BIRAK - MAYIN
Ne kadar zaman geçti bilmiyorum,
Artık hesaplayamıyorum geçen günleri, ayları.
Ve yine düşünüyorum o son günleri.
Seni daha sıkı sarardım kollarıma,
Daha derin bakardım gözlerine,
Ve daha çok cümleler kurardım sesine doymak için.
Biteceğini bilseydim, vedalașırdım kokunla.
Bazen içime öyle bir acı saplanıyor ki,
Sanki kalbim eriyip bedenimi terk ediyor.
Şimdi yine o dakikalardayım.
Aklıma geliyorsun ve yine içime o sıcak his doluyor,
Nefes alırken ara sıra tekliyor da kalbim.
Gözlerim doluyor!
Senin yüzünden yine o lanet duyguyu yaşıyorum ve sen bunun aksine gülüyorsun!
Bundan habersizce, yaşıyorsun!
Artık daha fazla bende kalmanı istemiyorum,
Ama kal-ma da diyemiyorum.
Bu ne kadar saçma bir duygu biliyor musunuz?
Biliyorsunuz.
Sizde acı çektiren kişinin mutlu olmasına alışkınsınız.
Bende alışkınım.
Yıllardır yutkunarak geçirmeye çalıştığım duyguya,
Olanlar aklıma gelince delilik eşiğine gelmeye alışkınım.
Size yapmayın,aman dikkat edin demeyeceğim.
Sonuçta kim bilirdi ki böyle olacağını,
Nerden bilebilirdim?
Nerden bilebilirsiniz?
Size sadece gideceğini hissettiğinizde ona daha çok sarılmanızı söyleyeceğim.
Ben hissettim,
Ama kabul etmek istemedim.
Şimdide o kabulsüzlüğün acı çığlıklarıyla yaşıyorum.
Siz, evet siz.
Sarılın, bırak-mayın.
-Özge 🌙
#
ruhupapatya
CZYTASZ
RUHU PAPATYA
Poezja"Şimdi kuraklık tuttu papatya bahçemi. Ölü papatyalar kadar güzel koksada, küle döndü ruhları." - Özge 💫
