Welke ships?||fanfictie over de Squad

10. "Our fans call us Phan"||Ik praat Engels!!

IK GA ENGELS PRATEN!! ZEG WANNEER IETS NIET KLOPT!! Nee doe toch maar niet
---
Bij de school aangekomen zie ik Pascall met een busje staan. Ik loop erheen. 'Stap in', zegt Pascall kortaf. Ik stap gehoorzaam in. Na een roekeloze rit word de deur open gegooit door Pascall. Nog 2 mensen. worden in de bus gegooit. Dan rijden we weer door. Ik weet niet wie het zijn. Ook zeg ik niets, 'Rember me. If I'm dead, you need to remember me as your boyfriend', zegt 1 van de 2. Ik hoor de ander huilen. 'I always remember you!', zegt de andere. Het zijn 2 jongens! Ik snij even. Ik hoor de jongens schrikken. 'Don't be afraid I'm gay too', zeg ik op mijn beste Engels. Ik hoor  de jongens zuchten. 'What is your shipname?', vraag ik aan de jongens. 'Our fans call us Phan. And every fan call thereself a Phangirl or a Phanboy', zegt 1 van de 2. 'And what is your name?' 'They call me pastell Dan, this cute guy is Punk Phil'. Ik grinnik even. 'They ship me with a boy, he is calling Joost', zeg ik. 'I am Link. We're JoLi', zeg ik met een Hollands accent. Net als ik wil vragen waar ze vandaan komen word de deur open gesmeten. 'HIER KOMEN!!', schreeuwt Pascall. Bang loop ik het busje uit. Dan en Phil blijven zitten. Ik zie nu pas waarom ze pastell en punk worden genoemt. Die gasten kunnen geen Nederlands... 'You guys need to come with me', fluister ik. 'Shall I translate?', vraag ik aan de jongens. 'Y-yes pleas', zegt Phil. Ondanks zijn stoere uiterlijk klinkt hij zacht en soft. Ik loop snel verder naar Pascall. Dan en Phil komen achter me staan. 'Wat moet ik doen, Pascall?!', roep ik in Pascall zijn gezicht. 'Jij hoeft alleen te kijken', reageert Pascall. Hij draait zich om en loopt weg, 'KOM DAN!!', schreeuwt hij. 'Come on guys', zeg ik tegen de jongens. Ze lopen twijfelachtig achter me aan. Maar komen wel.
Pascall loopt naar een gebouw. Dan en Phil blijven me vlogen. 'Die andere 2 moeten even wacht, jij komt alleen mee', zegt Pascall. 'I'm sorry guys, you need to waight. He will call you so'. 'Yes, alright.. I think so', antwoord Dan. 'If you be with me, I always alright, Dan', regeert Phil. Ik bloos even en draai me om en volg Pascall. Hij brengt me naar een kamer waar ik Milan zie zitten. Hij zit met zijn benen over elkaar met de persoon naast hem. 'BEN JIJ DIE PERSOON DIE OP JOOST SCHOOT?!', schreeuw ik naar de jongens. De jongen grijnst, 'Aangenaam, ik ben Don' 'Onaangenaam, je kent mij al.' antwoord ik. Don knikt. Ik kijk om me heen. Pascall loopt door een gordijn (niet letterlijk erdoor.. Je snapt me, geen kutopmerkingen.. ;-;). Even later komt hij terug met Ronald. Ze duwen een kooi voor zich uit, 'JER', roep ik. Ik zie Jeremy huilend mijn naam met zijn lippen vormen. 'WAT WIL JE VAN ME', schreeuw ik nu ook boos en huilend. 'Je hebt goed geluisterd, Link, dus je mag 1 ding aan Jeremy geven, elke keer dat je iets voor ons doet krijgt hij 1 ding van deze dingen. Verder krijgt hij niets. Behalve 24/7 beveiliging van ons', zegt Pascall. 'Wat kan ik kiezen, PSG', Ronald kijkt boos. De andere daarentegen hebben geen idee wat ik zeg. 'Watta hell is een PSG?!', schreeuwt Pascall. 'Sukkel', regeer ik boos. 'Je bent zelf een sukkel!', zegt Pascall. 'Nee scha- uche Pascall. PSG is sukkel in het Fries', zegt Ronald rustig. Als blikken konden doden zou Pascall me hebben vermoord... 'Laten we zeggen dat dit je 1e en laatste waarschuwing is', zegt Milan snel. Ik knik vlug en zeg niets meer. Pascall loopt rillend van woede naar een tafel toe waar een paar dingen met kleden eroverheen ligt. Hij trekt ze 1 voor 1 weg. Dit ligt op de schalen:

1. Privé iets zeggen
2. Iets te eten

3. Een deken voor 1 nacht (heel misschien ook een kussen..)

'Dus nu moet ik kiezen wat ik Jeremy wil geven?!', vraag ik. 'Wat je Jeremy 1 keer wilt geven', zegt Don. Ik zucht. Waarom ik? 'Wacht, is het iets extra's of het enige?', vraag ik angstig. 'Het enige', grijnzen Ronald en Pascall tegelijk. 'Maar dat overleeft hij nooit!', roep ik uit. 'Niet als jij geen extra werk neemt', Pascall grijnst nog steeds. Ik begin te huilen, 'Watje', mompelt Don. 'I-ik zeg 2', zeg ik tegen Pascall. Hij knikt en pakt een bord. Het is een goed gevuld bord, gelukkig. Hij loopt naar Jer toe. En smijt het bord over de hoge glazen wanden van de kooi. Jeremy bukt meteen op de grond om alles te verzamelen en op te eten. Er word een literfles water over de want gegooid. Ik had niet verwacht dat het zoveel zou zijn... Jeremy kijkt even huilend naar me op. Ik geef hem een bemoedigende grijns. Maar ik zie dat hij het al heeft opgegeven. Hij is heel mager. Nog magerder dan mij. Met een klein lachje laat Jer zien dat er nog een klein beetje moed door zijn bloed stroomt. 'Die andere mogen nu ook wel komen, toch?', vraagt Don. 'Ja, die mogen nu toch wel?', reageert Ronald. 'Sure', is Pascall zijn antwoord. Ik hoor een brom van Milan. 'Nou ga ze roepen dan!', roept Don naar mij. 'Ik?', vraag ik. 'Nee, een hond...', zegt Don sarcastisch. Milan grinnikt even. Ik word rood. 'DAN, PHIL YOU CAN COME!!', schreeuw ik. 'Goed zo, als je elke dag tolk bent mag je nog iets kiezen', zegt Pascall. 'Dan kies ik alvast 3', zeg ik. Ik zie Ronald knikken naar Pascall. 'Yea, sure'. Dan en Phil komen binnen.

Na een lang gesprek over wat zij moeten doen moet ik naar huis nadat ik heb belooft niets te zeggen, en iedere avond behalve donderdag, zaterdag en zondag weer naar de school moeten komen.

Milan gooit ons hardhandig in het busje. Ik kijk hem hulpeloos aan. Hij glimlacht snel, 'Anders geloven ze niet', sist hij. Ik knik tevreden. Ik hoor gelach buiten de bus dan vertrekken we.

-Volgende deel is Link weer thuis, het is dan half 7 's ochtends en Harm zorgt voor Joost-

---

Dat was het voor vandaag. Ik kijk lekker transformers. Maar ik heb deze film al gezien.. ;-;

Maar iig

Byee