Mark: Mary, cidden kızıyorum. Bak yüz yüze görüşelim bu arkadaş meselesini. Tamam mı?
Mary: Yarın görüşürüz yüz yüze.
Mark: Olmaz. Şimdi görüşücez. Bir gece daha küs kalmanı istemiyorum bana.
Mary: Şuan tek derdin beni (erkek) arkadaşlarımdan uzaklaştırmak.
Mark: O da başka bir sebep tabii. Önemli bir şey konuşacağım ayrıca. Bence görüşmemiz lazım hemen şimdi.
Mary: Ayıp olur. Olmaz. Ne zamandır görüşmediğim insanlar.
Mark: Ne zamandır görüşmediysen şimdi de görüşme! Ne gerek var?! Zaten gecenin 1'ine kadar görüşmüşsünüz. Yeter o size.
Mary: Abartmıyor musun biraz?
Mark: Beni taklit etme... Kafayı yiyeceğim! Söyle nerede olduğunuzu. Bu saatte kızlarla dışarda durmama göz yumar mıydın?! Biraz empati kur.
Mary: Fotoğraf konusunda sen empati kursaydın ben de şuan kurabilirdim. Fakat her şey karşılıklı.
Mark: Ne inatçı çıktın be kızım... Sen adresi söyle sadece. Hadi artık. Eğer söylemezsen öne orayı bulur sonra arkadaşlarını döverim.
Mary: Kafayı mı yedin sen?
Mark: Evet yedim! Sen yedirttin! Bir anda her şeyi değiştirdin hayatımda. Karakterim bile bir başka sanki. Şuan kıskançlıktan annemin büyükannesinden yadigar kalan milyon dolarlar değerindeki tarihi vazoya kafa atmak üzereyim. Ona göre. Sorumluluk senin.
Mary: Peki, tamam. Tamam, vazodan uzaklaş.
*adres*
Mark: 5 dakikaya oradayım güzelim.
Mary: Dengesiz.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
