I'm Still In love With Him

Stage 66 - Broken

Brent Zero Palma

Naka ilang doorbell ako sa bahay nila Zup pero mukhang ayaw yata akong pagbuksan ng pinto.

And for the last time pag hindi pa talaga nila ako pagbubuksan ay papasok na ako, hindi naman ako makakasuhan ng trespassing kasi kapatid nya ako!

Sht, asan ba sila? Nilibot ko ang buong sala, maging ang kusina pero wala sila.

Baka sana kwarto? Napa-iling ako, the last time na pumasok ako rito at dumeretso sa kwarto ay iba ang nakita ko, sobrang hiyang hiya ako sa dalawa at dalawang linggo din akong hindi nanggugulo sa bahay nila.

"Zup!!" Sigaw ko pero wala talaga.

Nagpasya na akong umakyat sa kwarto nila, first thing na ginawa ko ay pinakinggan ang loob ng kwarto. Wal akong narinig na kahit na anong boses kaya binuksan ko na ito.

Laking gulat ko dahil ganun na naman ang nadatnan ko. What the hell? Ano bang nangyayari sa dalawang ito? Masyado silang maaga ah?
Well, they both naked while sleeping. No other than that.

Mabilis kong sinarado ang pinto at bumaba na ako. Sinilip ko ang kusina nila kung may pagkain ba, pero wala.
Pati laman ng fridge ay wala din.

Ano ba namang buhay to oh! Napakamot nalang ako sa ulo ko at lumabas na sa pamamahay nila, paano nalang ako kung wala si Angel sa buhay ko, ang first love ko. eh di baka patay na ako ngayon.

Mabilis kong dina-ial ang number nya, nakatatlong ring ito bago tuluyang sagutin.

"Yes?" Masungit ang boses nya kaya naman inayos ko ang sarili ko.

"Nagugutom ako.." pag iinarte ko sa kabilang linya.

"Anong gagawin ko? Nalulugi na ako sa kakain mo dito ng libre!" Masungit talaga ang isang to. Baka meron.

"Tss, di mo na ba ako love? Paano pag namatay ako sa gutom? Konsensiya mo pa?" Pinipigil ko ang tawa ko dahil anytime pwede akong matawa at baka mas lalo pa syang mainis sakin.

"I'm on my way there. See you.. i love you." And i hang the phone up.

Mabilis akong nagdrive papunta sa resto ni Angel Evans.

Traffic pa kaya naman nainis ako at tumingin muna ako sa labas.
Hindi pa din pala nila ito tinatanggal.

Its been 6 years. Wala na akong balita kay Bea. Kahit social account nya ay hindi na active. I miss her. Pero we're over.

Mahirap nang balikan ang nakaraan kung wala namang naganap na closure sa inyong dalawa.
I tried to move on, pero hindi pala madali.

Everytime i realized how i hurt her, its double kill to me. Everything that she done to me, its an effort but i dont see those things before. If i could only back time. I will make things right. Pero siguro ang lahat may dahilan.

Siguro hindi para samin ang salitang second chance. 2years before, nabalitaan kong si Icar na at si Zup. I was happy for them. Ganun naman talaga eh, pag mahal mo ang isang tao dapat maging masaya ka para sa kanila.

My life been such a trash when i enter college, wala na ako sa tamang landas. I even take some illegal drugs because I was so depressed that time. Lahat ng subject ko naibagsak ko dahil sa paniniwala kong wala na akong maabot pa.

Si Dad, he died because of me. Dahil sa pagpapasaway ko. He even doesn't care himself that time. Because he was so helpless about me. Wala akong ginawa kundi ang saktan ang mga taong nakapaligid sakin, ang mga naging babae ko that time, they avoid me. Kasi daw masyado na akong wasted and im not like the brent before.