Medya'da ki Rosie,bu bölümü anlatan karakter.
Bugün yine o sıkıcı günlerden biriydi.Sıradan şeyler yapacaktık,taşınmak gibi.Babamın mesleği yüzünden sürekli taşınıyorduk.Bir şehirde en fazla 3 ay kalabilmek o kadar kötü ki inanın bana bunu yaşamak istemezsiniz.Bu sefer Dallas'a taşınıyoruz.Babam bunun son olduğu bir daha taşınmayacağımızı söylüyor ama nedense buna pek inanamıyorum.Taşınmanın en kötü yanı da sürekli okul değiştirmek.Sırf bu yüzden şimdiye kadar hiç en yakın arkadaşım diyebileceğim biri olmadı.Umarım bu sefer arkadaş edinebilecek kadar uzun süre kalabiliriz.Ben bu düşünceler içerisindeyken yeni evimize çoktan gelmiştik.Annem "Sonunda geldiiiik!" diye bağırmasaydı bunun farkına varamazdım sanırım.Köpeğim Frankie'yi kucağıma aldım ve yavaşca arabadan indim.Ev oldukça etkileyiciydi.Büyük bir havuzu.mini barı ve ağılı vardır.İki katlıydı ve giriş kapısına kadar menekşelerle süslenmişti.Bizi emlakçı Maggie karşıladı.İlk bakışta masum bir kadın gibi görünüyordu ancak ne kadar sinsi olduğunu biliyordum.Bu evi bize olduğundan iki kat daha pahalıya satmıştı.Eve girmek için kapıya yöneldim.Babam cebinden çıkardığı anahtarla kapıyı açtı,içeri girdi.Bu sırada annem ve Maggie koyu bir sohbete başlamışlardı.Ev,sıradandı.Büyük bir salonu vardı.Önceki evimizdeki salon (yanlış hatırlamıyorsam) bundan daha küçüktü.Annem "Senin odan üst katta canım"dedi ve üst kata çıkmak için merdivenleri kullandım.Karşıma bir o da çıktı içeri girdim be bir çığlık attım.Odam oldukça büyüktü ve eşyalarım yenilenmişti.Bunun kadar sevindirici bir şey olamazdı sanırım.Aşağı kata inip anneme ve babama sıkıca sarılıp onlara teşekkür ettim.Frankie'ye de benim odamda bir köşe hazırlamışlardı.Bir an yorgun olduğumu hatırladım ve duşa girdim.Çıktığımda ihtiyacım olan tek şeyin uyumak olduğunu anladım.
