Paper Stars (Self-Published)

Kabanata 34

Nag-angat ako ng tingin at napansin ang isang aninong nakaharang sa aking harapan. I looked up further and saw the grinning devil sitting atop the monkey bars infront of me.

"Yo!"

Kaagad naman akong sumimangot at nag-iwas ng tingin. What is this guy doing here?

I heard him jumped from where he was before settling on the seat beside me.

"Tingnan mo nga naman ang swerte ko at nagkita tayo rito."

I felt him grinning from my side as he stared at me.

"What do you want?" Malamig kong usal nang hindi inaalis ang paningin sa aking screen.

"Whoa! That's cold!" He exaggeratedly exclaimed, "Wala man lang, 'O-hisashiburi, Sanada-sama! O-genki desu ka?' na pagbati?"

I stopped what I doing. Humugot muna ako ng malalim na hininga bago siya hinarap.

"O-hisashiburi, Sanada-sama! Buhay ka pa pala?" I said, mimicking his exaggerated tone with a big, fake smile on my face and then dropping it so quickly as I uttered the next, cold words, "Iyon lang ba ang kailangan mo? Pwede ka ng umalis," utas ko bago muling itinuon ang paningin sa aking charts.

"Hidoi! Sinasaktan mo ang damdamin ko, Kitten. Hindi mo man lang ba ako na-miss?"

Again, I stared at him with cold, dead eyes.

"Why?" I asked, "From what I can remember, hindi tayo magkaibigan. You were trying to put a whole in my body and I was trying to break limbs off of you."

Bigla na lang itong natawa sa aking isinagot.

"Grabe naman iyong I was trying to put a whole in you. Parang ang bastos pakinggan," he laughed some more na lalo lang nagpalalim ng simangot ko.

I stood up and collected my things when he grabbed my arm. Kaagad ko naman iyong hinaklit at tinapunan siya nang masamang tingin.

"Ano ba?!"

"Whoa! I'm not looking for a fight here," mabilis nitong sabi habang nakataas ang dalawang kamay, "Gusto ko lang na makausap ka."

"Para saan? Hindi naman tayo magkaibigan."

"Aray! Ang sakit naman noon. Magkaibigan nga ang mga pamilya natin, tayo pa kaya— Ah, right! They've excommunicated you," he said as his usual smirk played on his lips.

Nagtagis ang ngipin ko sa pinapamukha nito. "Are you mocking me?"

"What? No!" He exclaimed but his face was failing to contain his mirth.

"Kung nandito ka lang para pagtawanan ako, mabuti pang maghanap ka na lang ng ibang kausap. O hindi kaya ay umakyat ka sa tower na iyon at pagkatapos ay tumalon dahil wala ako sa mood makipag-plastikan sa isang demonyo," sabi ko rito bago sinimulang buhatin iyong mga kuwadra.

He stepped forward and intentionally blocked my path. Hindi ko iyon pinansin at sinubukang dumaan sa kabilang banda pero maging iyon ay agad niyang hinarangan.

"Ano ba?!"

"Have tea with me," nakangisi nitong tugon.

"Why should I?!" Utas ko at saka pumihit para sa kabila na lang dumaan. But he immediately beat me to it and blocked my way again, "Padaanin mo nga ako!"

"Have tea with me first," pag-uulit nito.

"Bakit ko naman gagawin iyon? Hindi tayo magkaibigan," I said under gritted teeth, "Umalis ka sa daraanan ko!"

Tumawa lang ito bago kinuha mula sa akin ang mga kuwadra at saka naunang naglakad.

"Hoy! Isauli mo iyan!" I said as I ran behind him.