Hoofdstuk 1

51 6 3
                                    


De tweede bel gaat, alle leerlingen staan op en lopen naar hun lokaal toe, ook Bram. Eigenlijk heeft hij helemaal geen zin in deze dag.

Bram wordt al vanaf het begin van het jaar gepest door een groepje uit zijn klas, het was op de eerste schooldag gelijk raak. Hij was onbewust het pispaaltje van de klas geworden, hij hielt zich hier eigenlijk niet zo mee bezig, maar vond het steeds minder leuk worden. Aan het begin leek het allemaal nog alsof het plagen was. Het vierde uur op maandag hebben de leerlingen van 4VMBO gymles, dit is de les waar Bram het meeste tegenop kijkt, hij wordt tijdens gym altijd het ergste gepest, ook omdat de gymleraar nooit zo oplet en het pesten eigenlijk maar laat gebeuren.

Bram heeft eigenlijk geen vrienden in de klas, op heel de school eigenlijk niet, in de pauzes staat hij altijd alleen en in de les zit hij ook altijd alleen. Bij gym voelt hij zich het eenzaamst, omdat de leerlingen bij gym vaak zelf tweetallen of groepjes moeten maken, hij blijft altijd alleen over...

Even twijfelt Bram om zich ziek te melden in de pauze, maar wat lost dat op? Volgende week maandag heeft hij weer gym, en hij kan zich niet telkens blijven ziekmelden voor gym.

Als hij de kleedkamer binnenkomt, krijgt hij gelijk spijt, was hij toch maar naar huis gegaan. Hij voelt de spanning in zijn buik en zijn hart begint steeds harder te kloppen. Bram haalt een paar keer goed adem, en loopt dan naar de hoek van de kleedkamer en zet daar zijn tas neer en begint zich om te kleden.

Als hij de gymzaal binnenloopt, roept de gymleraar dat hij nog even wat voetballen uit de andere gymzaal moet pakken, en dat de leerlingen nog 5 minuten iets voor zichzelf moeten doen.

Zodra de leraar de gymzaal heeft verlaten, lopen een paar jongens naar Bram toe, en schelden hem uit voor vieze nicht, flikker en homo. Bram krijgt er een kleur van en durft niks terug te zeggen, de jongens lachen maar een beetje naar hem, moet je niet naast Tim gaan zitten, wordt geroepen. Tim was vroeger met Bram bevriend, maar sinds Bram gepest wordt, wil Tim niks meer met Bram te maken hebben. Tim roept terug: '' naast hem ga ik echt niet zitten hoor, haha! '' Bram voelt zich verraden door zijn vriend, maar zegt niks terug. 

Aan het einde van de gymles probeert Bram altijd zo langzaam als hij kan naar de kleedkamers toe te lopen, hij wilt het liefst zo min mogelijk tijd doorbrengen in de kleedkamer. Als hij in de kleedkamer aankomt, ziet hij zijn tas op de grond liggen. '' Hij stond toch op de bank ? '' dacht Bram. Als hij zijn tas oppakt van de grond beginnen jongens te lachen, Bram voelt dat hij rood wordt, dat wordt hij wel vaker, vooral als hij zenuwachtig of bang is. Hij gaat zitten op de bank en kijkt in zijn tas, zijn telefoon is weg. Hoe kan dit?! Hij kijkt Daniel aan, Daniel is eigenlijk de hoofdpester, de rest loopt maar een beetje achter hem aan. Daniel kijkt met een grijns terug. Bram verzamelt al zijn moed en loopt naar Daniel toe. Heb jij hem soms? Vraag Bram. Waarop Daniel in de lach schiet. '' Wat moet ik nou met de telefoon van jou? Hij komt uit de oertijd man! '' Bram probeert zijn tranen in te houden, maar het lukt hem niet, hij rent van schrik snel de wc in. 

'' Bram, kom er is uit '' Schreeuwen de jongens, ze schoppen tegen de wcdeur. Bram durft niet uit de wc te komen en besluit te wachten tot iedereen weg is. Ongeveer 10 minuten later, wanneer hij denkt dat iedereen weg is, doet hij voorzichtig de deur van het slot af. Iedereen is weg. Wat een opluchting denkt Bram. Hij kleed zich snel om en loopt naar de conciërge toe. Hij meld zich ziek en pakt zijn fiets uit de fietsenstalling, zo snel hij kan fietst hij naar huis. Ah shit, het stoplicht gaat net op rood. Toch fietst Bram door, hij zou hem een worst wezen of hij wordt aangereden door een auto. Als hij thuiskomt zit zijn moeder aan de eettafel. '' Heb je uitval? '' Vraag zijn moeder. Nee ik voel me niet zo lekker, antwoord Bram. Alweer niet? Je bent de laatste tijd vaker ziek, schat. Ja ik weet ook niet wat het is, antwoord Bram en loopt naar zijn kamer. Als hij op zijn kamer is gekomen, barst hij in tranen uit. Hoe moet hij dit nou aan zijn moeder vertellen? Ze gaat het vast doorhebben dat mijn telefoon is gestolen. Maar zijn telefoon terugvragen aan Daniel? Dat durft hij echt niet! Hij herinnerd zich nog een oude mobiel. die ligt in het kastje onder de tv beneden. Als zijn moeder even later boodschappen gaat doen, gaat Bram naar beneden en kijkt in het kastje. Hebbes! Het is wel een heel oud ding, maar ach, beter iets dan niets denkt hij.

GepestWhere stories live. Discover now