Dumating na ang araw na pinaka-iintay ni Renio. Eto na ang araw na lalaban siya sa Kantahan. Kaya naman pumunta siya ng simbahan upang doon ay manalangin sa panginoon.
Sa di inaasahang pangyayare ay nagkita si Kristina at Renio sa simbahan.
Kristina: Pst. Oy, Ren.
Renio: Po? Haha Nagdasal ako kasi laban ko na ngayon diba.
Kristina: Oo nga eh. Good yan. And goodluck ha. Onga pala. Pwede ba tayo mag-usap mamaya pagtapos ng laban mo?
Renio: Sure why not. Hahaha sige. Hahanapin na lang kita after ng laban. Treat kita. Hahaha
Kristina: Wag mo na ako hanapin. Andon lang naman ako. Support ako sayo hahaha
Renio: Wow. Salamat ha. Sige una na ako. Ingat ka hahaha
Kristina: Sige ikaw din. (Nginitian niya ng masigasig si Renio)
Gumaan ng kaonti ang pakiramdam ni Kristina nung magkausap sila ni Renio. Di niya kinakailan sa sarili niya na namiss niyang kausap si Renio kaya ganon na lamang ang saya niya.
Ilang oras na lang ay magsisimula na ang laban. Kaya naman naghahanda na ang bawat kalahok.
Aeron: Pards. Galingan mo ah! Para satin yan.
Renio: Hahaha oo. Pagnatalo ako kakainin ko tae mo pre.
Aeron: Oh gag*! Sabi mo yan ah! Rinig niyo pre ah?
Patrick: HAHAHA! Sige na Ren, magsisimula na.
Nagsimula na ang paligsahan sa kantahan.. at nang si Renio na ang nakatayo sa intablado ay natahimik ang lahat. Malakas ang simoy ng hangin. Sabay kalabit ng mga daliri ni Renio sa mga Strings ng Guitara at sumabay ang napakalamig na himig nito.
Parang nanigas ang lahat ng mga manonood habang humihimig si Renio. Hindi maiwasang matuwa ni Kristina para kay Renio. Hindi niya alam ang nararamdaman niya mula ng malaman niya na totoo palang may paghanga sa kanya ang binata.
Natapos ang laban at inanunsyo na rin ang nagwagi. Walang iba kundi si Renio ang nanalo. Nagsaya ang buong klase at siyang gastos ng pangkain ni Sir. J dahil sa pagkapanalo nila.
Habang nagkakasiyahan, hinila ni Kristina si Renio para makapag usap.
Kristina: Congratulations Ren! I'm so happy for you.
Renio: Salamat kristina! Para sa inyo yon hahahaha! Ano ba pag uusapan natin?
Kristina: Ahhm.. about kasi to naging pag-aaway natin last month.
Renio: uhmm. Sorry ha. Di ko intensyon ipahiya ka that time pero kasi.. nahuhulog na ako sayo nung time na yun, kaya di ko maiwasang magselos kaya ko nasabi yon.. sorry.
Kristina: Edi totoo nga ayon. Mas kailangan kong mag sorry. You know why? Kasi di ko nakita yung mga effort mo na lagi kang andiyan for me kahit na pang-aasar at kalokohan ang ginagawa mo sa akin. Di ko na appreciate yon. Sorry.
Renio: No. Okay lang yon. Kasalanin ko din. Pero atleast diba. Wala ng nang-aasar at wala ng nanggugulo sayo. Hahaha
Kristina: Mali ka. Ren kasi ano.. i miss you. Yes, totoo yan. Buwan narin ang nagdaan at sa buwan na yon hinanap ko yung mga pang-aasar mo at pagtawag tawag mo ng bebe kahit corny Hahaha. Alam mo yon. Dati everytime na papasok ako may mangungulet at tatawag tawagin akong bebe hahaha awkward pero namiss ko yon. Lalo na't ikaw lang naglakas ng loob na tawag tawagin akong ganon, kahit na alam mong nanununtok ako. Hahahhaa
Renio: Yes, di ako takot sa suntok eh. Basta sorry if sumobra ako. Pero wag ka mag-alala iniiwasan ko na yung feelings ko sayo. Kasi nasabi narin naman ni Lyka sa akin na malabong magkagusto ka sa akin. Hahaha, malabo talaga ayon. Ano bang laban ko don kay James hahaha.
Sabay alis ni Renio papuntang loob ng classroom. Nakatulala si Kristina na para bang tinamaan ng ligaw na bala sa puso sa sobrang sakit ng narinig niya. Di niya maiwasang mainis dahil sa mga sinabi at pagtanggi niya sa nararamdaman niya kay Renio nung time na iyon.
Pauwi na ang magkakaibigan ng biglang marinig nila na may tumatawag kay Renio sa likuran. Paglingon nila ay si Kristina ang natawag.
Kristina: Renio! Ren!
Nilapitan ni Renio si Kristina dahil natanaw niya na naiyak si Kristina
Renio: Bakit Kristina? Ano nangyare? Ba't ka naiyak?
Kristina: Sorry na please. Di ko alam kung paano ko sasabihin sayo tong nararamdaman ko. Pero wag mo na akong iwasan please. Sobrang stress na ako sa bahay, dito na lang ako nagiging masaya kaya sige na oh. (Umiiyak habang nakayakap kay Renio)
Renio: Huh? Wag kang iiyak. Tama na. Ba't kaba naiyak?
Kristina: Naguguilty kasi ako sa mga ginawa ko sayo, sige na. Bati na tayo please. Di ko alam kung ano tong nararamdaman ko, pero gusto ko ng atensyon mo Ren. (Umiiyak habang nakayakap padin ng mahigpit)
Renio: Hali ka na. Hahatid ka namin sa bahay mo. Mag gagabi na.
Kristina: Wag. Galit sa akin si Mama kasi nag inom ako kagabe kakaisip kung ba't ko nagawa sayo yon. Kaya nga may dala akong mga damit oh. (Tuloy parin ang pag-iyak)
Renio: Oona. Sige na. Don ka muna sa bahay. Wag kana umiyak, please? Nanghihina ako.
Kristina: Sorry na ha. Bati na tayo. (Nakatingin kay Renio habang humihikbi sa pag iyak)
Renio: Oo na. Ba't grabe ba iyak mo?
Kristina: Akala ko kasi mas gusto mo na kaasaran si Erika eh. Kaya ginawa ko na tong pag iyak para wala ka ng kawala
Renio: Jusko. Kapitbahay ko yon, paanong di ko magiging kaasaran yon. Lika na. Uuwi na kita sa amin.
Kristina: Hihihi. Sigi
YOU ARE READING
Fall For You
RomanceLove story ng isang lalake na walang ibang ginawa kung di mang-asar at magpatawa sa buong klase. He's a joker outside, but sweet lover inside. Let's see kung paano mabibihag ng isang Komedyante na lalake ang isang prinsesang Babae.
