Εμείς ; {TYS17}

Κάτι δυνατό να σε ξεχάσω...

Μαργαρίτα

Ήδη έχει περάσει μια εβδομάδα απο την ξαφνική εμφάνιση του Ιακώβου πίσω στην Αθήνα. Δεν τον έχω ξαναδεί απο τότε, μόνο η Ελεονώρα, που μίλησε μαζί του και τον συγχώρεσε για ότι πέρασε με το μωρό. Απορώ πως μπόρεσε τόσο εύκολα να τον συγχωρέσει για κάτι τόσο σημαντικό. Απο την άλλη ο Φίλιππος δεν θέλει και πολλά μαζί του απ' ότι μου είπε. Ένα γεια του λέει για χάρη της Ελεονώρας. Μαλώσαμε άσχημα όταν μου είπε ότι δεν θέλει να μην έχει επαφές μαζί του και ότι πρέπει και ο Φίλιππος να ξεχάσει ότι έγινε. Το αποκορύφωμα της συζήτησης ήταν πως πρέπει και εγώ να ξεχάσω ότι έχει γίνει και να προχωρήσω την ζωή μου με τον Πέτρο.

Είναι Σάββατο και είναι Χριστούγεννα, ο Πέτρος κοιμήθηκε σπίτι μου. Ύστερα απο πολλές προσπάθειες να κάνουμε έρωτα εχθές το βράδυ, με μεγάλη αποτυχία, μας πήρε ο ύπνος. Αυτό γίνεται όσες μέρες ξέρω πως ο Ιάκωβος είναι Αθήνα. Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο εκτός απο αυτό το θέμα. Συνέχεια σκέφτομαι πόσο πολυ θέλω να το σκοτώσω! Είναι ακόμα οκτώ το πρωί και ξύπνησα πριν απο τον Πέτρο. Τον κοιτάω δίπλα μου που κοιμάται και χαίρομαι που επιτέλους μπήκαμε σε μια σειρά. Μόνο που δεν μπορώ να απολαύσω αυτη την χαρά και δεν ξέρω γιατί.

Ένιωσα τον Πέτρο δίπλα μου να κουνιέται και γύρισα το κεφάλι μου να τον κοιτάξω. Είχε μισανοίξει τα μάτια του και με κοιτούσε με δυσκολία μιας και το φως που έμπαινε απο το παράθυρο τον θάμπωνε.

"Καλημέρα."του λέω και του χαμογελάω.

"Καλημέρα μωρό μου."μου απαντάει με αγουροξυπνημένη φωνή και ανασηκώνεται δίνοντας μου ενα φιλί στα χείλη. Αλλα...πάλι αυτό το συναίσθημα. Δεν νιώθω κάτι μετά απο αυτό το φιλί και νιώθω άσχημα γι'αυτό. Αμέσως σηκώθηκα απο το κρεβάτι και κατευθύνθηκα στο μπάνιο. Ήθελα τόσο πολύ να κάνω ένα καυτό μπάνιο και να χαλαρώσει το σώμα μου. Ήμουν τόσο τόσο τσιτωμένη όλες αυτές τις ημέρες.

Καθ'όλη την διάρκεια που το νερό έπεφτε επάνω μου, πέρασε μπροστά απο τα μάτια μου ότι είχε διαδραματιστεί με τον Ιάκωβο πριν φύγει αλλα και η ξαφνική εμφάνιση πριν λίγες ημέρες.

Απο τις σκέψεις μου με έβγαλε το απαλό χτύπημα στην πόρτα και αμέσως μετά το τολμηρό άγγιγμα του Πέτρου επάνω μου κάνοντας με να κλείσω τα μάτια μου και η πλάτη μου να κολλήσει στο στήθος του.

"Έφυγες αμέσως και πήρα μόνο ένα φιλί σου..."μου ψιθύρισε στο αυτί "Έχει χώρο και για εμένα;"συνέχισε το ίδιο αισθησιακά και εγώ απλά κούνησα θετικά το κεφάλι μου έχοντας μια υπόνοια χαμόγελου.