Ο Καινούργιος Μου Γείτονας [Book 2]

Κεφάλαιο 34

"τι έγινε... Που είναι η μικρή;" Ρωτάω όταν φτάνω στο ίδρυμα.
"Μέσα" μου λέει και πάω και εγώ.
"Ελπίδα μου" της λεω και εκείνη χωρίς να πει τίποτα με αγκαλιάζει.
"Ελα κοριτσάκι μου... Εδώ είμαι.. ηρέμησε" της λέω και την αγκαλιάζω και εγώ.
"Ελα ξάπλωσε"της λέω.
"Θα φύγεις;" Με ρωτάει.
"Σε λίγο.. μόλις κοιμηθείς" της λέω.
"Μην φύγεις" μου λέει" μείνε μαζί μου σήμερα σε παρακαλώ" μου λέει.
"Εντάξει αγάπη μου... Θα μείνω μαζί του σήμερα" της λέω" να εδώ.. θα κοιμηθώ μαζί σου"  της λέω και εκείνη ξαπλώνει.
"Κοιμήσου τώρα και εγώ έρχομαι σε λίγο" της λέω και πάω λίγο έξω να πάρω τηλέφωνο τον Άρη.
"Ελα Ζωή μου'" λέει ο Άρης όταν σηκώνει το τηλέφωνο.
"Ελα Άρη... Εγώ δεν θα γυρίσω στο σπίτι σήμερα" του λέω.
"Γιατί;" Με ρωτάει.
"Γιατί.. η μικρή δεν είναι πολύ καλά και δεν μπορώ να την αφήσω μόνη της" του εξηγώ.
"Εντάξει μωρό μου... Όπως θες" μου λέει.
"Σόρρυ που θα σε αφήσω μόνο σου σήμερα αλλά δεν μπορώ να την αφήσω" του ξανά λέω.
"Εντάξει μωρό μου...δεν πειράζει" μου λέει.
"Θα τα πούμε αύριο το πρωί.. έτσι;" Του λέω.
"Ναι αγάπη μου" μου λέει και κλείνουμε.
"Όλα καλά;" Με ρωτάει ο Μιχάλης.
"Ναι μια χαρά" του λέω.
"Θα μείνεις εδώ;" Με ρωτάει.
"Ναι... Θα μείνω με την Ελπίδα" του απαντάω και εκείνος χαμογελάει.
"Πάω μέσα .. θα τα πούμε"  του λέω και ξανά πάω στην Ελπίδα.
"Ζωή" ακούω την διευθύντρια του ιδρύματος να μου λέει.
"Παρακαλώ"λέω.
"Θα μείνεις εδώ απόψε;" Με ρωτάει.
"Ναι...δεν πιστεύω​να υπάρχει πρόβλημα;" Την ρωτάω.
"Όχι... φυσικά και όχι" μου λέει.
"Μου το ζήτησε και δεν ήθελα να της αρνηθώ" της λέω.
"Εντάξει κορίτσι μου.. μπορείς να μείνεις δεν υπάρχει πρόβλημα" μου λέει και εγώ πάω να στην Ελπίδα.
Εκεί που καθόμουν στο δωμάτιο της μικρής και την πρόσεχα χτύπησε το κινητό μου.
"Ναι" λέω και βγαίνω από το δωμάτιο για να μην ξυπνήσω την Ελπίδα.
"Ελα φιλενάδα μου" ακούω την φωνή της Εύας.
"Ευάκι μου.. τι κάνεις" την ρωτάω.
"Καλά είμαι εσύ;; Πώς περνάς;" Την ρωτάω.
"Τέλεια είναι υπέροχα εδώ" μου απαντάει.
"Πολύ χαίρομαι Μπράβο" της λέω.
"Να τον χαίρεσαι παρεπιπτόντως" μου λέει.
"Ευχαριστώ" της λέω.
"Που είναι αυτός; Τον παίρνω τηλέφωνο αλλά δεν το σηκώνει" με ρωτάει.
"Έχει βγεί με μια παρέα έξω" της απαντάω.
"Εσύ πως και δεν πήγες;" Με ρωτάει.
"Ξέρεις ότι μισώ τα μπάρ... Και άσε που ένα κοριτσάκι από το ίδρυμα δεν είναι πολύ καλά και με ζητούσε.. οπότε έπρεπε να είμαι μαζί τής" της εξηγώ.
"Καλά αγάπη μου... Θα πάρω αύριο τον Άρη αν είναι... Εκτός αν το δει και με πάρει αυτός... Τα λέμε σε 4 μέρες που θα γυρίσω" μου λέει.
"Εντάξει Ευάκι μου... Να περνάς καλά να προσέχεις να και να μου φιλησεις τον Νικο" της λέω.
"Εντάξει.. τα λέμε" της λέω και κλείνουμε.
Χαμήλωσα τον ήχο του κινητού μου για να μην χτυπάει και ξυπνήσει την Ελπίδα και μετά ξάπλωσα και εγώ δίπλα της και με πήρε ο ύπνος.

______________________________________________
Χευ

Να και το επόμενο κεφάλαιο.

Τελευταίο για σήμερα.

Ελπίζω να σας αρέσει.

Τα λέμε αύριο με το επόμενο.

Φιλάκια💋💋💋😂

Και Καληνύχτα...
Και καλή επιτυχία σε όσους/όσες γράφουν αύριο😍😘😘💋💋