Ξυπνάω το πρωί και κοιτάζω το κινητό μου. Έχω ακόμα ώρα για να ετοιμαστώ. Τεντώνομαι. Παρατηρώ ότι το κρεβάτι του Παύλου είναι άδειο. Σηκώνομαι και πάω στο μπάνιο. Ντύνομαι και βάφομαι ελαφρά. Εκείνη τη στιγμή μπαίνει μέσα ο Παύλος κρατώντας έναν δίσκο.
"Πότε μου δεν κατάλαβα γιατί βάφεσαι! Τα άλλα κορίτσια Ναι το χρειάζονται αλλά εσύ γιατί; Είσαι παρά πολύ όμορφη! Δεν το χρειάζεσαι!" λέει και κάθεται στο κρεβάτι ακουμπώντας δίπλα του τον δίσκο
"Σε ευχαριστώ πολύ! Τι είναι όλα αυτά;"λέω δείχνοντάς του τον δίσκο
"Εε να σκέφτηκα να φτιάξω κάτι για πρωινό μωρέ!"
"Πώς και έτσι; Εσύ δεν μου ξαναέχεις φτιάξει πρωινό!"λέω παραξενεμένη
"Εε για όλα υπάρχει πρώτη φορά!"λέει και ξύνει τον αυχένα του αμήχανα
Πραγματικά αυτό ήταν μια τεράστια έκπληξη για μένα! Ο Παύλος δεν τα συνηθίζει κάτι τέτοια! Αωω μωρέ τι γλυκός που είναι ώρες ώρες! Τέτοια θα έκανε και στην Χρύσα και δεν έχουν τσακωθεί ούτε μία φορά εδώ και τόσους μήνες!
"Άντε βρε καραμελίτσα δεν θα δοκιμάσεις τίποτα; Τόση ώρα έκανα για να τα ετοιμάσω!"
"Εντάξει μπισκοτάκι θα δοκιμάσω μην ανησυχείς!"
Ναι ξέρω τι σκέφτεστε αλλά όχι σε καμία περίπτωση. Εγώ με τον Παύλο είμαστε σαν αδέρφια. Είναι Ο κολλητός μου. Μέχρι και την ίδια οδοντόβουρτσα έχουμε χρησιμοποιήσει. Από πολύ μικρά του αρέσει να με φωνάζει καραμελίτσα.
Είχαμε πάει μια μέρα στο σούπερ μάρκετ με τις μαμάδες μας και εγώ είχα δει ένα μεγάλο κουτί με καραμέλες. Ήμουν γύρω στα έξι. Και τότε φώναξα: 'καραμελίτσεες' εε και από τότε δεν έχει σταματήσει να με φωνάζει έτσι. Το 'μπισκοτάκι' πάλι του το έβγαλα μόνο και μόνο για να δει ότι είναι ντροπιαστικό ένα τέτοιο παρατσούκλι όμως αντιθέτως σε εκείνον άρεσε πολύ. Μετά βέβαια άρχισε και εμένα να μου αρέσει πολύ το 'καραμελίτσα' άρα δεν έχω παραπονεθεί ξανά. Εξάλλου δεν μπορώ να του κρατήσω κακία. Τον λατρεύω.
Φάγαμε το πεντανόστιμο φαγητό και φύγαμε για το σχολείο. Η μέρα κύλισε βαρετά, συνηθισμένα. Έτσι ακριβώς όπως και όλη η εβδομάδα. Ήρθε επιτέλους το Σάββατο. Δεν έχω κανονίσει τίποτα για σήμερα γιατί έχω μια πάρα πολύ σοβαρή και επικίνδυνη δουλειά να κάνω. Δεν το είπα σε κανέναν. Ούτε στον Παύλο. Δεν θέλω να νομίζει ότι τρελάθηκα. Ούτε θέλω να με νομίζει υπερβολική.
Θα παρακολουθούσα τον Πέτρο. Ήθελα να μάθω αν όντως θα έμενε σπίτι να κάνει την...'έκθεση' ή αν είπε ψέματα. Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου, έφαγα πρωινό, κάθισα διάβασα μαθηματικά και ιστορία και μετά είδα λίγο τηλεόραση. Χάζαψα λιγάκι στο κινητό μου για να περάσει η ώρα και κατά τις εφτά αποφάσισα να φύγω. Πήρα ένα καφέ και σε λίγο έφτασα έξω από το σπίτι του Πέτρου. Κάθισα εκεί για πάρα πολύ ώρα.
Ο καφές τελείωσε. Κατά τις δέκα τον βλέπω. Βγαίνει από το σπίτι του και φεύγει. Τον ακολουθώ. Εκείνος ευτυχώς δεν με κατάλαβε. Κρατούσα αρκετή απόσταση και ήταν και βράδυ οπότε...
Παύλου POV
Σήμερα θα είναι μια δύσκολη μέρα. Πήρα μια απόφαση αλλά δεν το είπα σε κανέναν. Ούτε καν στη Μελίνα. Δεν ήθελα να με θεωρήσει κολλημένο. Κατά τις έξι πήγα και στάθηκα λίγο πιο πέρα από το σπίτι της Χρύσας. Έπρεπε. Ήθελα να μάθω αν μου είπε την αλήθεια. Κατά τις οκτώ η μητέρα της φεύγει από το σπίτι και της λέει να προσέχει που θα μείνει όλη νύχτα μόνη της στο σπίτι. Τελικά μου είπε ψέματα. Έμεινα κι άλλο. Ήθελα να δω αν θα πήγαινε πουθενά. Κατά τις δέκα και μισή βλέπω...τι; Μα τι δουλειά έχει αυτός εδώ πέρα;
-------------------------------------------------
Χελοου λοβς! Ποιος λέτε να πήγε στο σπίτι της Χρύσας; Θα δείτε στο επόμενο part σορρυ που σας το χαλάω! Τα λέμε λοβς!💜💙
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Just best friends? {Wattys2017}
Teen Fiction"Μελίνα περίμενε!" "Πες μου!" "Να...ξέρεις..." "Ξέρω...αυτό ήταν ένα λάθος και δεν ήξερες τι έκανες άρα να μην το πάρω σοβαρά..."τον διακόπτω "Για εσένα αυτό ήταν; Ένα λάθος;" Δεν πρέπει να μάθει ότι μου αρέσει. Θέλω να συνεχίσουμε να είμαστε κολλητ...
