[จบแล้ว] (Kookmin) จากนี้...และตลอดไป

ตอนที่ 11 จบบริบูรณ์

ถึงจะพูดแบบนั้นก็ไม่ได้คลายความกังวลให้ร่างเล็กแม้แต่น้อย มือหนากระชับมือเล็กแน่นขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มออกมา

ก๊อกๆๆ

"คุณหนูคะ คุณผู้หญิงกลับมาแล้วค่ะ"

เสียงคนรับใช้คนหนึ่งเอ่ยกล่าว

"ครับ"

จองกุกหันมองร่างเล็กที่มีทีท่าไม่ค่อยสู้ดีนักก่อนจะเดินเข้ามาจับมือเล็ก

"พี่ครับ ไปกันเถอะ"

"จองกุก"

จีมินสบัดมือออกจากมือของจองกุกก่อนจะส่ายหน้าไปมาด้วยสีหน้ากังวล

จองกุกเข้ามาโอบกอดร่างเล็กไว้ก่อนจะจูบลงที่หน้าผากเล็กแผ่วเบา

"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะอยู่ข้างพี่เสมอ"

พอได้กำลังขึ้นมาร่างเล็กก็เดินตามร่างสูงไปโดยที่มือกุมกันแน่น

จองกุกเดินกุมมือร่างเล็กไว้ตลอดทางจนกระทั่งเข้ามาในห้องนั่งเล่น

ทันทีที่แม่ของจองกุกเห็นจีมินก็หันหน้าหนีทันที

"แม่ครับ นี่ไงคนที่ผมบอกแม่วันนั้น"

"สวัสดีครับ คุณหญิง"

"กองไว้ตรงนั้นแหละ"

จีมินหันมามองหน้าจองกุกด้วยสีหน้าสลดแต่มือของจองกุกก็ยังจับมือของจีมินไว้แน่น

อยากจะออกไปจากตรงนี้เหลือเกิน..

"ไม่เอาสิครับแม่"

"หึ คงจะโดนเขี่ยมาละสิถึงได้ซมซานมาหาแกน่ะ"

"ไอ้หมอนั่นมันมีชู้ต่างหากจีมินเลยถอนหมั้นกับมัน!"

"หึ คงใช่ล่ะ เขาก็แค่เห็นเป็นของเล่นเท่านั้น"

"แม่ชักจะดูถูกจีมินแล้วนะ!!"

"ก็ฉันดูไม่ผิด"

"แม่!!!"

ด้วยความโมโหจองกุกจึงคว้ามือจีมินออกจากห้องนั่งเล่นทันที