Wishing, Alois |√

[SPECIAL CHAPTER 2]

And believe it or not. Were both chasing our breaths. "What's going on here?.." saad pa ni tita pagkakita sa'min.

"Kuya~" tawag naman ng kapatid ni Max sa'kin.

"Hello po tita. Hey buddy." bati ko naman sabay gulo ko sa buhok ni Dust.

"Hey mom.. Don't mind us. We were just playing around for a bit. Kanina pa kasi kami gumagawa ng project. Kaya relax na muna. Hehe." tsk2x. So frank Max.

"Hm? Okay honey. Haha, kayo talagang magkaibigan. Son, let's go upstairs muna baby. C'mon." paalam ni tita saka ginaya ang nakadikit paring si Dust sa'kin.

"Okay mom. Kuya, mamaya ha.. Laro tayo video games. Hehe." tinangunan ko na lamang siya, as he bid goodbye at sumunod kay tita.

"Tss. Kahit na kailan talaga, spoil na yang kapatid ko sayo. Hmp." Max even rolled his eyes ng makaakyat na ang kapatid sa hagdan.

"Anyways.. Asan na nga ba tayo kanina?" nakahalukipkip na naman siyang tinignan ako, waring sinusuri akong maigi.

Kaya from a smiling face, nashift lang rin agad sa pagkairita ang mukha ko. "Not again Maxy." so thus I gave her a dull expression.

"Halika ka na nga lang, tapusin na natin yung project. Tss." dagdag ko pa, as I headed first to the living room.

"Hmp!" Tanging sagot nalang rin niya saka sumunod sa'kin.

As soon as natapos na kami. Di ko man lang namalayan na nauna na palang nakatulog ang kalog kong kaibigan sa tabi ko. Tsk2x. Sleepyhead Max.

Niligpit ko na muna ang mga gamit namin saka ko siya binalingan para gisingin. But damn! I never expected my reaction to turn out different.

I suddenly stare at her for no reason. Geez. Really, Moses? Di ko nga alam kung bakit.

Di ko nga alam kung ilang minuto nakong nakatitig. I even tried to touch some strands of her hair. As a sudden smile form into my lips. Not until...

"Alam kong maganda na'ko Mosey, but please don't stare too much. Huwag mo naman akong tunawin agad." natawa pa siya ng sabihin 'yun, sabay pagmulat niya ng mata.

And their. Nakatingin na siya ng diretso sa'kin. "You thought I'm sleeping ha, bago mo pa'ko titigan ng ganyan? Haha. Your busted Mosey~" she even put her tongue out matapos bumangon sa pagkahiga,waring nang-aasar.

I averted my gaze quickly, just to avoid my embarrassment. "Di noh. Asa ka pa. Tss." tatayo na sana ako nun para dalhin na mga gamit namin sa taas ng bigla na lamang niya akong tinapunan ng throw pillow.

So as I glared at her then. "What the h*ll Max?" reklamo ko pa.

"Hmp! Diyan ka na nga. Ayaw pang umamin eh. Tss. Dun na nga lang ako kay Marion. Buti pa yun, walang tinatago."

She suddenly said, as she quickly went upstairs leaving me dumbfounded. "The who? Marion?" habol ko namang sabi habang sinusundan nadin siya.

"Really Max? Nililigawan ka nun? Ba't di ko alam yan ha?" nakapamewang ko pang sabi ng makapasok sa kwarto niya.

"Che! Pake mo? Tabi nga." as she only went directly to her bathroom to wash up.

"Maxine Feron! Hey! I'm talking to you." kinakatok ko naman siya.

"Bahala ka sa buhay mo! Heh!" sigaw pa niya sa loob.

"Eh kasi nga di mo sinasagot tanong ko! Lumabas ka nga diyan. Aisht." sagot ko ulit pabalik.

Sad to say. Pinagbuksan nga ako, pero yung ilong ko naman nakarma dahil sa palong-palo ng pagkatama sa pintuan.

"Urgh. Maxy!" reklamo ko pa pero di man lang pinakinggan nung huli.