Gepest

Hoofdstuk 6

Bram loopt de fietsenkelder in, en pakt zijn fiets. Op de weg naar huis twijfelt hij nog steeds hoe hij dit aan zijn moeder gaat vertellen. Ze gaat waarschijnlijk echt teleurgesteld in hem zijn. Wat Bram best kan begrijpen, maar toch. Als hij eenmaal thuis is gekomen, en zijn fiets in de schuur zet. Ziet hij zijn moeder al voor het raam staan, ze weet het waarschijnlijk al. Als hij de kamer binnenstapt begint zijn moeder te praten. Bram, hoe kon jij dit doen? Zo ken ik jou helemaal niet! Zo maar iemand slaan, je bent toch niet opeens gewelddadig? Mam, ik weet het ook niet, antwoord Bram. Oh je denkt er zo makkelijk vanaf te kunnen komen? Ga maar naar je kamer, ik wil je nu even niet meer zien. Als Bram aankomt op zijn kamer rollen de tranen over zijn wangen. Zijn moeder is voor het eerst in zijn leven echt teleurgesteld in hem, terwijl het helemaal niet zijn schuld is. Oké, hij sloeg dan wel Daniel. Maar Daniel treitert hem al zolang, dat het er toch een keer van moest komen. Hij staart naar buiten en voelt dan zijn telefoon trillen in zijn broekzak. Het is Susan. Bram heeft even geen zin in haar, Susan kwam met dit idee. Zou hij dit ooit uit zichzelf hebben gedaan, waarschijnlijk niet. Hij pakt zijn schriftje uit zijn tas.

Vandaag kun je wel bestempelen met de meest kutte dag van mijn leven. Mijn moeder is zo teleurgesteld in mij. En als ik eerlijk moet zijn, ben ik ook best wel teleurgesteld in mij zelf. Ik heb me laten overhalen door Susan, maar om haar nou de schuld te gaan geven. Vind ik ook weer een beetje overdreven, ik had zelf nee kunnen zeggen, maar ik deed het toch. Dus ik moet zelf maar voor de consequenties opdraaien.

Als hij beneden komt, om wat eten en drinken te pakken. Ziet hij dat zijn moeder weg is naar haar werk. Hij ziet een briefje op tafel liggen. '' Hee, ik ben vanavond rond half 9 thuis, het eten staat al in de oven, je hoeft alleen maar op start te drukken, kusje. '' Zo boos klinkt ze nou ook weer niet denkt Bram, maar ach. Zijn moeder is er nu voor de komende uren niet. Dus ik kan best naar het tuinhuisje gaan. Hij besluit Susan te appen en te vragen of ze ook komt. Dat wil Susan wel. Als ze bij het tuinhuisje aankomen praten ze over wat de directeur zei. Ik snap best dat je moeder teleurgesteld is, maar je kan haar toch de echte waarheid vertellen? Zegt Susan. Ik wil haar niet weer opnieuw kwetsen, na alles met mijn vader enzo. Ik weet het niet zo goed...