*2*
Çok sevdiğimiz ama sevdiğimiz kadar sevilmediğimiz bu güzide insanı nasıl tanımlayabiliriz? Örnekler çoktur ve herkesin kıstası farklıdır elbette. Lakin herkes bizi ilgilendirmez değil mi? Bizim için önemli olan bizim onu nasıl gördüğümüzdür. Belki çok sıradan bir insan olabilir. Kel olması, çarpık bacaklı olması; şizofren olması veyahutta dengesiz biri olması; sevdiğimiz insan olmasından ötürü bir eksiklik olarak görünmez gözümüzde. Nede olsa en değerli varlığımız olarak benimsiyoruz. Hâl böyle olunca mükemmelliyetçi bir tavır sergileriz. Örneğin normal biri olarak tanımladığımız bir insanın gözlerine uzun uzun bakmamız yersiz olur. Çünkü sizin için bir anlamı, bir sıcaklığı yoktur. Oturupta güzelliğini düşünmeyiz. Gerekte duymayız.
Lakin, değer verdiğiniz insan karşınızda duruyor ve gözlerinizin içine bakıyorsa; yapabileceğiniz iki hamle vardır. İlk olarak heyecandan kalp ritminiz değişir, yüzünüz kızarır ve heyecandan gözlerinizi kaçırırsınız. Geçmiş olsun en kötüsü de budur. Çünkü karşınızdakinin hoşuna gider va daha fazla baskı kurmak için gözününüzün içine düşer ve direkt olarak nakavt olursunuz. Diğer bir hamle ise ki en yürekli hareket bu olsa gerek, gözlerinin içine dalarak karanlıkta kaybolmaktır. Hâl böyle olunca insan ister istemez şair kesilir. "Gözlerinin parıltısı yıldızlarımın ışığı olsun, aydınlatsın gecemi." yada, "Güzelliğin kelamı olsa fevkalade kitap olurdun, okurken dalardım gözlerine." diye iki cümleyle sevdiğiniz insanın kalbine soğuk su dökmeniz muhtemel. Sözler alıntı değil, gerekte yok zaten. Çünkü merak etmeyin herkes birbirinden üstad söz bükücü olma kabiliyetine sahip. İyi olduğumu söylemek ego dışında bir şey kazandırmaz bana. Zira iyi olmakta aşk kazandırmaz. Önemli olan o parıltıyı içinizde hissetmeniz ve hissettiklerinizi o güzide insanın kalbine çok ihtişamlı olmasa bile nakış nakış işleyebilmenizdir.
Size onu kazanabileceğiniz konusunda garanti veremem tabii. Ama onu diğerlerinden farklı gördüğünüz konusunda elinize sizi hayata bağlayan bir kanıt sunmuş bulunmaktayım. Değerlendirmek sizin elinizde. Sımsıkı sarılın kendinizi uzay boşluğunda hissettiğiniz karanlık zamanlarda, nefes almanız için nedenler sunan; yürek yakan duygularınıza. İçinizin kan ağlamasına karşın yüzünüzde ufak bir gülümseme oluşmasına vesile olduklarından, en içten dileklerle hürmet etmeniz en güzel teşekkür olsa gerek. Ne olursa olsun, aşkınızı yaşayın. Sizi sevmiyor şiirinizin latifesi sevdiğiniz, sonuç böyle olduğu için pişman olmak, vazgeçmek; hislerinizi katletmek değil midir? Cani olmayın bu kadar. Bırakın da aşkınız kalplerde, ihtişamınız zihinlerde parlasın..
