The roadblocks (part1)

4.8K 75 15
                                    

Ara's POV

I can't describe how happy I am pagkatapos ng nangyare samen ni Mika. And not only that! She told me she loves me! I would have lingered with that feeling but I can't help but worry on how complicated our situation is going to be. We lied down in bed, both trying to catch our breaths after our act. I can feel she's about to say something kaya inunahan ko na siya.

Ara: Mika, are you making me a mistress?

Mika: Huh? Of course not! Ano ba 'yang sinasabe mo?!

The way Mika answered parang siya pa 'tong galit.

Ara: Eh ano?! Wala lang sa'yo ang nangyare sa'ten?! So you do this casually na?! Kaya din ba nabuo si Ai pero hindi kayo magkasama ng tatay nya?! Tell me Mika!

Sobrang kunot ng noo ni Mika. She reacts like I've said the silliest thing! She looked straight into my eyes. Kung kanina her eyes are filled with desire, ngayon naman I can see so much disappointment and hurt in her eyes, not to mention na nanlilisik din ito sa galit.

Mika: I never thought ganyan kababa ang tingin mo sa'kin, Vic. Sinabi nya yon ng mahina pero dinig na dinig mo ang gigil at diin sa bawat salita. Bakit? If, for the sake of argument, sabihin kong "oo, wala sa'kin ang nangyare sa'ten", ano naman sa'yo?! Wala ka naman girlfriend di ba?! Oh, and don't tell me nagagalit ka dahil I'm cheating on my partner?! You think you have the right to reprimand me about cheating, ha Vic? Ang linis mo naman! Edi ikaw na! ikaw na walang bahid-dungis!

After saying that inabot na nya ang mga damit nya at sinuot na 'to. Medyo natataranta ako dahil hindi ko dapat sinabi 'yon. Nadala lang naman kasi ako. I want to stop her on her way to the door pero pangalan ko pa lang ang nasasabi nya nagsalita na ulit sya..

Ara: Mika..

Mika: How dare you think of me that way Vic. Ano bang alam mo sa mga nangyari sa'kin? Sa mga pinagdaanan ko?

I can hear her voice trembling. She's trying to stop herself from crying. God, I hate seeing her like this at ako pa ang dahilan!

Mika: Nung niloko mo 'ko Vic, may narinig ka ba sa'kin? Sinumbatan ba kita? Ininsulto ba kita? I was even trying to put some blame to myself for crying out loud!

Tuluyan na siyang bumigay. I was about to come to her and hug her but she raised her hand to stop me. I was just standing in front of her, about 3 feet away siguro. Me and my stupid mouth!

Mika: Ironic, isn't it? Ako pa ngayon ang nakarinig ng mga ganyang salita from you. She laughed bitterly. I must admit, I've had my fair share of haters and bashers back in the day. I was hurt with what they're saying about me, alright. Pero iba pala pag sa importanteng tao sa'yo manggaling.. Alam mo 'yon? I didn't really care ano sinasabi nila sa'kin. Dahil hindi naman nila ako kilala eh. Pero yung manggaling sa'yo yung mga ganong salita.

Yumuko na lang siya at umiling. I want to take back those words I said! Pero wala na nabitawan ko na eh. In a couple of seconds I found myself alone in my room again with so many emotions in me. I feel disappointed sa sarili ko, I hate myself for being so stupid. I'm confused sa sitwasyon namen. I'm happy dahil I have a glimmer of hope na baka pwede pa. I'm worried dahil ayoko makasakit ng ibang tao, lalo na ng walang muwang na bata. I'm scared na tuluyan na ngang mawala sakin si Mika. I'm torn between holding on and letting go.. Napaupo na lang ako sa bed hila-hila ang buhok ko.

(Morning...)

Mika's POV

Last night, I just went back to the room where I was staying. Nasaktan kasi ako sa sinabi ni Vic dahil I never thought na kaya nya ako pagisipan ng ganon. Pero alam ko din naman na nadala lang sya. Wala naman kasi siya alam. Sobrang confused lang siya at hindi na din siguro niya alam ano iisipin. She's convinced that I have someone else in my life now. Papalamigin ko lng muna ung sitwasyon tapos kakausapin ko na sya. But for now, I have to run errands muna. Hahatid ko pa si Ai sa Bulacan and I have to go back din agad pra asikasuhin naman ang hotel. Nakaayos na ako and I just have to finish packing na din for Ai. Konti lang naman ang dala namen gamit kaya mabilis lang yon. I was about to go to her room to wake her up when I heard the door bell ring. Ako na ang bumaba to check the kung sino 'yon since I'm sure mahihiya si yaya Flor to open the door dahil technically bisita lng din sya dito.

The day you went away (Mika Reyes & Ara Galang Short Story)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon