~POV VERONICA~
Znajomi Zack'a nie są takimi sztywniakami na jakich wyglądają. Z czystym sumieniem mogę nawet przyznać, że są spoko.
Jednak od kuzynek słyszałam o różnych chorych akcjach Zack'a i Alexa-jego najlepszego i w sumie najprzystojniejszego kolegi. Podobno chcą mnie stąd wypędzić... Ale ja tak łatwo się nie dam, trochę powalczymy.
Właśnie wykańczam kolejną szklankę z piwem. Już straciłam rachubę i nie wiem czy to 3, a może 7 porcja alkoholu? Pewna jestem jednego to nadal za mało, aby się upić.
Jest 22, towarzystwo się lekko wykruszyło: pozerzy już poszli, a inni zgonują lub wymiotują w toalecie. O bym zapomniała o ludziach na parkiecie (o ile tak można nazwać 'domowe miejsce do tanczenia') totalnie upici.. Ich ciała poruszają się w zupełnie odmiennym rytmie co piosenka, a ciała niemal się do siebie przyklejają. Wychodzę z domu na taras, opieram się o balustrade i patrzę w gwiazdy. Oddycham głośno.
-Hej- słyszę zza pleców niski męski głos odwracam się i patrzę na chłopaka opierającego się o dom. Zaciąga się w papierosie, jego brązowe włosy opadają lekko przykrywając czoło.
-Widzę, że nikt nie nauczył Cię dobrych zasad młoda damo. Zwykle na 'hej' się odpowiada.
-Jak się zna rozmówcę to tak, ale..
-A co nie znasz mnie? - powiedział udając smutną minkę.
-A powinnam? -zapytałam doskonale wiedząc, że to Alex, ale postanowiłam się z nim trochę podroczyć.
- Oj powinnaś, już Ci się przedstawiłem.
-Hmm... - udałem zamyśloną- no jakoś nie bardzo... niestety nie pamiętam twojego imienia.
-To nie dobrze - zaciągnął się w papierosie - jestem Alex. A Ty to Ronie i strasznie mi się przeglądasz. Może powinniśmy zatańczyć?
-Wcale się nie przyglądam, po prostu jesteś...-zaczęłam zawstydzona - Brudny! O tu- pokazałam palcem na co Alex się uśmiechnął i wyciągnął rękę w moim kierunku.
-Zatańczymy czy muszę jeszcze uklęknąć?
- A umiesz tańczyć?
-Ja? No pewnie, że tak! Jestem w tym mistrzem
Pierwszy raz tak głośno śmiałam się podczas tańca! Alex zapewniał mnie, że umie i kocha tańczyć, ale ma niewygodne buty i dlatego mu nie idzie. Moje stopy zostały zmiażdżone, ale za to bardzo dobrze się bawiłam.
-Muszę odpocząć - powiedziałam ciągnąć go na kanapę.
-Dobra, ale na kolejnej piosence podbijamy parkiet.
-No dobrze, dobrze. Idę po piwo chcesz coś?
- Mam lepszy pomysł, chodź- wziął mnie za rękę i pociągnął do kuchni. Usiadłam na blacie i obserwowałam Alexa.
-Zrobię Ci mojego popisowego drinka! Tylko nie możesz patrzeć. Zamykaj oczy.
Zrobiłam co kazał. Słyszałam tylko otwieranie szafek i przelewane ciecze. Nagle ktoś złapał mnie za kolano.
-Możesz już otworzyć- powiedział podając mi szklankę- mam nadzieję, że będzie Ci smakować.
-A co tu jest? - zapytałam z ciekawości.
-Tajna receptura, ale głównie to wódka. Koniec gadania. Do dna!- krzyknął I wypił do wszystko że szklanki. Poszłam jego śladem i zrobiłam to samo. Poczułam jak wódka rozgrzewa mój organizm. To było mocne, ale też i dobre. Zrobiłam wielkie oczy na co Alex się zaśmiał.
-Ha! Wiedziałem, że Ci posmakuje!
Zaczęłam się śmiać razem z moim nowym kolegą od drinków. Siedzieliśmy w kuchni jeszcze jakieś 30 minut, dopijalismy kolejne szklanki alkoholu. Alex zamawiał mnie jakimiś historyjkami z dzieciństwa. Wstałam z blatu pod pretekstem pójścia do toalety, niestety mój zmysł równowagi tego nie ogarnął i gdyby nie klatka piersiowa i umięśnione ręce Alexa pewnie leżała bym teraz na ziemi. Popatrzyłam w górę, na jego zielone oczy, które wydawały się bardziej zielone niż wcześniej. Można powiedzieć, że miał czarne obwódki wokół źrenicy. Patrzył na mnie, ale nie mogłam nic wyczytać. Cały czas w głowie powtarzała sobie, że to nie jest chłopak dla mnie.. To kumpel mojego kuzyna...
-Mówił Ci ktoś, że masz piękne oczy? - zaczął brunet pochylajac się nade mną jakby chciał coś w nich dostrzec.
Pokiwalam lekko głową, rękę zawiesiłam na jego szyi. Byłam pijana uśmiechałam się jak głupi do sera. Oparła czoło o jego czoło i przybliżyłam usta nadal patrząc mu w oczy. Chłopak nie wahał się dłużej i musnął moje wargi. Pocałunek był delikatny, ale krótki. Odsunął się ode mnie. Stanął tyłem zakładając ręce za głowę.
-Nie powinienem. - powiedział poważnie na co wybuchłam śmiechem.
-Po-powinieneś- powiedziałam czkając.
-Ronie ty nie rozumiesz.
-To mi wytłumacz- podeszłam i zarzuciłam ręce na szyję Alexa, przybliżyłam swoje usta. Czekałam na jego ruch.
-Bo ja... Zresztą, nie ważne, pieprzyć to- powiedział i zaczął namiętnie mnie całować, jego ręce błądziły po mojej talii. Owinęłam nogi o biodra chłopaka, który złapał mnie za pośladki i niósł przez korytarz do wolnego pokoju. Położył mnie na łóżko i sam usiadł obok.
-Ronie... Nie możemy, ja mam dziewczynę, zależy mi na niej...
