Chapter 5

3.7K 96 0
                                    


Our teachers just discussed it until the end of our Morning class. On the first day of school, many people are asked to do it right away. They feel sorry for us. I was arranging my belongings when the man who bumped into me approached me. I looked at him expressionless as he smiled at me. Jerk! I want to curse him for not saying 'sorry' to me.




"Nice to meet and see you." He sweetly smiles. Tinaasan ko lang s'ya ng kilay at tumungin kila Cessna at Alyssa. They're waiting for my response.



"Nothing nice there, so get lost," Alyssa replied. I smiled at what Alyssa said, and her horn came out again. I love it! Marco frowned. He didn't like Alyssa's answer to him. Tsk, it's his fault why Alyssa hurt her on words. He was quick to get caught up in simple things. Let's see.



"Are you smiling?" He asked me. I approached him and spoke but they heard me.
"Pikon ka pala." -When I said that the three of us walked and went to the cafeteria. These two with me couldn't stop laughing. They're too happy on what happened inside the classroom. Oh, I miss fighting, pero bagong buhay na kami.


"Bat kayo natatawa?" walang gana kong tanong.



"Eh kasi naman bago tayo lumabas tumingin pa kami sa kanya.' Cessna said.



"Oh, tapos?" I was bored to ask. Do I look interested in his reaction?



"Mukhang na bwisit mo siya," Alyssa laughed. "Damn! Priceless. He blushed with annoyance." Ha? Diko nakita yon ha. Mukhang may maasar kami lalo't pikonin siya. This is getting interesting.



"Parang first time niyo lang makakita ng lalaking putlang putla sa inis remeber? Madaming naiinis satin na boys sa old school natin." Sabi ko sa kanilang dalawa. Pero sa old kasi namin di naman gaanong pinapansin ang mga lalaki dahil kasalanan din lang naman nila kung bakit gaanon pakikitungo namin.



Pag karating namin sa cafe ang daming tao at ang haba ng pila ang ingay pa nila pero no'ng nakita nila kami tumahimik sila at nawala ang pila. Jusko para naman kaming mangangain dahil sa takot ang mukha nila. Pero di nalang namin pinansin at tumuloy sa paglalakad hanggang sa nakalapit kami sa cafe.. Sulitin nanamin to hanggang walang umaangal. Mag oorder na sana kami nang biglang may sumingit. Oo may sumingit! Siningitan kami.



"ANO BA?!" Sigaw ko.




"Bakit may problema ba?"-tanong nila. Oo 'nila' as in 'nila'. Ugh! Nakaka bwisit naman oh. Bakit ba ganyan sila? Naiinis na ako. Ano bang problema nila?



"OO! MAY PROBLEMA ! NAUNA KAMI DITO! DOON KAYO SA LIKOD NAMIN!" I shouted angrily. This is our first day and we're being treated like this. what the hell?!

Clash Of Campus Royalties Where stories live. Discover now