Chapter 14 | TLS 3 |

22 1 1
                                    

Chapter 14 | TLS 3 |

"Papa, why are you doing this?" nanlulumo kong tanong. I can't get out of the car.the memories were still fresh on my mind. "What did he do to you?"

"Get out of the car, Yaxi." I shook my head. "I said get out of the car and get inside Serena Yaxi Serria!"

Wala na akong nagawa dahil sa takot ko kaya papa at napilitang pumasok ng bahay. Isang malutong na sampal ang una kong natanggap kay mama sa bungad pa lang ng pinto naming.Ano bangnangyayari sa kanila? Ano bang ginawa kong masama?

Is it wrong that I became friend with a poor man?

Tinignan ko lang si mama at nilagpasan siya pero hinigitniya bigla ang kamay ko. "Don't walk away, Yaxi."

Napapikitako sandali, nagtitimti. "Mama please. Kahit ngayon lang." I slowly removed my hands from her grip. "Tama na 'yung nilayo niyo siya sa 'kin. Let me alone."

I shed in tears again. Mama saw it and she let me go. I quickly went to my room and started crying. Damn, ano ba ang masama sa pagkakaibigan namin ni Styx?

Ano bang masama kung mahirap siya? Ano bang problema nila sa kanya? I know what's in papa's mine, na isa siyang social climber at pera lang ang habol sa 'kin. Ano pa ba ang bago doon? Lahat yata ng mga nagiging kaibigan namin kailangan mayaman, and that is so unfair.

Hindi naman p'wedeng mayaman kami ay mayaman na rin ang mga kaibigan ko hindi ba? It's my choice. It's what my trust chooses. And I choose Styx. Sa kanya lang ako nagtiwala mula pagkabata ko dahil alam kong tutulungan niya ako katulad ng pagtulong niya sa 'kin noon.

But why the world is against us?

I know Styx, hindi pera ang habol niya sa 'kin. Ni singko ay walang hiningi si Styx sa 'kin. Sabi niya pa nga pagnakikita niya ako parang binigyan ko siyang isang milyon. I know he's weird. That's why I like him...

Because he's weird but true.

Alam kong totoo siya sa akin. I love him... I really love him...

...as my best friend.

Tatlong sunod-sunod na malakas na katok ang narinig ko. I didn't bother to stood nor open the door dahil alam ko namang mayamaya lang ay papasok sila bdahil may master keys sila.

And I'm right. Mama entered. But this time her eyes were calm. Dahan-dahan siyang umupo sa kama ko at tinabihan ako.

"Cry it on Yaxi." He wiped away my tears that make me little comfortable. "You know what, I know what you feel right now."

I hugged mama. Ang sakit sht, bakit ba ganito na lang ka-hard si papa kay Styx? Ano bang ginawa ni Styx sa kanya? Nakakainis. Bakit sa dinami-dami ng p'wedeng ilayo sa akin ni papa siya pa? Hindi ba p'wedeng gawin niyang exception si Styx sapagkamuhi niya sa mga mahihirap?

"Mama, why? Bakit ganito si papa?"

"Shh... iiyak mo lang iyan anak." Marahan niyang hinaplos ang buhok ko. "I'll explain you everything."

Ikinalas niya ang yakap niya sa 'kin and held my cheeks. I looked at her brown eyes na bmas lalong nagpa-iyak sa 'kin. She has the same color of eye as Styx. "Spill it mama,please."

"Styx is an Avalos right?" I nodded. "That why your papa hate him."

Anong kinalaman ng pagiging Avalos ni Styx sa galit ni papa? Hindi ba't kaya siyanagagalitadahil mahirap si Styx? "What do you mean?"

"Avalos once become our competitor in business world."

"Business world? But that's impossible mama. Styx is just a poor man. How can they have a business like us?"

Lyrics Of HeartWhere stories live. Discover now