How to heal a broken Heart

Part II - Twenty Four

EDWARD'S POV..

Nagising ako ng may ngiti sa mga labi. Last night is the best night of my excistence. Akala ko wala ng sasaya pa noong nalaman kong mahal din nya ako. Mas nakaramdam ako ng di maipaliwanag na saya. Buong buo nyang ibinigay ang tiwala at sarili nya sa akin..

She's facing me now while sleeping.. hinaplos haplos ko ang napaka angelic face na merun si Dale. How lucky i am on having her...

Unti unti na syang gumalaw at alam kong pagising na sya.. kaya hinayaan ko lang na nakatingin pa din ako sa kanya..

"Goodmorning mahal ko..." i greeted her with all of my sweet voice.

"Goodmorning babe..." halos pakurap kurap pa sya ng sabihin yon.

So to make her awake, i kiss her on the lips...

"Babe naman... ang aga aga ang landi ha..."

"No im not, gusto ko lang lambingin ang babaeng pinakamamahal ko..."

Ine expect ko na sasagot sya ng i love you, but she didn't. It really breaks my heart when i see she's crying...

"Hey, mahal why are you crying?"

"Mahal? Bakit nag iba nanaman yan babe?"

"Wala lang,,, i find it more sweet and true, more mature..."

"Ganun ba mahal?" Ewan ko biglang parang may kuryenteng tumakbo sa katawan ko that very moment she call me Mahal... "gusto mo bang yun na ang itawag ko sayo?"

"Yah, i like it more in that way..." after kong sagutin ang tanong nya ay bigla nalang itong yumakap ng mahigpit sa akin at humagulgol na ng iyak..

Niyakap ko din sya pabalik at dahan dahang ini angat ang mukha nya..."hey, why are you crying? Nagsisisi ka na ba? Dont worry papanagutan naman kita. I promise..." seryoso kong sabi sa kanya...

"No! Baliw, hindi yun about sa nangyari kagabi ba-- i mean mahal.. lagi mong tatandaan na hinding hindi ko pag sisisihan na ibinigay ko na lahat sayo. Handa na ako na any moment pwede na akong bumigay sa ganuong bagay. At nagawa ko ang lahat ng iyon dahil sa mahal na mahal kita, hindi dahil sa kung ano man.. mahal? Mahal na mahal kita..."

Then there she goes she is crying again...

"Bakit ka kasi umiiyak mahal?" Sobrang na bobother na ako sa ikinikilos nya..

"Babe, sobrang miss na kita kahit di kapa umaalis.. paano pa pag sumakay kana ng eroplano mamaya..." at humagolgol na sya ng iyak..

"Tell me babe, you dont want me to go?"

Hindi sya sumagot and i know now what she's into.. i get my phone and call my secretary...

"Hello Trishia, cancel my flight.. dont ask anything, just cancel it... bye..."

Halos di ko na pinagsalita ang secretary ko. Ito lang naman ang hinihintay ko eh, ang pigilan nya akong umalis...

"Babe,, anong ginagawa mo.. Nababaliw kana naman..."

"You dont want me to go right? Alam mo naman na i would choose you more than anything..."

"Wala naman akong sinabi na wag kang umalis ang akin lang babe sinasabi ko lang ang nararamdaman ko... Tawagan mo ulit si Trishia..."

"no, i made my decision already..." pagmamatigas ko..

"isa, dalawa,..." shes starting to warned me, but the hell no, mas pipiliin ko pa din sya kesa sa opportunity doon... I have so much na pwede na para sa future namin kahit dose dosena pa anak namin kaya ko sya buhayin...