on yedi √

102 20 9
                                    

Mektuplar hakkındaki konuşmamız bittikten sonra Mark geç olduğunu ve yatmamız gerektiğini söyledi. Başımla onayladım. Çünkü uzun bir yoldan gelmiştim ve başım fazlasıyla ağrıyordu.

Mark, bana kalıcağı yeri gösterdikten sonra teşekkür edip odaya yerleştim. Kendimi yatağa attım ve bugün olanları düşündüm.

O harika biri. Ama, ben onu kesinlikle hak etmiyorum. Belki çıktığı biri bile vardır?

- √ -

Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım. Yataktan kalkıp, salona doğru ilerledim. Mark etrafta gözükmüyordu. O sırada dış kapının aralandığını gördüm. Bu Mark'tı.

Koşudan geliyor gibi görünüyordu. Ah, tanrı'm.. Mark'ın mucizeviliğine kapılmamalıydım. En azından şimdi olmazdı.

"Seni uyandırdım mı? Özür dilerim."

"Hayır,hayır. Sorun değil,haha!"

Burada geçireceğim tam 5 gün çok zor olucak..Tanrı'm!

///
Hey!
Evet,evet biliyorum. Diyeceksiniz ki,

"Yeni bölüm neden bu kadar çok gecikti?!"

"Yeni bölüm.."

"YENİ BÖLÜM!!"

Um,okulların açılmasına kısa bir süre kaldı ve bu yıl 8. Sınıfım ;;
Bu yüzden yaz tatilinin son günlerinde bu kitabı da bitirip internete veda edeceğim. (Huzur içinde uyu İnternet.)

Yani bu,ehe.

-Aorikawa,,

birdOnde as histórias ganham vida. Descobre agora