Bölüm 33

92.9K 3.4K 268
                                    

Selim'in yaptıklarını öğrenmemin üzerinden iki buçuk aylık gibi bir süre geçmiş içimdeki buzları hâlâ eritememiştim. Beni geçtim oğluma yaptığını, düşürdüğü durumu hazmedemiyordum.

Bugün oğullarımın doğum günleriydi. Ekim ayında olmamız rağmen hava güzel gidiyordu. Bu yüzden bahçemizde küçük bir kutlama yapacaktık onlar için. Doğum günleri olduğunun farkında olacaklarından değildi ama hep birlikte bir anımız olsun, vakit geçirelim istemiştim.

Ne çabuk bir yaşına gelmişlerdi hiç anlamamıştım. Artık paytak da olsa yürüyebiliyor, bir kaç kelime konuşabiliyorlardı. Aras Selim'i gördüğü zaman ona doğru ellerini sallayarak adımlıyor bir yandan da 'bab bab' diyordu.

Bence Aras Selim'i hepimizin yerine yeterince seviyordu. Albümleri karıştırırken ne kadar büyüdüklerini daha iyi anlamıştım. Bana sanki hep aynılarmış gibi geliyorlardı.

Selim'in kucağında Aras'la çekilen fotoğrafını gördüğümde o günlere geri döndüm

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Selim'in kucağında Aras'la çekilen fotoğrafını gördüğümde o günlere geri döndüm. Nasıl da Aras'ı korka korka ve bir o kadar istekli kucağına aldığını çok net hatırlıyordum. Selim'in babalık duygusuyla ilk defa tanışmasının görsel haliydi bu fotoğraf.

Diğer fotoğrafta da kardeşim Yiğit ve kucağında Hazar'laydı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Diğer fotoğrafta da kardeşim Yiğit ve kucağında Hazar'laydı. Benim doğum yaptığımı haber alır almaz gelmişti. Bugün de doğum günlerinde yanlarında olacaktı.

Ben anılara dalmışken Selim'in elimden albümü almasıyla irkildim. Fotoğrafları incelerken sanırım o da duygulanmıştı. Gözlerinde gördüğüm saydamlık benim hayal gücüm olamazdı.

"Ne kadar büyümüşler değil mi?" dediğinde "evet" deyip ayağa kalktım. Onunla sohbet etmek istemiyordum. Hayır yanlış oldu onunla sohbet etmek istiyor hatta özlüyordum bile ama gururum izin vermiyordu. Onunla her hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya çalıştığımda sanki bir ses yaptıklarını sürekli kulağıma fısıldıyor, unutup devam etmemi engelliyordu.

Gitmeye yeltendiğimde Selim'in kolumdan tutmasıyla duraksadım.

"Leyla yeter." derken sesi çok yorgun geliyordu. Cevap vermeyip kolumu çekmeye çalıştığımda canımı acıtmayacak şekilde daha çok sıktı.

TUTULMA (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin