CHAPTER 12: First Kiss

29 2 0
                                    

I spent all day in the clinic. Pagdating ng hapon, medyo maayos na ang pakiramdam ko. I tried to get up.

As soon as I was out of the bed, the door opened and Tristan came in.

He looked at me. Then nodded.

"You look fine now." nakangiti nitong ginulo ang buhok ko. "So, tayo na?"

"Where to?" I asked. Puzzled.

"Don't ask. Next time just say yes, ok?" He held my hand ang dragged me out of the clinic.

I'm too lazy to argue so I just let him lead the way.

Habang naglalakad ay pinagtitinginan kami ng mga estudyante. I remembered he's a campus superstar. I don't know how though.

Dumiretso kami sa bus stop.

"Wait" I hesitated. "Papasok ako sa work"

"No. We're going home" he said not looking at me.

"Hindi pwede. Kakasimula ko lang tapos aabsent na ako agad?" Sinubukan kong kumawala sa pagkakahawak nya.

"Ano ba!" naiinis na naman ako. "Pag hindi mo ko binitawan, sisigaw ako!"

Hindi ito umimik. Nakatingin lang sa kalsada.

"Isa" nagsimula akong magbilang. "Dalawa" pumipiglas na ako.

He turned to me. And without a warning, he pulled my head and kissed my lips.

I
was
frozen.

My eyes are wide open. I felt like my heart stopped beating. My knees became weak as he moved his lips against mine. I slowly closed my eyes and gave in.

Busina ng bus ang pumukaw sa amin. Inilayo nya ang muka nya mula sa akin at ngumiti. Hinila nya ako paakyat ng bus.

What the fuck did just happened?

Nakaupo na kami at umusad na ang sasakyan. Neither of us wants to start a conversation. I was so nervous. Feeling ko ganun din sya.

Tiningnan ko ang mga kamay namin. Magkahawak parin. Para kaming young couple kung pagmamasdan..

Couple? no way! Deny ng isip ko.

I was lost in thought when I felt a little sleepy. I decided to take a nap.

~~❤

Tapik sa pisngi ang gumising sa'kin.

"Dito na tayo" sabi ni Tristan.

For a second I was confused why he was there. And where I am. And why my head hurts like hell. I looked on his face and he smirked. His lips reminded me of everything. Bigla akong napatayo. Bumaba na kami ng bus.

Patawa tawa sya habang naglalakad kami.

"Bakit ba nandito ka? Kaya ko namang umuwing mag isa" sabi ko.

"Really?" there's a tone of sarcasm in his voice. "I doubt it"

"I've been doing it for years. I know my path"

"Under normal circumstances, yes. But I wish you can see yourself in deep slumber kanina. Nakanganga ka pa." pinagpag nito ang balikat. "In fact, you were drooling like waterfall"

"I don't drool!" inis na sabi ko.

"I have a picture of you in my phone." he grinned.

Nilapitan ko sya "Patingin!"

Lumayo sya sakin at nagpasipol sipol na parang inaasar ako.

"You punk! Delete it!" hinawakan ko ang braso nya at kinapkap ang mga bulsa nya.

Walang cellphone. Puzzled, I looked up to his face. He has a playful smile on his lips.

"Oh may nakuha ka ba?" tanong nya sakin.

He continued teasing me as we walked home.

"I don't know where you hid the bloody phone but I will find it" sabi ko.

Narating namin ang bahay, I stopped outside and looked at him.

"Pasok ka muna" alok ko.

Umiling sya. "Hinatid lang talaga kita." iginala nya ang tingin sa paligid ng bahay.

"Sige, ikaw ang bahala"

Napansin kong matagal syang nakatingin sa bintana, parang may inaaninag sa loob.

"May multo ba sa bahay nyo?" tanong nya.

Napakunot noo ako at tumingin din sa bintana. Muntik akong mapatili when I saw a creepy image behind the window, inside the house. Parang ulo ng tao, nakasilip sa amin at natatakpan ng buhok muka.

I checked the time. Mag aalas kwatro na, nakauwi na si Chandria.

"Kapatid ko yan" sabi ko kay Tristan.

Medyo weird talaga ang kapatid ko. Ganyan ang ginagawa nya when she thinks someone suspicious is outside.

"Ah" he chuckled then waved at the window. "Sige, alis na'ko. Magpahinga ka na"

He stared at me. Then ginulo ang buhok ko. "Pagaling ka"

He started walking away.

"Ano, Tristan!" I called.

Lumingon sya, puzzled eyes.

"Thank you" I smiled.

He smiled back and nodded.

Ilang minuto na syang nakaalis, nakatayo pa rin ako sa labas. My hand voluntarily touched my lips. That was my first kiss.

What is he thinking? Does he like me? I think it's quite obvious naman. Pero syempre I need to know.

But for what? I know in myself na ayaw ko pang idiscover ang mga ganung bagay.

Bahala na. Tatanungin ko nalang sya.

But his breath smells good. Ang lambot pa ng lips. I giggled.

"Sino yun" biglang sulpot ni Chandria sa likod ko.

Napakurap ako. Nilingon ko sya.

"Ha?"

"Yung kasama mo kanina, mukang gangster" she said with a straight face.

Natawa ako. "Wag mong ginagawa yun, mamaya matakot pati mga kapitbahay natin. Sabihing haunted house to." Inakbayan ko sya at pumasok na kami sa loob.

Hindi sya umimik.

Pagpasok sa sala, naupo muna ako sa sofa. Sapo ang noo. Medyo nahihilo pa ko dahil sa lagnat.

Sumandal ako at pumikit sandali.

Naramdaman ko tinanggal ni Chandria ang kamay ko sa noo at nilagyan yon ng basang towel.

Natouched ako sa ginawa nya.

"Magluluto na ako." pumunta na ito sa kusina.

~~~

MY LOVELY STRANGER Where stories live. Discover now