Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 2]

Κεφάλαιο 54

~Μία Εβδομάδα Μετά~

Εδώ και μία εβδομάδα είμαι στο σπίτι για να αναρωσω πλήρως. Τώρα είμαι μια χαρά και θα πάω και στην δουλειά σήμερα.
"Καλώς την Ζωή" λέει ο Μιχάλης όταν πάω στην δουλειά.
"Γειά" του λέω και χαμογελάω.
"Είσαι καλύτερα τώρα;" Με ρωτάει.
"Ναι μια χαρά" του λέω.
"Πολύ χαίρομαι" μου λέει εκείνος.
"Κανείς κάτι μετά;" Με ρωτάει.
"Όχι" του απαντάω.
"Θέλεις να πάμε μια βόλτα;" Με ρωτάει.
"Ναι γιατί όχι" του απαντάω.
"Ωραία" λεει εκείνος.
"Τα παιδιά πως είναι:;" Τον ρωτάω.
"Μια χαρά.. τους έχεις λείψει πολύ... Πώς και πώς σε περιμένουν" μου απαντάει.
"Και εμένα μου έλειψαν πολύ"του λέω.
"Η Ζωή" λένε τα παιδιά και τρέχουν να με αγκαλιάσουν.
"Παιδάκια μου"τους λέω εγώ.
"Είσαι καλά τώρα..  μας είπε ο Μιχάλης ότι ήσουν άρρωστη" μου λέει ο Μανώλης.
"Ναι αγάπη μου . Καλά είμαι τώρα" τους λέω.
"Μας έλειψες"μου λέει ο Γιαννάκης.
"Και εμένα μου λείψατε" τους λέω.
"Θα έρθεις να παίξουμε;" Με ρωτάνε.
"Όχι σήμερα... Αύριο.. που θα είμαι ακόμα καλύτερα.. εντάξει;" Τους ρωτάω.
"Εντάξει" λένε και οανε να παίξουνε.
"Τι είχες εσύ;" Με ρωτάει ο Μιχάλης.
"Ήμουν λίγο αδιαθετη..δεν ένιωθα πολύ καλά" του απαντάω.
"Είσαι καλά τώρα έτσι;" Με ρωτάει.
"Ναι.. έτσι νομίζω" του απαντάω και εκείνος χαμογελάει.
"Που θα πάμε μετά;" Τον ρωτάω.
"Που θέλεις;" Με ρωτάει.
"Δεν θέλω κάπου συγκεκριμένα... Ότι θες εσύ...το αφήνω πάνω σου" του λέω και εκείνος χαμογελάει.
"Κάτι θα σκεφτώ" μου λεει και εκείνη την ώρα χτυπάει το κινητό μου. Τι θέλει πάλι; Πάρτο απόφαση ρεε Άρη δεν στο σηκώνω..
"Δεν θα το σηκώσεις;"με ρωτάει ο Μιχάλης.
"Όχι... Δεν είναι κάτι σημαντικό" του απανταω και το κλείνω αλλά ο Άρης ξανά πήρε.
"Έρχομαι" λέω και πάω πιο πέρα για να τ σηκώσω.
"Τι θες ρεε Άρη;" Τον ρωτάω όταν το σηκώνω.
"Να σου μιλήσω.. μόνο αυτό" μου απαντάει.
"Παράτα με.. δεν θέλω να σε ακούσω.. δεν το καταλαβαίνεις" του λέω.
"Μόνο ένα λεπτό.. ρεε Ζωή να σου πω και μετά αν θες φύγε" μου λέει εκείνος.
"Όταν θα θελήσω να σε ακούσω και αν θα θελήσω θα το κάνω από μόνη" του λέω
"Εντάξει.. ότι θέλεις εσύ... Αλλά να ξέρεις ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα" μου λέει αλλά εγώ δεν αναφέρθηκα καν αυτό το θέμα.
"Μην ξανά πάρεις... Άσε με ήσυχη... Πήγαινε σε εκείνη"του λέω και κλείνω το τηλέφωνο.
"Όλα καλά;" Με ρωτάει ο Μιχάλης.
"Ναι... Η μαμά μου ήταν... Ήθελε να περάσω από κάπου μετά την δουλειά... Οπότε άκυρη η βόλτα για σήμερα... Σόρρυ" του απαντάω.
"Θα πάμε αύριο... Εγώ δεν βιάζομαι"μου λέει.
"Εντάξει..  αύριο λοιπόν" του λέω και εγώ.
"Μην μου το ακυρώσεις πάλι" μου λέει.
"Όχι... Αύριο θα πάμε" του λέω και εκείνος χαμογελάει.
    Όταν πέρασε η ώρα και έπρεπε να φύγω για το σπίτι χαιρέτησα τα παιδιά και τον Μιχάλη και μπήκα στο αυτοκίνητο μου.
Πήγαινα προς το πατρικό μου αλλά τελευταία στιγμή άλλαξα γνώμη και άρχισα να πηγαίνω στο σπίτι που έμεναν με τον Άρη... Αφού όλοι θέλουν τόσο πολύ να τον​ ακούσω θα τον ακούσω... Για πρώτη και τελευταία φορά.

______________________________________________
Χευ

Τι κάνετε;

Καλημέρα κιόλας..

Σήμερα κάποιοι γράφετε τελευταίο μάθημα. Καλή σας επιτυχία.

Αυτό είναι το κεφάλαιο.

Τα λέμε στο επόμενο.

Φιλάκια💋💋💋💋💋