THE HEPA-LANE

1.1K 49 15
                                    

C h a p t e r  29

I didn't bring that up again, it's obvious that he doesn't want to talk about it. The reason behind is still underneath the ground, I'll just wait for it to sprout. Hanggang kailan? Hindi ko rin alam.

The weekend escalated quickly and a brand new week has come, another set of days to exhaust. I'm all prepared for the quizzes, but if I were to ask, it's stressful to take such tests on the first day of the week. But then, I can't do anything about that. Even if I have the power like Hell, I won't do such an unfair move.

After flag ceremony, we went straight to our room. Ilang segundo pa lang akong nakaupo ay agad akong nilapitan ng dalawa, parehas na nakangisi at halatang hinihintay ang kung anong sasabihin ko. Basang basa ko na ang mga utak nila, umiling lang ako at tumitig sa harapan.

"Kill joy mo naman," Bulong ni Sari, ngumisi si Aleana at umiling na lang. "Ayos na kayo? What do others call it again, Aleana? Lovers' quarrel?" And then they laugh mockingly at me.

"It's just a quarrel, Sari. We settled it, if that's what you asked." Nanliit pa ang mata nito na tila ba hindi kumbinsado. "We talked calmly and then we settled it," I continued, I didn't mention the part where he pulled me closer and he let me rest on his chest. Siguradong mag-aalab ang pag-asa ng dalawa. "Ganoon lang kasimple, hindi ko na binuksan pa ang usapan tungkol doon."

They both nodded. "Do you know why? Did you ask him already?" Sari motioned and I immediately shook my head. A glimpse of disappointment is now written on her face. "Gusto ng sagot, ayaw magtanong?" Aleana rollled her eyes to Sari.

"Don't go that low," Aleana whispered.

"What's low with wanting to know the other whatnots?" Mabilis namang sagot ng isa, at sa huli ay sila ang nagtalo. They contradict each other's opinion and I can't even decide which of them is right. Pinili kong gawin ang sinabi ni Aleana na huwag tanungin, but I'm not closing my doors to Sari's opinion. She can be right too.

Akala ko ay mahihirapan ako sa mga tanong sa quizzes, mas naguluhan pa nga ako dahil sa sinabi ng dalawa. To ask means stepping low, according to Aleana. Perhaps what she really mean is, it'll make me look so hopeful although there's no hope at all. On the other hand, Sari opposed that. Asking isn't low at all, kung gusto mo ng sagot. Hindi naalis sa utak ko ang mga iyon, tila nabobo ako bigla.

Dumating ang oras ng tanghalian, nanatiling malalim ang iniisip ko. Nang maramdaman ko ang paghawak niya sa aking siko ay saka lang napunta sa kanya ang atensyon ko. He caress it gently as he turned hi gaze to Sari, I looked at her too.

"Tinatanong kita kung anong gusto mo," She motioned.

"Anything," Mahina kong sabi. Napakunot ito at tinignan pa si Aleana, kibit balikat naman itong hindi sumagot. Sinamahan ito ni Henry sa pag-order, naiwan kaming tatlo sa hapag. Nanliit ang mata ni Aleana, umiling lang ako at hindi na siya pinabulaanan ng tingin.

"Bakit?" Hell uttered, he's still caressing me slowly. "Masakit pa rin ba?" Nagbaba siya ng tingin, sa mismong ibaba ko. Umiling pa ako ngunit halatang hindi siya nakumbinsi. "That isn't normal anymore, maybe during the first day or second, doon lang sasakit."

I was about to answer when Aleana cut me. "You shouldn't talk about that in public, Hell. Madaming nakakarinig, that's very private." Namumula na ito habang taliwas ang tingin, kahit diretso niyang nasabi iyon ay halatang nagpipigil ng hininga.

"I'm sorry," Simpleng sagot nito at ibinalik sa akin ang tingin. "You should take meds, we'll visit a doctor for that one." He gazes again at my abdomen part.

"No, it's alright. I can handle," He's not really buying any of my reasons. Madugong araw pa rin, pero hindi naman sobrang sakit gaya ng iniisip niya.

Forever Agape [FS#1]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon