ตอนที่ 10

2.2K 32 6
                                    

7 ปีต่อมา

วันเวลาผ่านไป ผู้คนก็มักจะเปลี่ยนไปด้วย

ยกเว้นกับจอน จองกุก..

จองกุกจากเด็กมัธยมธรรมดาสู่นิสิตนักศึกษาในมหาลัยชื่อดัง

ตั้งแต่ที่จีมินบอกกับตนว่าจะแต่งแทฮยองก็พยายามตัดใจ

แต่ก็ดันมีรูปอดีตคนรักในกระเป๋าเงินติดตลอด

จะให้ลืมได้ไง...

ในตลอดเวลา 7 ปี จองกุกเปลี่ยนแฟนเป็นว่าเล่น

'จองกุก เราเลิกกันเถอะ นายไม่สนใจฉันเลย'

'ก็ได้ เราเลิกกัน'

'จองกุก!!'

'ถ้าแฟนเก่าดีกว่าก็กลับไปหามันสิ!'

'ได้!'

'จองกุก!!'

'จองกุกฉันมีแฟนใหม่แล้ว'

'ยินดีด้วยนะ รักกันนานๆล่ะ'

'ฉันประชด!!'

'ฉันเบื่อนนายแล้วจองกุก'

'ฉันก็เหมือนกัน'

'นาย กรี๊ดดด!!'

'เราเลิกกัน!!'

'แล้วแต่เธอเลย'

'จองกุก!!'

"เฮ้อ~ เพราะจีมินแท้ๆผมเลยไม่มีแฟนสักที"

จองกุกนั่งมองดูรูปในกรอบที่ตั้งอยู่บนโต๊ะก่อนจะยิ้มให้

"ยังจะมายิ้มอีก"

จองกุกลุกขึ้นจากเก้าอี้ก่อนจะเดินไปเปิดม่าน

แสงไฟกลางเมืองที่ไม่เคยดับทำให้ดูสวยงามไม่ใช่น้อยเหมาะแก่การออกไปเดินเล่น

"ตั้งหลายปีแล้วทำไมยังลืมไม่ได้อีก"

จองกุกปิดม่านก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อคลุมในห้องนอนและออกจากห้อง

[จบแล้ว] (Kookmin) จากนี้...และตลอดไปWhere stories live. Discover now