The omega and the Prince

[#] 24 [#]

Een maand later is bijna alles al geregeld voor de bruiloft. Het enigste wat er nog moet gebeuren is dat Liam een roedel gaat aanvallen. Zijn broers gaan mee en ook de koning. Liam had ervoor kunnen kiezen dat hij alleen met wachters ging maar hij wilde het anders. Dat mag hij helemaal zelf beslissen.

Ik heb verteld wat ik ervan vind. Maar hij zegt dat hij echt moet gaan. Ik ben benieuwd wie hij komt terug brengen.

Maar gelukkig is het nog niet zo ver. Vandaag gaat hij oefenen samen met alle mannen die meegaan.

Liam opent de kastdeuren en pakt extra kleding. Die stopt hij in een tas die naast mij staat. Hij kijkt me aan en glimlacht kort. Ik glimlach kort terug. Ik weet dat hij eigenlijk helemaal niet weg wil maar hij moet wel. 'Ik houd van je baby' zegt hij.

'Ik ook van jou' zeg ik zacht.

Hij glimlacht en geeft een kus op mijn hoofd. 'Wil je me iets beloven baby' vraagt hij.

'Wat' vraag ik.

'Wil je voorzichtig doen. Alsjeblieft? Ik wil je niet kwijt en er is niemand die je kan beschermen.'

'Ik zal in het paleis blijven. En in de vertrekken. Dat beloof ik.'

'Dank je baby.'

Hij geeft me een kus en daarna gaan we naar beneden. In de hal wachten alle wachters en de koninklijke familie. Koningin Livvy glimlacht naar me. Ik glimlach kort terug. Liam neemt eerst nog afscheid van zijn moeder voordat hij me weer laat beloven dat ik echt in de kamers blijf.

Daarna vertrekt hij samen met de rest. Zodra hij weg is keer ik weer terug naar onze vertrekken. Ik ga op bed liggen en blijf daar liggen. Langzaam dommel ik in een diepe slaap.

Ik word wakker van gekraak waardoor ik rechtop ga zitten. 'Hallo' vraag ik, 'is daar iemand?'

Ik krijg geen reactie terug dus stap ik uit bed. Op dat moment gaat de deur open. Er komen twee mannen binnen. 'Wie zijn jullie' vraag ik.

Ik probeer absoluut niet bang over te komen, maar dat is vast al finaal mislukt! De mannen grinniken. 'Dus jij bent de mate van de prins?'

'Misschien, wie zijn jullie?'

'Dat zul je later horen. Maar nu ga je met ons mee. En dat kunnen we op twee manieren doen. Lief of hard.'

'Ik ga niet vrijwillig mee!'

'Dan doen we het hardhandig.'

Ze rennen naar me toe en pakken me stevig beet. Ze trekken me mee de gang op. Daar is een doorgang verschenen die er eerder nog niet was. Ze trekken me daardoorheen en duwen me voor zich uit door een schemerige gang.

Als we aan het einde zijn word ik opeens tegen de muur geduwd. Een bind mijn handen vast terwijl de ander een spuit pakt. Ik probeer los te komen en begin te gillen. 'Wat een geluid maakt zo'n kleine omega' gromt een man.

De andere man duwt de spuit in mijn arm en de eerste bind een doek voor mijn mond. Mijn spieren beginnen zwak aan te voelen net als mijn oogleden. Kort nadat hij die spuit eruit heeft gehaald voel ik niets meer en vallen mijn ogen dicht.