Kristel en haar fan 2 (VOLTOOID)

16.

~Kristel~
Ik plof zuchtend op het bed neer, en Gene vraagt wat er is, het is Emily, ze had een nachtmerrie over haar pleegmoeder, zal het dan zo erg geweest zijn, en ik doe mijn sloffen uit en kruip onder de dekens. Kristel je moet je niet zo'n zorgen maken! Emily had maar een nachtmerrie! Nanou en Lily hebben ook zo vaak nachtmerrie's gehad! hoor ik Gene zeggen. Ja maar bij Emily is het anders, ze droomt over het verleden, dat klopt niet! ze moet trauma's opgelopen hebben! maar ja jij begrijpt mij toch niet! Het is wel mijn dochter! zeg ik irriterend. Ik begrijp je heus wel Kristel! maar je moet je niet overal zorgen over maken! hoor ik Gene zeggen. Nee jij begrijpt mij niet! niemand begrijpt mij! en ik ga met mijn rug naar Gene liggen, en ik staar een beetje naar de muur. Gene hoor ik wat irriterend mompelen, en zuchten, maar valt snel genoeg weer in slaap. Het interesseert Gene niet eens, maar mij wel, en ik kan er maar niet van slapen, en ik stap het bed uit, en loop naar het raam, en ik kijk naar het huis  van Emily haar pleegmoeder. Er brand nog licht, en ik blijf er naar kijken, tot dat de lichten doven, en ik weer het bed terug in kruip. Morgen moet ik echt met die pleegmoeder gaan praten, maar hoe? dat is voor mij een raadsel.. En ik probeer dan in slaap te komen. Om 02:30 middernacht val ik eindelijk in slaap, waarom pieker ik altijd zoveel?

~De volgende dag~
Het is de volgende dag, ik ben gelukkig een soort van vrij vandaag, maar ik ga thuis werken. Ik moet nog het een en ander regelen voor Hanne, Klaasje en Marthe. Ik wordt wakker van licht wat op mijn gezicht schijnt, en ik open mijn ogen, en kom overeind. Ik rek mij uit, en kijk dan naast mij. Het bed naast mij is leeg. Gene is al vroeg weg gegaan vanmorgen om Nanou en Lily naar school te brengen, en daarna zelf te gaan werken, en ik sla het deken van mij af. Brrr koud!! en ik trek vlug mijn pantoffels aan, en mijn badjas, en loop dan naar beneden. Het is super warm beneden. Ah ja vandaag wordt het warm weer, en ik pak mijn laptop alvast met mijn GSM er naast, en ga dan starten met werken. Ik moet echt veel regelen voor Hanne, Klaasje en Marthe, manager zijn is niet de makkelijkste job die er bestaat. Opeens gaat de woonkamer deur open, en Emily komt binnen lopen. Heey Sunshine! zeg ik. Heey.. zegt Emily een beetje zachtjes, waar ik zelf van schrik, en het van mijn werk af houdt. Oei is er iets? vraag ik aan Emily, en ik sta van de stoel op, en ga naast Emily zitten op de zetel. Ik mis de sociale contacten met mensen, hoor ik Emily zeggen. Ja ik snap je wel, maar je kan helaas niet zo over straat, zonder dat je aangesproken wordt met: heey! jij bent toch de dochter van, mag ik een foto met je! zeg ik een beetje teleurgesteld. Nee precies dat! en ik wil zo graag vriendinnen maken etc, maar die veiligheid op straat is er niet meer voor mij, hoe doe jij dat eigenlijk? hoor ik Emily vragen.
Nou oké, vaak durven mensen niet op mij af te lopen, zeker niet als ik bijvoorbeeld met Nanou, Lily, en Gene op straat loop. Dan laten ze mij met rust, en vaak als ik alleen ben wordt ik soms wel aangesproken, maar de meeste durven gewoon niet! zeg ik lachend. Maar hoezo niet dan?Ik bedoel je bent wel aardig, hoor ik Emily zeggen. Ja maar toch is het Gek. Als je mij zomaar op straat spot, dan denken veel van OMG! en sommige zijn bang, maarja daar kan ik niks aan doen. Mensen komen, en mensen gaan, zeg ik altijd, lach ik. Ja maar hoe kan mij dat voorkomen, dat ik niet aangesproken wordt door vreemde mensen, hoor ik Emily vragen. Om eerlijk te zeggen: weet ik eigenlijk niet.. zeg ik verlegen. JA NEE DAAR HEB IK WAT AAN! zegt Emily boos. En ze staat van de bank op, en rent naar boven. EMILY WACHT!! roep ik, en ik wil opstaan maar het is al te laat. Ik laat het maar zitten. Emily is al boven. Ik heb haar deur dicht horen smijten, en ik zucht, Kristel wat heb je gedaan! en ik sta zuchtend van de bank op, en ga verder met werken. en Emily laat ik even afkoelen.