"ကို ကိုကို"
ထစ္ထစ္အအေခၚမိတဲ့အထိ ကိုကို႔မ်က္လံုးေတြကkyungsooေပၚမွာပဲစုျပံဳက်ေရာက္ေနတုန္း
စကၠန္႔အနည္းငယ္ ေက်ာင္းဝင္းထဲကတိုက္ခတ္ေနတဲ့ေလတစ္ခ်ိဳ႕ရယ္ အပင္ေတြရဲ႕သစ္ကိုင္းေတြတစ္ခုနဲ႔တစ္ခုပြတ္တိုက္မိလို္႔ထြက္ေပၚလာတာကလြဲ အကုန္ၿငိမ္သက္လ်က္
"အာ့"
႐ုတ္တရတ္အျမန္ေျပးလာၿပီးတအားဖက္လိုက္တဲ့ကိုကို႔ေၾကာင့္ နာ၍အသံေတာင္ထြက္သြားရသည္
အရပ္အေနအထားေၾကာင့္ကိုကို႔ရင္ဘတ္တစ္ေနရာမွာပါးအပ္၍ အသက္ေတာင္႐ွဴလို့္မရေတာ့ေအာင္ အ႐ိုးေတြပင္က်ိဴးကုန္ၿပီထင္ရေအာင္အတင္းအက်ပ္ဖက္ထားတာ
ျပန္လည္းမဖက္မိသလို အသံေတာင္မထြက္ျဖစ္
ခဏၾကာမွ ဖက္ထားရာမွခြာလိုက္ကာ
"ရရဲ႕လား ေဘဘီဘာျဖစ္သြားလဲ
ဘယ္နားထိခိုက္သြားေသးလဲ
ခႏၱာကိုယ္တစ္ခုလံုးကိုလိုက္ၾကည့္၍ ထိေတြ႔ေနရင္း ကိုကိုကေလွကားေအာက္မွာက်ေနတဲ့မိန္းကေလးကိုေမ့ေနပံု
တကယ္ကကြၽန္ေတာ္ဘာမွမွမျဖစ္ပဲေလ
"ကိုကို ဟိုမွာ"
ကိုကို႔လက္ကိုဆြဲယူၿပီး ေလွကားေအာက္ကိုလက္ညိဳးထိုးျပေသာ္လည္းတစ္ခ်က္သာၾကည့္၍
"အင္း ကိုကိုသိတယ္
ေဘဘီလန္႔သြားေသးလား"
ကိုကိုသိတယ္
ကိုကိုသိရဲ႕သားနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔
ဘာမွမေျပာဘူးလား
ျမင္ရတဲ့အေျခအေနကအသိသာႀကီးကို
တကယ္ကိုလန္႔မလန္႔စိတ္ပူေနပံု
လက္ႏွစ္ဖက္ကိုkyungsooပါးျပင္တစ္ဖက္ဆီမွာအုပ္ကိုင္ထားၿပီး အာရံုအလံုးစံုကkyungsooေပၚမွာပင္
ေခါင္းခါျပလိုက္ေတာ့မွ
"ဒါဆို ခဏေလးကိုကို႔ကိုေစာင့္ေန
ကိုကို လူသြားေခၚလိုက္ဦးမယ္
ခဏေလးပဲေနာ္"
ကိုကိုကထိုသို႔ေျပာကာတစ္ဖက္ကိုေျပးသြားၿပီးေနာက္
ေခါင္းမွေသြးမ်ားထြက္ကာေမ့လဲေနေသာသူမအေျပာအရnoonaထံတျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္
မ်က္ႏွာႏုႏုဖတ္ဖတ္ေလးနဲ႔မလိုက္
ေသြးမ်ားကေခါင္းမွနည္းနည္းစီ ယိုစိမ့္လ်က္
