I Am Yours [ManXBoy] BOOK 2

Chapter Thirty-Three:Bully

Riri's POV:

Ano bang meron sa akin?

Bakit ba parating napapahamak ang sarili ko pagdating sa pag-ibig?

Akala ko ba tatanda akong mag-isa?

Akala ko nga walang papansin sa akin. At kung meron man, love will just come then go at mag iemote ako sa gilid ng kalsada begging for someone who'll offer me true love.

Ni hindi nga ako 'yung nakikita niyo sa mga palabas o di kaya sa mga modelling shows kung saan isinishowcase ang kakinisan ng balat, kasexihan ng kababaehan o kamachuhan ng kalalahikan.

Ordinaryong bakla lang po ako pero bakit ba may mga lalaking gumugusto sa atensyon ko?. Himala nga na maituturing ko ang pag-ibig dahil kailanman hindi ko hinangad na mahalin ng totoo ng isang lalaki. Kung pwedi ko ngang putulin ang mahaba kong buhok ay ginawa ko na matagal na.

And now Roman was adding the tension. I couldn't like him. Yung pakiramdam na kahit anong gwapo ng lalaki kung ayaw mo talaga sa kanya ay hindi mo kayang pagnasaan. Parati siyang nagtetext at minsan tumatawag. Pero hindi ko siya pinapansin and to sum it up, I blocked him. Hindi ko sinabi kay Ethan na nagpaparamdam si Roman sa akin at nagtataka nga ako kung saan niya nakuha ang number ko.

I looked myself in the mirror seeing my naked reflection.

I have fair skin, average height and weight, baby face and burgundy hair. Idagdag pa ang kabulastugang maari na akong makakabuo ng bata. I already had my menstruation and it really sounds weird and feels awful. Diring diri ako sa sarili ko. It's uncommon for a gay like me to have this. Alam ko ang daming bakla dyan na nangangarap nito kung pwedi lang sana ilipat to sa iba. Kaso ito ang realidad eh at hindi ko na ito mababago.

Having this is inevitable. Hindi ko malalaman kung kailan ako rereglahin as shit. Kahit na walang repercussions na nangyayari but still yung pakiramdam ko na manlalabot ako sa kung anong nangyayari sa aking katawan.

This is just so rare. Sinabihan na din ako ng doctor na kung makikipagtalik daw ako, it will be always through anal if I insist to have a baby. At sa pwet ko din lalabas ang bata. Ano yun tae lang?. Malaking, matigas na tae?. Nakakaloka diba?. But the fuck! Totoo to lahat. I never chose this. This is not my type of life. Gusto ko lang naman mabuhay ng normal and stick to the status quo.

I wore plaid shirt and silk short habang nag-iisip ng mga ganitong bagay. Napakadrama ko rin naman talaga minsan.

" are you okay?". Biglang tanong ni Ethan sa akin.

" yes. "

" you seemed lost"

" really?".

" I was calling you for couple of times already"

" I'm... sorry"

" mind to share it?"

Hindi ko siya sinagot at naramdaman din naman niya na ayaw ko.

We had sex earlier and this time hindi siya gumamit ng contraceptives, just withdrawal. I told him if he wanted to have a baby that much then I just let him. Nabigla ako ng pinutok niya sa aking likod imbes na sa loob. He doesn't want me to suffer bago kami ikasal.

"I can't bear this thing going on with you. What are you thinking?".

Somewhat may bitterness sa kanyang binitiwang mga salita.

" Ethan it's nothing, just random thoughts".

" like?"

" like... it's nothing serious to be worried about"