I'm Still In love With Him

Stage 59 - My Ex

Brent Zero Palm
~*~

"Ang lakas naman ng loob na bumalik pa rito!" panggagalaiti ni Zup. i told him everything pati na rin ang nangayaro kay bea.

"Zup cant you forgive them? its about time na din. Matagal na ang nangyaring yun. So let just forgive them--"

"What are you out of you mind Brent? Halos mapatay mo ako before because you think im the one who killed our mother--"

"Bakit hindi ba? Kung hindi ka sana--" he cut my crap. Masyadong malaki ang tension saming dalawa at walang makakapigil sino man.

"Look! sinisisi mo na naman ako right." diko sya sinagot instead i avoid his gaze.

"walang mangyayari kung patuloy lang tayong maggagantihan. let just forgive one another zup! its about to time to move on!"

lalabas na sana ako kaya lang nagsalita sya ulit.

"I alrady moved on Brent. You! Your the one who stack on it! all my issue is shes the one who cause my heart break into pieces, Shes the one why icar leave and break up with me!!" naluluha nyang wika at bumagsak na nga ito. I feel sorry for it.

"I dont know if bea can do that to you and icar. Because icar is her bestfriend and even you! Try to inbestagate about this" tuluyan na akong lumabas sa condo unit nya para umuwi ng mansion.

kanina gusto kong sakalin ang mama nya nung nakita ko. But i calm myself dahil wala namang mangyayari kung magsasakitan kami. It cannot bring back the life of our mother.

Bea Bianca Perez
~*~

wala na bang mas ikakasakit to? Di ko na kasi ramdam eh. naimmune na yata ako. haha nakakatawa. bat ayaw mong masaktan Bea?! nung nakaraan lang nagpapakadisperada kang habulin sya sa condo nya. nakakatawa! anong himala ang nangyari!?

dapat umiiyak ka, kasi nakita mo syang  kasama si celene at ang saya nila, and lastly nakita mo silang kahalikan. diba dapat nasasaktan ka? bakit ngayon nakangisi ka?

maybe i got tired to beg him back to me. i got tired of crying and feeling hurts.

"Hays! wala na bang mas ikakasakit tong nararanasan ko? Grabe napakabasic naman!" oo ang basic kasi di ko na maramdaman ang sakit eh. Panandalian ba akong namanhid? sana forever na. mas masaya yun promise!

Pero langya ka talagang Tadhana ka, pinagtagpo mo lang kami, pinaranas mo lang sakin kung paano ang mahalin, kung paano ang alagaan pero bakit bigla mo ding binawi? Hindi ba talaga kami ang par sa isat isa? Kung hindi kami Eh sino? Sino!!

di ko alam kung san ako dadalhin ng mga paa ko. Masyadong malikot tong mga paa ko eh. pero sige na okay lang. tutal ayoko naman umuwi ng bahay, Tiyak maiiyak lang ako sa sobrang katahimikan ng bahay na yun. mag iingay man kung mag tatalo kami ni mama at si daddy ang peacemarker.
Dapat lang dahil his the reason kung bakit may nasagasaan si mama.

"Hi miss, pwede magtanong?" di ko pinansin kung sino mang may balak manira ng araw ko. kahit sirang sira na ito.

"Mis--"
"What? cant you see im busy!"