Hayatın en güzel anı her şeyden vazgeçtiğiniz zaman
sizi hayata bağlayan biri olduğunu düşündüğünüz andır.
3 gün sora
Odamda oturuyordum hastam bitmişti fakat mesayim daha bitmemişti tıkladığında içeri uzun siyah saçlı bir kız girdi " pardon sizi rahatsız ediyorum ama " biraz utanmıştı sanki
" buyrun lütfen " kızı bir yerden gözüm ısırıyordu elimle karşımdaki koltuğu gösterdim.
bir süre sesiz kaldı "ben size bir şey sormak istiyorum ama emin olamıyorum"
kafamı saladım " peki sorun ozaman "
" siz acaba eyup çocuk esirgeme kurumundaki benim bir zamanlar en yakın arkadaşım hazan olabilirisiniz " bir an durdum gözlerim doldu o günler geldi aklıma
" yeşim sen misin " kafasını salladı ben masamdan kalktım oda koltuktan ve yıların bizden caldigi dostluğumuzu bulmuştuk " hazan çok çok değişmişsin guzelleşmişsin "
bir birimizle o görüşemedigimiz yıları anlatık ben yeşim cok aramistim o da beni cok aramış hata tam bulmuşken arkadaşı bir trafik kazası geçirmiş bu yüzdende 4 günlük bir kaybımız olmuştu ve arkadaşıda Karahan bey di karahan beyin durumu hakkındada konuştuk kendisinin bir otomatik şirketi ve otel zinciri varmış yeşimlere başka bir arkadaşı tarafından tanışmış lar " karahan abiyi yarin taburcu ediceksin degilmi "
" evet yarin ama birazdan konturole gidicem ... hala sen olduguna inanamiyorum "
" bende "
bir sure daha sohbet ettik ardindan karahan beyin odasina dogru yuruduk odasi kalabalikti neyseki onceden izin almislardi yarin taburcuydu cunki " evet karahan bey nasil hisediyorsunuz "
" gayet iyi" kafami salladim yarasina baktimda en bastakine gore gayet iyi idi " yarindan itibaren iki gune bir pansuman yapilicak bunu hastaneye gelerekte yaptira bilirsiniz evde kendinirde yapa bilirsiniz arti olarak kesinlikle alkol yok." tamam anlaminda basini saladi
" birde arkadasimi bana getirdigin icin tesekur ederim " karahan bey yardim etmis
" bir birinizi bulmaniza sevindim "
bir kac bilgilendirme daha yaptiktan sonra çıkacağım vakit adının emre olduğunu öğrendim çocuk .
" doktor hanım acaba diyorum dışarda bir yerde buluşa birmiyiz yani görüşme şansımız varmı "
" sanmıyorum " dedim ve dışarı çıktım . kimi arkadaşları onunla dalğa geçiyordu " gerçekten buradada asılacak birini buldun ya" diye konuşuyorlardı
○○○
" hazan "
keremin sesliyle elimdeki nöbet kağıdına bakmayı bıraktım " efendim "
elinde iki tane kave ile bana yaklaşıyordu "nasılsın"
" iyiyim sen "
" iyiyim seyi söyliyicektim yeni stajyerler in hocaları belli olmuş biliyorsun diğerleri mezun oluyor " kafami salladım.♧
" peki akşam dışarı çıkalımmı hem pelinde gelir seni ve aynur ablayı bayadır görmüyor idi "
" aslında kendimde dışarı çıkacak bir enerji bulamıyorum en iyisi siz tek takilin ama ablama sora bilirsin o gelmek istiyicektir"
oda beni suzdügünde yorgun oldugumu anlamıştı " peki sorarım ameliyatin varmı bugün "
" hayır aslında yeni gelen doktor sayesinde hasta sayım biraz olsun azaldı eskisi kadar yorulmuyorum "
