Riv

Hoofdstuk 2: Blauw haar

Een jaar later...

,,Thijs!" roep ik. Ik lig op de badkamervloer, met mijn staart. ,,Thijs!" De badkamerdeur gaat open. ,,Riv? Wat is er gebeurd?" zegt hij met een zucht. ,,Kata is vergeten de vloer droog te maken na het douchen. Uitgegleden dus," vertel ik hem. Hij pakt een handdoek en begint mijn bovenlijf af te drogen. ,,Wanneer moeten we naar school?" vraag ik. ,,Het derde uur pas. Het tweede uur valt uit." Hij droogt me verder af. ,,Lekker dan," zeg ik. En dan ben ik weer droog, en krijg ik weer benen. Thijs kijkt me aan. ,,Wat heb je met je haar gedaan?" Ik kijk in de spiegel. Op mijn kruin zitten een paar blauwe plukjes. ,,Oh," zeg ik. ,,Dat is stap drie van de zeemeerminnenpuberteit. Stap één: melktanden vallen uit, stap twee: het verliezen van je zijvinnen en stap drie: verandering van haarkleur. Het is dus hartstikke natuurlijk," leg ik hem uit. ,,Maar zo kan je echt niet naar school hoor. Je staat hartstikke voor gek," zegt hij. ,,Ik heb vast nog wel ergens zwart krijt liggen, ik ga het wel halen," zegt Thijs en hij loopt weg.

,,Hi Riv!" zegt Sirena. ,,Sirena?" reageer ik geschrokken. Sirena's gezicht betrekt: ,,Wat heb je nou weer in je haar gesmeerd?" Ze wijst naar de blauwe pluk ,,Eh," stotter ik. O, daar komt Thijs al aangesneld. Sirena rolt met haar ogen. ,,Het zal wel," zegt ze nonchalant, precies zoals haar zus het altijd zegt. Ze draait zich om en loopt weg. ,,Te riskant," zegt Thijs, en hij geeft me het krijtje. Ik begin er mijn haar mee te krijten, en het wordt langzaam weer een beetje zwart. ,,Dank je," zeg ik tegen Thijs. ,,Zin om me te helpen met het vissen voeren?" vraagt hij dan om de stilte te verbreken. Ik knik, en we gaan naar zijn kamer. Een typische jongenskamer, houten boxspring met een zwart dekbedovertrek. Een rommelig bureau, en hier en daar een schoolschrift op de grond. Maar in plaats van voetbal posters aan de muur, heeft hij een groot aquarium bij het raam staan. Er zitten verschillende tropische zoutwatervissen in. Hij gaat op zijn tenen staan, en doet het voerluikje open. Ik strooi het voer in de bak. Ik vind het altijd leuk om Thijs te helpen, vroeger ging ik ook vaak met mijn zus Lyla naar het rif om de vissen restjes eten te voeren. Ik kijk naar Pito, de mandarijnvis. Lekker hé? zeg ik tegen hem. Pito mompelt iets terug, maar door de glazen wand kan ik het niet verstaan. Hm, zegt Dyo, de clownsvis. Het is heerlijk! zegt hij. Thijs kijkt elke keer weer verwonderd dat ik Vis spreek. Het is niet moeilijk, wij leerden het gewoon als vak op school, net zoals Dolfijns en de verschillende Orka en Baleinwalvis-accenten. Voor Haai stond ik gemiddeld een 6, maar dat is heel moeilijk omdat het vrijwel niet op de andere talen lijkt en het lastig is om er zinnen mee te vormen. We hadden ook Zoetwaterbiologie en Zoutwaterbiologie. Dat waren ook hele interessante vakken. O ja, en natuurlijk zangles. Het waren altijd wel hele simpele liedjes, met een paar keelklanken en uithalen. Hier op het land is de muziek veel interessanter.