen ons af. Daarna kleden we ons aan en lopen we naar beneden. Zodra ik de eetzaal in kom valt iemand me om mijn hals. 'Het spijt me zo'  zegt de koningin, 'het spijt me zo Elizabeth.'

'Waarvoor' vraag ik, 'u bent ook aangevallen.'

Ze kijkt me aan en glimlacht zachtjes naar me. 'Ik had je willen waarschuwen' zegt ze, 'maar het was al te laat.'

'Het geeft niet' zeg ik zacht, 'echt niet.'

Ze glimlacht zachtjes. De koning staat op van zijn stoel en loopt ook naar me toe.  'Gelukkig is iedereen weer veilig en wel teruggekeerd' zegt hij.

Ik knik. 'Gelukkig wel.'

Opeens slaat iemand zijn armen om me heen. En het is niet Liam. Want dan zou ik tintelingen voelen. Opeens komt Aiden voor me staan. Ook hij slaat zijn armen om me heen. 'Fijn je weer terug te zien' zegt hij.

'Inderdaad' zegt Ethan vanachter me.

'Jongens' zegt de koning, 'laat haar los. Ze moet wel blijven leven.'

Ethan en Aiden laten me los en ik pak Liams hand weer. Hij geeft er een kus op en daarna geeft hij een kus op mijn voorhoofd. 'Zitten jullie twee' zegt de koning, 'ik heb honger.'

Liam rolt met zijn ogen en ik ga snel zitten. Niet omdat ik bang ben voor de koning. Maar omdat ik het met hem eens ben. We ontbijten waarna ik met de koning mee moet en helemaal uitgehoord word door hem. En natuurlijk is Liam er ook bij. Hij is woest daarna en gaat een eindje rennen om stoom af te blazen.

Maar hij keert snel weer terug om te beschermen. Hij belooft me om me nooit meer alleen te laten!