AVNİ'Yİ NASIL YENDİM KİTABI

HANGİSİ GERÇEK?

HANGİSİ GERÇEK?

Sevda ve sevdiği adam 2. Balkan harbinin vermiş olduğu ızdıraplara yenilen sevdalarını yaşatmaya çalışıyorlardı.Sevda babasının komutundaki askerlerden birine kör kütük aşıktı. öyle ki ölesiye mücadele edecek kadar. Onu elde etmek uğruna babasının nüfusu dahil her şeyi kullandı. Delikanlı genç subay oda seviyor gibiydi ya da Sevda'ya öyle geliyordu. Öyle olmasını da istemiş olabilirdi. İnsan hani görmek istediği şeye inanır ya Sevda da buna inanmak sanırım kolayına gitmişti. Acı olan ise onun aşkının aslında karşılıksız olması ama genç subaya baskı yapması, hayır diyemeyeceği konuma getirmesiydi. Gerçekte var olan ise genç Subay bambaşka birine aşıktı. Sevda ile de belki onu unuturum diye başladı. Belli süre devam etti ilişkileri. Sevda küt saçlı, oldukça modern giyinen hoş bir bayandı. Genç subay ise esmer, giydiği üniformanın içinde zayıf ince bedeninin yanı sıra oldukça yakışıklı görünüyordu. Sonra Aslında Sevda'nın sevdiği kadından mücadele ederek aldığını bir şekilde öğrendi genç subay. Herşey yolunda sanıyordu Sevda. İçini sevdiği adamı kaybetme korkusu olsa da artık onun oldu sanıyordu. Evlilik hayalleri kurmaya başlamıştı bile.

Sonra buluşmak istedi genç Subay. O gün küt saçları, beyaz gömleği ve volen diz üstü eteğinin içinde Sevda bir kuğuyu andırıyordu. Zaten hiçbir zaman anlamamıştı. Sevdiği adam neden ona değil de başka bir kadına, fakir sıradan bir kadına aşıktı. ona verdiği hem de bir sürü imkan varken. Binbir hayal ile buluşmaya giden Sevda, Aslında sevdiği adamın gerginliğini fark etti ama konduramadı. İçi de o kadar acıyordu ki o gün kötü bir şey olacağını hissediyor ama konduramıyordu.

Merhaba, nasılsın gibi İki klasik sözcükten sonra sevdiği adam birden bire hakaret etmeye başladı. Omuzlarından tutup gözlerinin içine bakarak acımasızca

- Eziksin Sevda dedi, çok çirkinsin. Söylesene ben seni nasıl sevebilirim. Hem de çok kötüsün. Beni sevdiğim kadından nasıl ayırmaya çalışırsın.

Bir sürü şey anlattı adam. Sürekli bağırıyordu. Kulakları duymuyordu artık Sevda'nın. Ayakları kendini taşımıyor ve yer kayıyordu sanki. Tek anladığı ise onu bir ömür kaybettiydi. Sevda ezik de değildi, çirkinde. Aksine kendine güveni olan oldukça güzel giyinen hoş bir bayandı. Peki ne diye onu oyalamıştı. Madem istemiyordu bunca zaman niye kendisini kandırmış ve sanki onunla mutlu gibi davranmıştı. Tüm kabahat kendisinin olamazdı. Ben mutlu değilsem o da olamayacaktı işte. İntihar etmeye karar verdi. Sevdiği adam yoktu artık. o da tıpkı kendisi gibi intihar mektubunu okuduğun da pişman olacak ve sevdiği kadınla mutlu olamayacaktı. Hem işini de kaybedecek, bulunduğu konumdan da olacaktı. Belki hapise bile girerdi. Vicdanı onu rahat asla bırakmazdı. intikamını intihar ederek almaya karar verdi.

Son sahne de eline baktığında elinde kırmızı kaplı 2. Balkan Harbi yazan bir kitap duruyordu. Birden uyandı. Ne yani tüm hissettiği acıları, duyguları hissetmişti. Sonra Uyanır,uyanmaz;

-Sevda kim? diye sordu.

-Sensin dediler. Kendini tanıyamadın mı?

Onun adı Sevda değildi ki... Günlerce aklından çıkmayan bu rüyayı düşünecekti. Nasıl da gerçekti hissettiği duygular. Hangisi rüyaydı? Şu an yaşadığımı? Yoksa rüya sandığı mı? Yoksa bu yüzden mi sağlıklı ilişki yaşayamıyordu. İçindeki acıyı yokladı. ilk gün ki gibi tazeydi. Anlam veremediği bir şekilde, rüyasını unutmaya karar verdi. Geçmişini sevgiyle affetmeye ve yeni başlangıçlar yapmaya karar verdi. O mutlu olacaktı. Demek ki rüyaları onu şifalansın diye geliyordu.

Duygu Songül KAHRAMAN