{Bir Sonraki Hayatımızda Buluşalım}

•4• {Keith}

Son reenkarnasyonumdan beri önceki yaşamlarımı az da olsa hatırlıyorum. Normal bir insan hatırlamazdı. Gerçi, ben hatırlayan tek kişi değilim. 'O' da hatırlıyor. Yani sevdiğim kişi; Lance.

İkimizde aynanda kız olarak yeniden doğmuştuk. Bu sefer biraz daha erken tanıştık çünkü annelerimiz çok yakın arkadaştı. Şu an aynı ünüversiteye gidiyoruz. Birlikte iki en iyi kız arkadaş olarak çok eğleniyoruz. Alışverişe gidiyoruz, parklara gidiyoruz, hatta bir keresinde kampa bile gitmiştik.

Herhalde önceki hayatlarımda hiç bu kadar eğlenmemişimdir. Ama ne yazık ki, bir ayrıntıyı unuttum. Bu dünya bizim gibi iki kız için fazla acımasız.

O gün ünüversite kapalıydı. Bizde açık mekanlarda dolanmaya gittik. İlk önce tam Lena'nın (Lance'in) stiline uyan bir mağzaya girdik. Onun eğlendiğini görmek gerçekten çok hoştu. Hatta denediği elbiseler kızarmama sebep olmuştu. Mağzadan çıkıp bir kafeye gittik. Lena'ya çok sevdiği bir pasta aldım. Pastayı bitirdikten sonra ünüversiteye geri dönmeye karar verdik. Ama yolumuzu karıştırıp bıraz ıssız biryerden gitmeye başladık.

Yani, ıssız olduğunu düşünüyorduk. Bir gurup erkek ağzımızı kapatıp bizi arka sokaklara götürdüler. Arkamızda iki kişi kollarımızı arkadan tutuyordu. Karşımızdaki kişinim elindeki bıçağı farkettim. Birşeyler yapmalıydım yoksa ikimizde ölecektik. Bıçaklı adamın Lena'ya doğru yöneldiğini gördüm. Hemen bağırıp bıçağın önüne atladım. Sevdiğimin ölmesine izin veremezdim.

"Kethy! Kethy hayır!" diye ağlıyordu Lena. Bense onu koruyabildiğim için çok mutluydum. Öldürülmesini görmediğim için gerçekten çok mutluyum. Sadece, sadece birlikte biraz daha zaman geçirsek, fena olmazdı.