[จบแล้ว] (Kookmin) จากนี้...และตลอดไป

ตอนที่ 11 จบบริบูรณ์

"ฮึฮึ"

"คุณผู้หญิงขา"

"ว้าย!! ตกใจหมดมาไม่ให้เสียงเลยนะยะ"

"กายุนขอโทษค่ะ ว่าแต่แผนได้ผลมั้ยคะ?"

"จะเหลือเหรอ ระดับฉันแล้ว"

"คุณหนูนี่ถ้าจะรักคุณจีมินจริงๆนะคะปกป้องซ้า~ ว่าแต่คุณผู้หญิงเนี่ยรับคุณจีมินได้แล้วเหรอคะ?"

"รับไม่ได้ก็ต้องรับ เนี่ยฉันก็แก่ลงทุกวันๆ อยากจะอุ้มหลานใจจะขาดแล้ว"

"แหม ถ้ายอมให้คบกันตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่ต้องมานั่งบ่นเป็นยายแก่แบบนี้หรอกค่ะ"

"นี่ ว่าฉันแก่เหรอยะ!!"

"ก็มันจริงนี่ค่ะ"

"ย๊า! เดี๋ยวไล่ออกซะนิ"

"ไม่นะคะ กายุนแค่ล้อเล่น!"

"เล่นก็เล่นให้ถูกที่!"

"ค่ะ แล้วคุณผู้หญิงจะเอายังไงต่อคะ?"

"ก็ต้องรอให้เป็นไปตามธรรมชาติของสองคนนั้น ฉันเองก็ยังไม่อยากไปเร่ง เฮ้อ จะได้อุ้มหลานจริงๆก็คราวนี้แหละหลังจากเจอว่าที่สะใภ้แต่ก็ไม่ใช่จริงๆสักทีมานานนับปี"

'อ้ะๆ จะ..จองกุก'

"!!!/!!"

'อ๊าาาาาาาาาห์!!'

"คุณผู้หญิงขา กายุนว่าคุณผู้หญิงไม่ต้องรอหลานนานแล้วล่ะค่ะ"

"นั่นสิกายุน อร้ายย"

"เขาว่ากันว่า ร้องดังขนาดนี้ลูกแฝดแน่นอนค่ะ"

"จริงเหรอกายุน ฉันจะได้หลานแฝด ฉันจะได้หลานแฝด กายุน!!!!"

ทั้งสองกระโดดกอดกันด้วยความดีใจก่อนจะแยกออกจากกันด้วยสติ

"แฮ่กๆ"

"ฮ่า"

เสียงสองลมหายใจแข่งกันหลังจากผ่านเกมรักได้สักครู่

มือเล็กลูบไล้ใบหน้าหล่อที่อยู่บนร่างอย่างแผ่วเบาพลางน้ำตาคลอ

"จองกุก ฮึก"

"พี่ไม่ต้องกังวลหรอกนะครับ ยังไงแม่ของผมต้องรับพี่อยู่แล้ว"