BLACK (MİN YOONGİ)✔

BÖLÜM 13 : KURBAN MI SUÇLU MU?

"Yaşıyor olman ne güzel" diyerek alay ettiğinde gözlerimi devirip

"Senin de ölmüş olmanı dilerdim" dedim yeniden gülüp yavaş adımlarla merdivenleri inmeye başlamıştı. Odamın kapısından ayrılarak Hyun Dae'nin odasına girdim. Belki bir ipucu ya da herhangi bir şey bulabilirdim.

Çekmeceleri açarken silahı gördüğümde dudaklarımı birbirine bastırarak elime aldığımda sinirim artmıştı. Bunu gidip bir yere atmak vardı ya neyse.

Silahı yerine koyup araştırmalara devam ettiğimde. Bizi bugün yanına çağıran adamın fotoğrafını görmüştüm. Ardından başka bir kadın fotoğrafı, fotoğrafları incelerken arkasında yazının olduğunu farkederek çevirdiğimde yaşadığım şokla gözlerim şaşkınlık içinde açılmıştı.

"O adam Yoongi'nin babası"

Gördüğüm şeyi kendi kendime mırıldanırken duyduğum seslerle elimdekileri yerine koyup hemen odama gittim.

Yatağıma oturup kafamdaki soru işaretleri ile ellerimi kemirirken

"Bo Na!" Annemin sesiyle durup ona baktım . Yanıma gelip ellerini tam olarak bir anne edasıyla beline yerleştirdikten sonra

"Henüz yeni hastaneden çıktık. İlk günden dışarı çıkmak da ne ! İyice dinlenmen gerek Bo Na yoksa seni bu yatağa bağlarım"

"Anne abartma! Hem yaralanmadım. Doktor günlerce dinlen demedi. Sen beni merak etme lütfen"

"Her neyse seninle konuşmak istediğim bir konu var" diyerek yanıma oturduktan sonra

"Senin benim iş yerimde çalışmanı istiyorum"

Hayatımda duyduğum en saçma cümleydi bu . Gülme eşliğinde ona bakarken,

"Bunu yıllar öncede açık bir şekilde dile getirdim. Boşuna uğraşma anne seninle çalışmayacağım"

"Ama Bo Na.."

"Hayır anne!" keskin bir dille onu reddettiğimde morali bozulmuş olsa da başını sallayıp oturduğu yerden kalktı. Onu üzdüğüm için üzgündüm ama o iş yerine hayatta adımımı atmazdım. Benim fikrimi sorarak o işi kurmamıştı ve insanların Bo Na annesinin işinde çalışıyor kendi ayaklarının üzerinde duramıyor demesini istemiyordum.

♤♤

Ne zaman uyumuş olduğumu farketmeyerek gözlerimi araladığımda havanın kararmış olduğunu gördüm. Yastığımın yanına bıraktığım telefonumu elimle küçük bir araştırmayla bulup düğmesine bastığımda yüzüme vuran ışığıyla rahatsız olarak gözlerimi kısmıştım.

Saate baktığımda 11'i gösteriyordu. Erken uyuduğum için uykum kaçmıştı. Yoongi ne yapıyordu merak ediyordum. Ona bahçeye çıktığımı uyumadıysa gelmesini mesaj atarak odamdan çıktım.

Üzerimdeki hırkaya daha çok sarınırken sallanan salıncağa oturup ayaklarımdan kuvvet alarak kendimi sallamaya başladım . Ardı sıra bakışlarımı gökyüzüne çevirip şarkı mırıldanıyordum.

Sessizlik bana biraz olsun iyi gelirken gözlerimi kapattım. Ancak o an duyduğum patlama sesiyle yerimde irkilirken gözlerimi korkuyla açıp etrafa bakındım bu bir silah sesiydi.

Hemen yerimden kalkıp sesin geldiği yere doğru bakınmaya başladım. Evin arkasına vardığımda yerde yatan bedeni görmemle elim korkuyla şaşkınlıkla açılan ağzıma gitmişti.

Yoongi..

Adımlarımı hızlandırıp yerde yatan bedene baktığımda bu Hyun Dae'ydi. Derin bir nefes alırken

Hızlı adımlarla yanında durduğumda karnında oluk oluk kanların olduğunu görmüştüm. Silah yanında duruyordu ve hemen bakışlarımı etrafa çevirmiştim. Görünürde kimse yoktu bunu yapan hemen kaçmıştı tabiki.

Hemen üzerimdeki hırkayı çıkarıp yarasına bastırırken ayak sesleri duydum. Yoongi şaşkınlıkla bana bakarken peşinden annem ve üvey babam görülmüştü.

"Hemen ambulansı arayın" diye bağırdığımda. Korumalar harekete geçerken Yoongi yanıma gelmişti.

"Kim yaptı bunu?"diye sorduğunda başımı iki yana sallarken

"Bilmiyorum, bahçede otururken bir ses duydum ve hemen buraya koştum. Hyun Dae öylece yatıyordu. Etrafa baktım ama kimseyi göremedim. Yoongi neler dönüyor gerçekten bilmiyorum"

Yoongi bana endişe ile bakarken içimde oluşan korkuların iyiye işaret olmadığını düşünmüştüm.

Olay yerine ambulans ve polis geldiğinde Hyun Dae'ye müdehale etmeye başlamışlardı.

"Nabız alamıyorum" diyen görevli ile Yoongi'yle birbirimize bakmıştık. Kadın kalp masajı yaparken herkes onu izliyordu.

Endişe ve korkuyla ağlamaya başladığımda gelen siyah torba ile neler olduğunu anlamaya çalıştım.

O ölemezdi değil mi?