typographical error •kth• [✓]

error#4

HI GABBY!

JUST MAYBE

Maybe me and him being more than just friends is really a punch to the moon.

It is basically impossible right from the start.

Maybe I should start thanking what is given to me right now and not to wish for another.

I should be contented with what I have right now but I'm not.

I want something more. Something more from us.

"Gabby!" Pagtawag nya sa akin. Ginawa ko ang lahat huwag lamang siyang lingunin pero naabutan niya ako.

"Aish." Pagrereklamo ko sa kanya.

"Galit ka ba sa akin?" Medyo painosenteng tanong niya sa akin.

Medyo nakakainis siya kasi hindi man lamang niya alam kung bakit ako nagkakaganito.

"Manhid ka ba o sadyang tanga lang?" Inis na inis na tanong ko sa kanya.

Tiningnan niya lamang ako ng mayroong malungkot na mata.

"Taehyung." I looked deeply through his eyes. "Please, don't get my hopes up."

I was about to leave him all alone but once again he stopped me from leaving. He held my wrist and wrote something on my palm.

"×'¶[√"

After he wrote those symbols he showed me his rectangular smile and left me with the noise of the city.

• • •

Hindi pa rin mawala sa aking isipan ang mga simbolong isinulat niya sa aking palad. I even wrote it on my notebook because I am trying to decipher what he wrote.

"Aish." I tugged my hair. "Apakaalien mo kasing nilalang ka." Sabi ko sa sarili ko.

"Ano ba kasi meaning nito?!" Sigaw ko sa sarili ko. "Hay nako Kim Taehyung." I pasjed for a little while to write some scribbles on the side of his writings. "You are making me insane, you alien."

• • •

Taehyung
'Huy. Galit ka pa rin ba sa akin?'

Taehyung texted me after 123456789 years. Nah. He texted me after three days.

Gabby
'Just bothered.'

I lazily replied because I don't really have the will to reply with his message.

Taehyung
'Of what?'

Gabby
'Of what you wrote on my palm three days ago.'

After I sent that message no Taebyung replied to me.

And it sucks big time.

I don't know why but I am still slightly hoping that a miracle will happen.

Nakakainis kasi sabi ko nun sa sarili ko ng magsimula na kami magusap ay hindi ako aasa na mas tumaas sa pagkakaibigan ang relasyon naming dalawa.

My ownself betrayed me.

And damn, it hurts like hell.

Paano ka naman ba kasing hindi aasa kung ganoon siya makitungo sa iyo? Masyadong hindi pang magkaibigan lang ang dating.

Baka naman mamaya ikaw lang ang nagiisip niyan.

Baka mamaya ganun talaga siya sa lahat ng kaibigan niya.

Ako lang naman kasi yung babaeng umaasa lang sa kanya.

And then I heard my phone beeped again. A tiny smile formed into my lips when I read who texted me.

Taehyung
'Labas ka'

Gabby
'Hmm. Ayoko nga.'

Natatawang reply ko sa kanya. Ganun yung nireply ko pero andito na ako ngayon sa tapat ng pintuan ng bahay.

Damn Taehyung.

What are you doing to me?

I peeped through my window to check if he is really there.

My smile grew wider when I saw him outside with a little annoyed look in his face.

Taehyung
'Dali na. Labas ka na.'

Taehyung
'May sasabihin ako sayo.'

Natatawang binuksan ko ang pinto ng bahay at tinawag siya. "Huy eto na ako."

Agad din naman siyang humarap sa akin at ngumiti. "Eh kung pagbuksan mo muna kaya ako ng gate."

Mas natawa ako lalo at tuluyan ng nahulog. I mean tuluyan ko ng binuksan ang gate.

"Ano ba kasi yung sasabihin mo ha?" Agad na tanong ko sa kanya.

"Hehe." Ngumiti siya ng para bang mayroon siyang tinatago sa akin.

Sinapok ko siya sa batok.

"Aray! Aray!" Pagrereklamo niya. "Ipapademanda na talaga kita!"

"Kaya mo? Kaya mo? Ha? Ha?" Paghahamon ko sa kanya.

Gumawa siya jg peace sign gamit ang kanyang dalawang kamay at saka ngumiti. "Sabi ko nga hindi na."

Hay nako. Ang galing galing manghamon pero susuko din pala sa bandang dulo.

Tsk tsk.

"So ano nga yung sasabihin mo?" Tanong ko sa kanya. "Na sa sobrang importante ay kailangan pa akong lumabas ng bahay?"

"Ah. Ano." Napakamot siya sa kanyang batok at umikot ikot sa paligid. "Ano kasi Gabby."

"Ano?" Naiiritang tanong ko sa kanya.

Nakakainis naman toh ey hirap na hirap na nga akong idecode kung ano yung sinulat niya sa palad ko tapos gagantuhin pa niya ako.

Nako talaga lang talaga tong alien na toh.

Pasalamat talaga siya gwapo siya.

"Gabby." Biglang sumeryoso ang pagtawag niya sa pangalan ko.

"Hmm?" Nilingon ko siya at nakita ko ang kanyang seryosong mukha.

"Maybe we can." Seryosong sabi niya at saka lumapit sa akin

"Maybe we can what?" Naguguluhang tanong ko sa kanya umatras ako ng kaunti ngunit hindi niya ako hinayaan dahil hinawakan niya ang magkabilang balikat ko.

His eyes stare right through mine. Feeling ko tuloy pati kaluluwa ko nakita niya na. Ang tanging nagawa ko na lamang ay ang magiwas ng tingin.

"Huy ano ba? Ang lapit mo sa akin huh." Sabi ko sa kanya at saka tumawa ng medyo may kaba.

Aaminin ko sobrang bilis at sobrang lakas ng tibok ng puso ko at pakiramdam ko naririnig ni Taehyung ang tunog na nagagawa ng puso ko.

"Maybe we can just try." Sabi niya ng sobrang hina na naging isang bulong na lamang ang dating nito sa akin.

"Try what?" Kinakabahang tanong ko sa kanya.

Maybe we can try us. Sabi ko sa isipan ko pero alam ko naman na malabo iyon. Malabong malabo.

Ngunit parang isang panaginip ang lumabas sa kanyang mga bibig. Mga salitang hindi ko inaasahan pero gustong gusto kong marinig.

"Maybe we can try us."

HI GABBY.

HEHEZ.