[จบแล้ว] (Kookmin) จากนี้...และตลอดไป

ตอนที่ 4

จองกุกเดินยิ้มกว้างมาตลอดทาง

"น่ารักจริงๆเลย"

"ทำไมเพิ่งกลับ!!"

ทันทีที่ย่างเท้าเข้ามาในบ้านก็พบแม่ที่ยื่นถือไม้ขนาดเล็กในมือ

"แม่!!"

"ไปหาจีมินมาใช่มั้ย!!"

"ใช่ ผมไปหาจีมินมา!!"

"จองกุก ขึ้นเสียงกับแม่เหรอ!!"

"แล้วทีแม่ล่ะ ยังขึ้นเสียงกับผมได้!!"

"จองกุก ถ้าแกไม่โดนทำโทษแกก็จะไม่จำ มานี่!!"

แม่เดินมาจับแขนของจองกุกและพยายามฟาดไม้ไปตีจองกุก

เปี้ยะ!

เปี้ยะ!

"โอ้ย แม่ปล่อยผมนะ!!"

"แกต้องโดนซะบ้าง!!"

เปี้ยะ!!

"แม่ ผมเจ็บ!"

"ดี จะได้จำใส่กระโหลกไว้ ฉันห้ามแกไปเจอมันตั้งหลายครั้งแล้ว ทำไมไม่จำ!!"

ผึก!!

จองกุกผลักแม่ออกไปก่อนจะโยนกระเป๋านักเรียนออกพร้อมกับยืนกอดอกเหมือนนักเรียนกำลังจะโดนทำโทษ

"ถ้าแม่จะห้ามผมไม่ให้ไปเจอจีมินผมยอมโดนตีดีกว่า!!"

"แกท้าแม่เหรอ!!"

"ผมไม่ได้ท้า ตีสิ ตีผมสิ!!"

"จองกุก ได้ ฉันจะตีแกจนกว่าแกจะเลิกไปหามัน!!"

เปี้ยะ!
เปี้ยะ!
เปี้ยะ!

แม่ฟาดไม้ไปที่ก้นของจองกุกอย่างไม่หยุดจนสาวใช้เริ่มเข้ามาห้าม

"คุณหญิงคะ พอเถอะค่ะ"

"อย่ามาห้ามฉัน!!"

"นายหญิงคะ ตีแบบนี้คุณหนูจะป่วยเอาได้นะคะ"

"บอกว่าอย่ามายุ่ง!!"

"ดูสีหน้าคุณหนูไม่ไหวแล้วนะคะ"

ปึก!

แม่ทิ้งไม้ลงที่พื้นก่อนจะกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งและวิ่งขึ้นห้องไป