I'm Still In love With Him

Stage 37 - Please Stay with me

Icar Sye
~*~

[now playing: Leaving on a Jetplane
by: John Denver]

A/N: In this Chapter All ~bold italic words~ are part of the lyrics of the song. i hope you get this hahah. Sabayan natin ang dalawa sa kanilang huling Kabanata. At katulad ni Icar isasarado na natin ang Chapter nila sa isat isa. hayaan natin na hanapin nila ang mga sarili nila and we hope na matagpuan nila ito lalo na si Icar.
Hays! pwede bang sakin nalang si Zup? di kasi sya nahihiya umiyak eh. Lols Hahah.
       
~All my bags are packed I'm ready to go~

"Anak ok na ba ang gamit mo?" tumango na lang ako kay Mama as a sign of yes.

"Wala ka na bang nakalimutan? yung ibang gamit mo? yung paborito mong teddy bear--" i crop her at tsaka nagsalita.

"Okay na po ma. wag na po kayo mag alala. kung may naiwan man i know its not that too important" wika ko kay mama at ngitinian sya.

wala na ba talagang naiwan? bat feeling ko yung paa ko ayaw umalis sa kinatatayuan ko? bat feeling ko mabigat sa loob ko ang pag alis dito!?

siguro dahil someone stole my heart at nakalimutan nya itong ibalik. and i was too tired para habulin pa ang magnanakaw.

~I'm standing here outside your door,~

nilingon ko ang patingin ko sa buong paligid ng bahay namin. na para bang bawat parte ng bahay na ito ay sinusuri ko at ito na ang huling beses na makikita ko ang bahay na ito.

~I hate to wake you up to say goodbye.
But the dawn is breaking it's early mor'n~

sana mapatawad mo ako Zup. nasasaktan talaga ako at siguro kailangan kong hanapin ang sarili ko. kailangan kong malaman kung ano ba talaga ang purpose ko kung ano ba talaga ang reason sa lahat ng mga nangyayari.
Sorry for not saying Goodbye to you, kasi kahit itext naman kita para magpaalam. alam kong tanghali mo na mababasa to at alam kong kung mababasa mo man yun Zup, i know its too late.

Sorry.. im really sorry Zup my Love.

~The taxi waiting he is blowing his horn~

"Anak are you ready to leave? Lets go baka matraffic pa tayo" mom shake her hands and signing me to get in the car.

im ready to leave this place mom. i know i can move on and and ease the pain i felt. Someday.. i know i can, kakayanin ko.

~Already I'm so lonesome I could cry.~

Nagsimula nang magmaneho si Mama papuntang Airport 8 AM ang flight namin papuntang Australia.

~So kiss me and smile for me,~

i guess the wind and sunshine are smilling on me and kiss me. i guess he could always remember me. Kasi ako? araw araw ko syang aalalahanin dun. Kahit masakit i know makakaya ko.

~tell me that you'll wait for me,
hold me like you’ll never let me go.~

dahan dahan na kaming pumasok sa loob ng airport bitbit ang mga maleta ko. Pati na din ang backpack ko.

No Icar! wag kang umasa ok! masasaktan ka lang. walang nakaka alam na ngayon ang alis mo except your best. and even her. nasaktan mo sya, kaya wag ka nang umasa na pupunta sya para ihatid ka.

~‘cause I'm leaving on a jet plane,~

"Ma.." napalingon ako kay mama dahil tinignan nya ako na parang nag aalala.