BLACK (MİN YOONGİ)✔

BÖLÜM 10 : SENİ SEVİYORUM YOONGİ

***
Üvey babam ve Yoongi işe gitmek için evden ayrılmış. Annem de alışverişe çıkmıştı.

Koltukta oturup TV seyrederken çalışanlar beni rahat bırakmayıp sürekli bir şey isteyip istemediğimi soruyordu ama bu zamana kadar işimi birine buyurmak gibi bir huyum olmadığı için sürekli kendim gidip alıyordum. Onlar bu duruma şaşırırken böyle yaparsam işlerini tehlikeye sokabileceğimi söylemişti.

Kendimi buna alıştırmak için uğraşlar verirken çalan kapıyla oturduğum yerde bekledim. Topuklu ayakkabı sesleri bana Tae Yeon'un geldiğini gösterirken haklı olduğumu karşımda belirdiğinde gördüm.

Beni gördüğü için memnun olmadığı her halinden belliyken elindeki çantasını koltuğa atıp rahatça yerine kuruldu. Ardından bacak bacak üstüne atıp

"Gideceği sanıyordum" dedi.

"Evet ama Yoongi çok ısrar edince vazgeçtim"

"Hah Yoongi mi ısrar etti?"

"Evet, kardeşim lütfen gitme ben sensiz yapamam dedi"

İddialı bakışlarımla ona bakarken alayla gülümseyip,

"Sen kendini ne zannediyorsun?" Diye sorduğunda bu sefer alayla gülen bendim.

"Ben bu evin bir parçası olduğum gibi bu aileninde bir parçası oluyorum ve de Hyun Dae ve senin sonun oluyorum."

Konu ilgisini çekmiş gibi dirseğini bacağına yaslayıp çenesini de elinin üzerine koyup

"Tehlikeli sularda yüzüyorsun" dediğinde

"Sanırım haberin var. Ah tabi ya sonuçta Hyun Dae sana her şeyi anlatıyordur. Yoksa seni o mu gönderdi benim ağzımdan laf falan almak için ya da bana dikkatli olmamı söyleyeceksin. Bak kızım , eğer siz bu işten vazgeçmezseniz ben sizi pişman ederim anladın?"

Bir şey söylemesine fırsat vermeyerek havalı bakışlarım eşliğinde üst kata yöneldim.

Merdivenleri bitirip odama girdikten sonra  eşyalarımı düzenlemek için işe koyuldum. En azından odamda bu şekilde canım sıkılmazdım.

Kulaklıklarımı kulağıma yerleştirip müzik açtıktan sonra hem eğlenip hem de kıyafetlerimi yerleştirmeye başladım.

Neredeyse 1 saatlik toparlama işleminden sonra alt kata inip evin sessiz köşesine çekilip koltuğa kuruldum. Kulaklığımı takıp dışarıyı izlemeye başladım ve bir yandan bir karara vermeye çalıştım.

Bu kız böyle yaptıkça benim gidesim falan gelmiyordu aksine onu sinir etmek bana zevk veriyordu. Zaten Yoongi'nin bu tavırlarıda beni bir yandan deli ediyordu. Bana her dakika yakın oluyordu ama sonra bir anda tanımadığım birine dönüyordu. Aklım aşırı karışıktı ama kalbimin sesini dinleyerek Yoongi'yi bırakmamaya ve ona gerçekleri söylemeye karar vermiştim.

Telefonum çaldığında gülümsedim.

"Beni mi düşünüyordun" diye mırıldanıp Yoongi'nin telefonunu açacakken, ağzımda hissettiğim bezle ardından bir kol beni sarmıştı. Kurtulmak isteyerek çırpınırken bilincim yavaş yavaş gitmeye başlamıştı. Çırpınmaya çalışsam da başarısız olmuş ve bu etkiye teslim olmuştum.

***
Başımdaki ağrıyla gözlerimi açtığımda suyun içinde olduğumu farkettim. Ellerim ve ayaklarım bağlıydı ve ben o an nefesimin git gide kesildiğini hissetmeye başlamıştım. Korkuyla çırpınırken kendimi yukarı itmeye çalıştım.

Küçükken babamla denizde hep güzel anılarımız olmuştu. Onunla her yaz denize giderdik ve eğlenirdik ama annem ve babam ayrıldıktan sonra denizden nefret etmeye başlamıştım. O bizi terkettikten sonra bir süre denize gitmemiştim ve bir gün gittiğimde de orada ölmek üzereydim ve işin kötüsü beni kurtaran babam olmamıştı. Babam sandığım başka bir adamdı. Annem o gün ona haber vermeden gittiğim için bana çok kızmıştı ama o gün yalnız olduğumu anlamıştım. Beni o adam kurtarmasaydı ölecektim.

Hayat öyle bir şey ki şu anda da ölüyordum ve beni kurtarabilecek bir babam yine yoktu ya da yoldan geçecek bir adam da sadece bir mucize olmasını bekleyebilirdim ama buna inanmak yerine kendimi ölüme hazırlamaya başladım.

Gözlerimi kapattığımda nefesimin sonuna geldiğimi farkettim. Vücudum işlevini kaybederken kendimi suya bıraktım.

"Bo Na!Bo Na!"

Yoongi'nin sesi derinlerden gelirken yavaş yavaş kendimi kaybetmeye başladığımı hissettim.

Ve içimden o an sadece şu cümle geçti.

Seni seviyorum Min Yoongi..