Ένας Αναρχικός 2{Καμέλια} #wattys2016

Κεφάλαιο 85

Πέταξε τα βιβλία μου απ το τραπέζι και πριν προλάβω να παραπονεθώ με σήκωσε και με μια κίνηση με ανέβασε στο τραπέζι και με πλησίασε καθώς μπήκε ανάμεσα απ τα πόδια μου. Άρχισε να φιλάει τον λαιμό μου κι είχα ήδη παραδοθεί.
Αφαιρέσαμε τα ρούχα μας καθώς οι ανάσες μας γίνονταν πιο βαθιές. Ακολούθησε άλλο ένα τέλειο σεξ, απ το οποίο ήμουν πλέον εξαρτημένη κι ευτυχώς και εκείνος.

"Έχεις βελτιωθεί πολύ",σχολιάζει περνόντας ένα τσιγάρο ανάμεσα απ τα χείλη του. "Τόσο χάλια ήμουν;".
"Ποτέ",είπε και έσκυψε να με φιλήσει. "Πάω για ένα ντουζάκι",είπα και σηκώθηκα απ το κρεβάτι, στο οποίο δεν θυμάμαι καν πότε με έφερε.

Άνοιξα το νερό να τρέχει και έβγαλα την μπλούζα του, την οποία φοράω συνήθως το βράδυ. Εξάλλου κι εγώ αγαπάω να την φοράω κι εκείνος για κάποιον λόγο λατρεύει τις μπλούζες του πάνω μου. 
Μπήκα στην μπανιέρα κι άφησα το νερό να τρέχει στο σώμα μου, σκεπτόμενη πόσο χαρούμενη είμαι. Προσπαθώ συνέχεια να μη το σκέφτομαι πολύ γιατί πάντα κάτι χαλάει αλλά δεν μπορώ να αγνοήσω την ευτυχία που με κάνει να νιώθω η φυσιολογική σχέση με τον Άλεξ.
Και μιλώντας για εκείνον, όπως ήξερα ότι θα κάνει, μπήκε μετά από λίγο στο μπάνιο μαζί μου.

Κόλλησε το γυμνό σώμα μου στο δικό του. "Πρέπει να φύγω",κατάφερα να πω μέσα στο φιλί κι εκείνος απλά με έσφιξε περισσότερο πάνω του. "Άλεξ",είπα γελώντας. Κι ενώ φιλιόμασταν κι όλα ήταν τέλεια, η πόρτα ακούστηκε να χτυπάει. "Ποιος είναι;",απόρησα.

"Κάποιος μαλάκας που μας το χαλάει, πάω να τον διώξω",βγήκε απ το μπάνιο κι αφού ντύθηκε κατευθύνθηκε στην πόρτα.
Ολοκλήρωσα κι εγώ και τύλιξα μια πετσέτα γύρω μου. Βγήκα και τον πλησίασα. "Ποιος;",ρώτησε αλλά δεν πήρε απάντηση.

"Μην ανοίξεις",είπα ελαφρώς φοβισμένη. Εκείνος με κοίταξε με ένα ειρωνικό γελάκι κι άνοιξε την πόρτα. Μπροστά μας είδαμε τον Μάικ. "Αλόχα φιλαράκια, γύρισα σήμερα για να σας κάνω έκπληξη,ωπ τι βλέπω εκεί Καμέλια με πετσετούλα γουστάρω",άρχισε τις βλακείες κι εγώ στριφογύρισα τα μάτια. Ο Άλεξ απλά τον αγνόησε. Έκατσε στον καναπέ κι όταν εμείς ήμασταν έτοιμοι να επιστρέψουμε στο δωμάτιο, εκείνος είπε:"Ωπα πολύ γρήγορα δε φεύγετε;"

"Δεν γαμιέσαι ρε Μιχαλάκη",του είπε κι όταν άγγιξε το πόμολο της πόρτας, έγινε το απίστευτο.
Ο Μάικ σηκώθηκε από τον καναπέ, μας πλησίασε κι έβγαλε απ την τσέπη του ένα....όπλο.
Χριστέ μου.
Όταν έλεγα στον Άλεξ πως είναι τρελός το εννοούσα με την κυριολεκτική σημασία και κάτι τέτοιο αποδεικνύεται αυτή τη στιγμή, με άσχημο τρόπο.