Second Chance // Tomione

Meeting

(Y/N:Medyadaki şarkı sevdiğim bir şarkı dinlemenizi tavsiye ederim.The night we meet)

Hermoine buraya geleli bir hafta oluyordu.Ona sataşan bir çok kişi olmuştu ve sabrı git gide azalıyordu.
Neyse diye geçirdi içinden.O sırada Mrs. Dilory geldi.Yetimhaneden sorumlu isimdi.Ve akşam yemeği için
haber veriyordu.
"Çocuklar bugün sizin yemekhanenizde bir sıkıntı çıktığı için erkeklerin salonunda yemek yiyeceksiniz.10 dakika içerisinde gelin."deyip gitti.

Hermoine zaten kızlarla anlaşamıyordu,bir de erkekler mi?
Her neyse diye geçirdi içinden.Çünkü cidden acıkmıştı.Kahvaltı ile duruyordu.Yemekleri almak üzere sıraya girdi tabii ondan büyük kişiler Hermoine'yi ittirince baya gerilere geldiğini fark etti.Sıkıntıyla ofladı.Sırada taş çatlasa 3-5 kişi kalmıştı ve son bir tatlı kalmıştı,tatlıyı gördü.Hermoine için tatlı cennetti.Tatlıyı çok severdi bu yüzden koşarak gitmesine rağmen birisiyle aynı anda oraya vardılar.Ondan bir kaç yaş büyüğe benziyordu.

"Tatlı benim." Dedi çocuk buz gibi bir sesle.Hermoine korksa da itiraz etti.
"Sen kendini ne sanıyorsun?Aynı anda geldik!" Dedi.Atışmalara uzun uzun devam ettiler.Görevli sıkılmışa benziyordu.Zaten sabahtan beri bu çocuklarla uğraşıyordu.O yüzden hızlıca zaten az olan tatlıyı ikiye bölerek önündeki iki çocuğa verdi.
Ikisi de sinirlenmişti.Özellikle de karşısındaki çocuk ona bakınca Hermoine kendisine hakim olamadı ve istemsizce bir büyü yaptı -ki kız daha büyünün ne olduğunu bilmiyordu.- çocuğun tabağındaki çorba yüzüne döküldü.Bunu gören Tom şaşırdı ve sinirlendi ancak en baskın olan duygusu sevinçti.Çünkü tek değildi.Yalnız olmayı sevse de kendisini geliştirmek istiyordu ve ona arkadaşlık edecek birisi olması fikri onu gülümsetiyordu.
O da kıza aynısını yaptı.Hermoine'nin yüzü çorba içinde kaldı.
Hermoine ne olduğunu anlamıyordu ancak güzel hissettirmişti.-Yüzüne çorba yemesi iğrenç hissettirmişti-Ama karşısındakine zarar verebilmesi güzel bir duyguydu.
Yani kendisini güçlü hissetmişti.

Tom Riddle hatırladığı kadarıyla ilk kez gülümsemişti.
Hermoine şaşırdı ve o da gülümsedi.Tom ne yaptığının farkına varıp kendisine kızdı.Bir kıza gülümsemişti bu değişik bir histi.
Kız ona elini uzatıp "Hermoine Jean Granger." Diyerek kendisini tanıttı.Oğlan da elini aynı şekilde tutup "Tom Marvolo Riddle." Dedi.
Boş iki tane masa vardı ancak ikisi de birbirini tanımak istiyordu bu yüzden aynı masaya sessizce ilerlediler.Yemeklerini -çorba hariç- yediler ve tatlılarını da mideye götürdüler.Aslında tatlıyı sadece Hermoine yedi çünkü Tom ona tatlı sevmediğini,sadece onu sinir etmek için tatlıyı almak istediğini itiraf etti.
İkisi de konuşmak istiyordu ama ne diyeceklerdi bilmiyordu.
Tom "Nasıl yaptın?" Diyince Hermoine korktu.Kendisi de nasıl yaptığını bilmiyordu ve nasıl açıklayacaktı?
"Bilmiyorum." Dedi kız dürüstçe."Bir anda oldu,vücudumdan bir ışık füzesi fırlıyor gibi hissettim." Diyerek sözlerine devam etti.
"Bu kötü bir şey mi?Diğer insanlar yapamıyor mu?" Diyerek heyecanını gözler önüne serdi Hermoine.
"Hayır bu güzel bir şey ve o ucubeler bunu yapamıyor." diyerek salondaki insanları eliyle gösterdi Tom.
"Biz nasıl yapıyoruz?" Dediğinde Hermoine, Tom korktu.Bilmiyordu nasıl yaptığını.Ancak bildiği şey bundan mutluluk duyduğuydu.
"Çalışma yapmak ister misin?" dedi ağzından çıkanı duymayarak.
Hermoine ne diyeceğini bilmiyordu.Kızlar zaten onu dışlıyordu ve bu güç ile bir şeyler yapabilirdi.O kızların acı çektiğini görmek Hermoine'yı mutlu ederdi.
Kabul etti Hermoine.
Kendisine itiraf etmese de Tom'la daha çok vakit geçirmek için de kabul etmişti.

---1 Ay Sonra----

"Tom bu lanet şey olmuyor!Deniyorum deniyorum olmuyor offffff"diyerek üzüntüsünü belli etti Hermoine.
Neredeyse her gün birliktelerdi.Bazı şeyler düşünüyorlardı.Bunu yapabilir miyiz bu olabilir mi diye.Genellikle yapabiliyorlardı.Bugün yapmaları gereken şey ışık yakmaktı.Tom buna çok yaklaşmıştı ama Hermoine zorlanıyordu.
"Dışarı çıkalım hava çok güzel hadi." Diyerek Tom'u susturdu Herm.
Takvimde gördüğü kadarıyla Ekimin sonlarıydı.Hava serindi ve ikisi de bundan rahatsız değildi.
Kardan adam yapmak istiyordu Hermoine ama kendisini yorgun hissediyordu.Tom'a "Kardan adam yapmak istiyorum."dedi
Tom da kalkmak istemiyordu ve etrafını kontrol edip kardan adamın altını büyü ile halletti.
Tom onu kimsenin görmediğini sanıyordu.Ancak yanılıyordu.
Hermoine de alkışladı ve geri kalanını muggle gibi yaptılar.
Hermoine Tom'un yaşını bilmiyordu ve buna onu sorduğunda "11 yaşına gireceğim.." cevabını aldı.Eğer doğum günü yakınsa Tom'a bir şeyler yapmak istiyordu.

Burada kendisiyle tek arkadaşlık yapan kişi Tom'du.Bu yüzden onu mutlu etmek istiyordu.Ama Tom'a ne yapabilirdi ki?Kara kara bunu düşünmeye başladı.Tom'a anket gibi bir şey yapsa cevaplamazdı.O yüzden büyüyle bir şeyler yapmaya çalışacaktı.Umarım başarabilirim diye geçirdi içinden.

Umarım,onu mutlu edebilirim. Diyerek düşünmeye devam etti Hermoine