Junmyeon တံခါးကို တြန္႔ဖြင့္လိုက္ကာ အတန္းထဲက လူမ်ားကို ေဝ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး.......
"Oh Sehun...... ႐ွိလား...... O-H S-E-H-U-N"
ထိုအခါမွ Jongdaeတစ္ေယာက္ သေဘာေပါက္သြားခဲ့ရေတာ့သည္။ တစ္နာရီအတြင္း Oh sehunအေၾကာင္း ရေအာင္ စံုစမ္းႏိုင္တဲ့ Junmyeonရဲ႕ အရည္အခ်င္းကိုေတာ့ မခ်ီးက်ဴးပဲ မေနႏိုင္။
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
သူ႔နာမည္ကို တစ္လံုးခ်င္းစီ ေခၚေနတဲ့ အခန္းေ႐ွ႕က လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ Sehun ေၾကာင္သြားမိသည္။
ျမင္ဖူးသလိုလို ႐ွိေပမဲ့ ဘာ္သူမွန္းေသခ်ာမသိ။
"ကြၽန္ေတာ္ပါ...... ဘာကိစၥ႐ွိလို႔လဲမသိဘူး"
ေနရာက ထၿပီး ေျပာလိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး
"စကားနည္းနည္းေလာက္ ေျပာရေအာင္..... ထြက္ခဲ့"
Sehun တကယ္ကို ေၾကာင္သြားသည္။ ထသာထလာခဲ့ေပမဲ့ ဒီလူ ဘာလား လို႔ပင္ ေတြးေနမိသည္။
သို႔ေသာ္ အခန္းအျပင္ဘက္မွာ ရပ္ေနတဲ့ ထိုလူရဲ႕ ေနာက္က လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူလန္႔သြားခဲ့သည္။
မဟုတ္မွလြဲေရာ.. ....... ေသခ်ာပါတယ္...... ရပ္ေနတဲ့ လူကလည္း သံုးေယာက္ ကြက္တိ....။ အဲ့အထဲမွာမွ တစ္ေယာက္က လံုးဝေသခ်ာသည္။
"ငါ့နာမည္ Kim Junmyeon...... Jongdaeကိုေတာ့ သိမယ္ထင္တယ္....... ဒါက Kim Minseok အစ္ကိုအႀကီးဆံုး ဒီေလာက္ဆို ဘယ္သူလဲဆိုတာ သိမွာပါေနာ္......"
Sehun အျမန္အ႐ိုအေသေပးလိုက္ရင္း......
"မဂၤလာပါ...... က်ြန္ေတာ္ Oh Sehun ပါ....."
"သိတယ္....... စကားနည္းနည္းေလာက္ ေျပာရေအာင္........ အခ်ိန္ရလား"
"ဟို....... ကြၽန္ေတာ္ အတန္းခ်ိန္...... ဟင့္အင္း.... အခ်ိန္ရပါတယ္....... ဘယ္မွာ.... ေျပာ......"
Sehun အတန္းခ်ိန္႐ွိေၾကာင္း ေျပာခ်င္ေပမဲ့ Junmyeon မ်က္ခံုးတစ္ဖက္ပင့္ၿပီး ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ပါးစပ္က အခ်ိန္ရပါတယ္ ဆိုၿပီး အလိုလို ထြက္သြားခဲ့သည္။
"ဒီမွာ စကားသီးသန္႔ေျပာလို႔ရမယ့္ ေနရာမ႐ွိဘူးလား........"
"Ah......ဟုတ္..... ႐ွိပါတယ္..... ကြၽန္ေတာ့္ ေနာက္ လိုက္ခဲ့ပါ......"
YOU ARE READING
The Spell Of Black Swan
Fanfictionကိုယ့္အခန္းနံရံမွာ မင္းရယ္သံေတြ ပဲ့တင္ေနဆဲ ကိုယ့္အိပ္မက္ထဲမွာ မင္းမ်က္ဝန္းေတြ စိုးမိုးေနဆဲ ကိုယ့္အာရံုမွာ မင္းအရိပ္ေတြ စြဲထင္ေနဆဲ #Kaihun #Sekai #OhSehun #KimJongin
Eighth Spell
Start from the beginning
