Met Hart en Ziel||JF {Voltooid}

Deel 6: Dankjewel vloer

(Dit is een beetje ver ingegaan op details, sorry als je dat niet leuk vind <3 )

Het bad waar de glijbaan bij was, was iets kouder als het andere. Tenminste dat hoorde ik Link net roepen, die heel dapper in het zwembad dook. 'Ik zei het toch Link' zei Joost sarcastisch. Maar toch sprong hij gelijk erin. Ook Harm volgde snel. 'Zullen we samen erin springen?' vroeg Amy en ze pakte mijn hand. 'Ja is goed, let's go!' En daarna sprongen we gelijk het water in. Ja het was echt een stuk kouder als dat andere. Zelfs kouder als dan ik had verwacht.
Na een heel tijdje aan de kant te hebben gehangen en wat te hebben gekletst over dat Enzo nu anderhalf miljoen volgers heeft gehaald, besloot ik op zoek te gaan naar een bal. Na heel even gezocht te hebben kon ik een volle opblaas bal vinden. 'Hey jongens, kijk eens wat ik heb' zei ik terwijl ik de bal naar Amy toe gooide. 'Das leuk' zei Amy toen ze de bal ving en hem met een boog naar Link toe gooide. En zo ging het een tijdje door.

'Wie heeft er zin om van de glijbaan te gaan?' vroeg Harm na een tijdje. 'Ikkkee' riep Amy opgewekt. We liepen in goeie volgorde die we al eerder die dag hadden bepaald naar boven. Het was niet heel hoog, maar toch werd ik een beetje duizelig. 'Wiiieeehhhieieee' riep Amy terwijl ze als eerste naar beneden in de glijbaan gleed. Ook Harm ging er gelijk achter aan, want die had weer eens geen geduld. Meer kreeg ik niet meer mee. Ik werd zo duizelig dat ik allemaal zwarte vlekken voor mijn ogen zag. Heel vaag zag ik dat Jer net erin wou stappen, maar uit reflex pakte ik zijn arm vast. Dat hielp, want de vlekken werden al minder. Gelijk had Jer door dat het mis was met mij. Langzaam zakte hij iets door zijn knieën en liet mijn hoofd op zijn been rusten. Een warme hand wreef over mijn voorhoofd, daardoor voelde ik me al wat beter. Vooral omdat ik wist van wie die hand was.

Heel even had ik een besef momentje over wie hij was. Ik lag op de knie van Jeremy van de kanalen Jeremy en AltijdJeremy waarmee hij bij elkaar meer als 400k heeft. Er zijn zoveel mensen die hiervoor een moord doen.

Vaag hoor ik de opgewekte stem van Amy die zich afvraagt waar wij blijven. Over mij heen hangt een schaduw en als ik mijn ogen open doe zie ik Jer die bezorgt kijkt naar de ontstane bult op mijn hoofd door die val. 'Waar komt die bult op je hoofd vandaan?' fluistert hij zachtjes. Toen vertelde ik hem zachtjes het hele verhaal.

Na een tijdje zei hij: 'Zullen we maar gewoon van de glijbaan in plaats van de trap nemen?' zei hij. 'Ja is goed, hou je me dan wel even vast?' 'Tuurlijk' zei hij terwijl hij ging zitten. Uit automatisme ging ik achter hem zitten, dat was volgens mij ook zijn bedoeling. 'Ga maar zitten, dan hou ik je aan je voeten vast, goed?' zei hij. 'Ja prima' zei ik met een wat zwakke stem omdat ik alle moeite deed om normaal te gaan zitten zonder dat ik weer duizelig werd. Toen ik zat gleden we naar beneden. Hehe, hoorde ik Link zeggen. 'Daar zijn onze tortelduifjes.' Ik kwam samen met Jer in het water terecht en toen ik weer boven kwam pakte hij snel mijn hand. 'Kom maar even mee, ik heb nog wel een koud flesje water in mijn tas.' zei toen hij zich uit het water hees. 'En wat gaan jullie nou weer doen?' vroeg Harm. 'Ik heb zo mijn ideeën...' zei Link terwijl hij naar de andere achter zijn rug gebaren maakte dat wij gingen zoenen. 'Aha' zei Amy net iets te hard. 'Jongens, zo uitleg.' zei Jer terwijl hij mij hielp met uit het water komen. 'Hmmhmm, wij weten allang wat jullie gaan doen.' zei Joost. Ik liep samen met Jer, die een arm om mij heen had geslagen, naar zijn kleedhokje.

'Ga maar even zitten, dan pak ik het flesje even.' zei hij op een manier die mij wel beviel. 'Ik ga niet dood hoor' zei ik met een klein lachje op mijn gezicht. 'Hier, hou deze maar tegen de bult aan, het duurt even voor het werkt, maar je zult merken dat de pijn, minder wordt.' Dat was wel even nodig dacht ik bij mezelf. Jer kwam naast mij zitten en pakte een 'warm' flesje met water uit zijn tas en nam er een slokje uit. 'Wil je ook?' vroeg hij aan mij terwijl hij mij het flesje voor hield. '1 slokje' zei ik en nam er een slokje eruit. 'Dankje' zei ik toen ik het flesje weer terug gaf. We praatte nog even wat over youtube en dat ik eigenlijk pas sinds kort 'fan' ben.

'Het is al een stuk beter zo, hier heb je je flesje terug, dankje' zei ik. 'Zullen we dan weer naar de andere gaan?' stelde hij voor. 'Is goed' zei ik en we stonden op. Ik pakte de deurklink vast maar mijn arm werd tegen gehouden. 'Ik hou niet zo van zoenen onder water, jij wel?' Voor ik antwoord kon geven kwam hij al iets dichterbij. 'Ook niet echt, hier is het beter' zei ik want ik wist wat hij van plan was, en dat vond ik echt niet erg. 'Oh is dat zo?' vroeg hij met een stemmetje dat hij alleen deed als hij een video ging opnemen. Zonder dat ik het besefte schoof ik zo veel tegen hem aan dat onze lichamen elkaar raakte. Nu moet ik het doen, dacht ik.

Langzaam boog ik mijn hoofd naar de zijne toe. Ik vouwde mijn armen als het waren om zijn nek en hij plaatste zijn handen op mijn heupen. Onze voorhoofden raakte elkaar en hij fluisterde zachtjes in mijn oor: 'Dus je vond het wel wat onderwater?' Die vraag beantwoorde ik met een kus. Onze lippen raakten elkaar telkens opnieuw. Het leek wel een film kus. Heel even stopte ik en vroeg: 'Goed antwoord?' 'Beter had niet gekund' zei hij terwijl zijn hand iets naar beneden gingen richting mijn kont. Ik ging verder met kussen en hij plaatste zijn hand op mijn kont. Een zachte kreun verliet mijn mond. Ik genoot hier zo van dat er niets anders meer bestond dan hem. Zelfs tijd niet. Het kon me ook even niks schelen allemaal. Mijn handen lieten elkaar los, nu leunde ik volledig op Jer die dit totaal niet erg leek te vinden. Ze wreven zachtjes over zijn schouders heen. Ook uit zijn mond kwam nu een zachte kreun. We kuste nog even door en toen besloten we dat het zo wel goed was.

Nog even knuffelde ik hem en legde mijn hoofd op zijn schouder. Zijn armen vouwde als een soort bescherming om mij heen. 'Ik voel me al een stuk beter zo, zullen we weer naar de andere?' zei ik terwijl ik iets naar achteren leunde waardoor wij onze armen moesten strekken. 'Dat is mooi, laten we gaan' zei hij en gaf mij een kus op mijn voorhoofd. 'Wacht even' zei ik. Het mijn duim haalde ik wat van mijn lippenstift van zijn lippen af. Ze zijn ook zo zacht, dacht ik. Daardoor moest hij blozen, niet heel erg maar wel echt schattig. 'Wat lief van je dat je dat denkt' zei hij heel zacht. 'Wacht wat, zei ik dat hardop??' zei ik en kreeg dezelfde kleur op mijn wangen. 'Is niet erg' zei hij terwijl hij op mijn zwakke plekje in mijn nek mijn even aanraakte zeg maar. 'Hou op' zei ik lichtelijk sarcastisch toen ik daardoor nog roder werd. 'Wat doe ik dan?' vroeg hij met een hele grote grijns op zijn gezicht. 'Dat weet je best, kom we gaan.'